Репост из: خیره‌سر متمرد
چرا میگم همیشه ترس و نگرانی عامل اصلی به دام افتادن مردم ایران بوده؟!
میدونم از اسم کرونا حالتون بهم میخوره و نمیخام در این مورد حرفی بزنم و میخام از جگونگی سواستفاده نظام از این ترس و نگرانی‌ها در این چهل و یک ساله مثال بزنم:
همیشه چند ماه قبل از نمایش انتخابات فضای سیاسی اقتصادی کشور را عمدا ناآرام میکردن جوری که همه بیم و نگرانی از فردا داشتند.
بعد از اینکه ولوم وحشت و نگرانی زیاد میشد، کم کم چهره‌هایی پیدا شده و ایندفعه کم کم ولوم امید افزایش و نمایان می‌شده.
در این مرحله نقش سلبریتی‌ها بسیار پررنگ هست. اونا به من شما می‌قبولاندن که تنها راه نجات از این مهلکه مثلا رای دادن به این یا آن هست.
و صد البته هیچ وقت این سلبریتی‌ها و رسانه‌‌ها نمی‌گفتند که آقا و خانم نگران این وحشت آفرینی و بیم از فرداها ساختگی هست. و همیشه بعد از رای دادن فضا آرام و با ثبات می‌شده.
و متاسفانه بدنه جامعه به واسطه ترسی که داشتن و می‌پنداشتند (و متاسفانه به چنین القایی احتیاج داشتند) که به واسطه رای‌ای که به فلان کسک دادند الان فضای سیاسی و اجتماعی آرام شده و چون ترس داشتند و می‌ترسند اون لولو دوباره برگرده، هیچ وقت از خودشان نمیپرسیدند که چه شد که با یک رای دادن آرامش برگشت؟!
وحشتناک ترین واکنش آدمی ترسه و همین باعث تداوم بردگی و بندگی شده. تداوم نیاز زندانی به زندانبان. شاید روزی نوشتم که چگونه در زندان‌های امنیتی اول زندانی را خورد و خاکشیر و از هویت تهی می‌کنند و بعد بمرور خورده‌ها را کنار هم وصله پینه میزنن و هویتی جدیدی چون نوزاد که بشدت محتاج به مراقب داره بهش اهدا میشه.(اینجاست که زندانی بشدت به زندانبان محتاج میشه)
پ.ن: متاسفانه در اغلب موارد بواسطه جهل و ترس از مجهولات این نگرانی‌ها که موجب ترس شده توسط بدنه اصلی جامعه تصاعدی تولید شده. بدنه‌ای که معمولا دنبال جوابهای یک خطی شسته رفته هست.
https://t.me/KhiresarMotamared/2540
میدونم از اسم کرونا حالتون بهم میخوره و نمیخام در این مورد حرفی بزنم و میخام از جگونگی سواستفاده نظام از این ترس و نگرانی‌ها در این چهل و یک ساله مثال بزنم:
همیشه چند ماه قبل از نمایش انتخابات فضای سیاسی اقتصادی کشور را عمدا ناآرام میکردن جوری که همه بیم و نگرانی از فردا داشتند.
بعد از اینکه ولوم وحشت و نگرانی زیاد میشد، کم کم چهره‌هایی پیدا شده و ایندفعه کم کم ولوم امید افزایش و نمایان می‌شده.
در این مرحله نقش سلبریتی‌ها بسیار پررنگ هست. اونا به من شما می‌قبولاندن که تنها راه نجات از این مهلکه مثلا رای دادن به این یا آن هست.
و صد البته هیچ وقت این سلبریتی‌ها و رسانه‌‌ها نمی‌گفتند که آقا و خانم نگران این وحشت آفرینی و بیم از فرداها ساختگی هست. و همیشه بعد از رای دادن فضا آرام و با ثبات می‌شده.
و متاسفانه بدنه جامعه به واسطه ترسی که داشتن و می‌پنداشتند (و متاسفانه به چنین القایی احتیاج داشتند) که به واسطه رای‌ای که به فلان کسک دادند الان فضای سیاسی و اجتماعی آرام شده و چون ترس داشتند و می‌ترسند اون لولو دوباره برگرده، هیچ وقت از خودشان نمیپرسیدند که چه شد که با یک رای دادن آرامش برگشت؟!
وحشتناک ترین واکنش آدمی ترسه و همین باعث تداوم بردگی و بندگی شده. تداوم نیاز زندانی به زندانبان. شاید روزی نوشتم که چگونه در زندان‌های امنیتی اول زندانی را خورد و خاکشیر و از هویت تهی می‌کنند و بعد بمرور خورده‌ها را کنار هم وصله پینه میزنن و هویتی جدیدی چون نوزاد که بشدت محتاج به مراقب داره بهش اهدا میشه.(اینجاست که زندانی بشدت به زندانبان محتاج میشه)
پ.ن: متاسفانه در اغلب موارد بواسطه جهل و ترس از مجهولات این نگرانی‌ها که موجب ترس شده توسط بدنه اصلی جامعه تصاعدی تولید شده. بدنه‌ای که معمولا دنبال جوابهای یک خطی شسته رفته هست.
https://t.me/KhiresarMotamared/2540