👆👆👆
فَنَحْنُ الضَّائِعَاتُ بِلَا كَفِيلٍ
وَ نَحْنُ النَّائِحَاتُ عَلَی أَخِينَا
ما بی‌محافظ و بی‌سرپرستيم و برای برادرمان نوحه سرايی می‌كنيم
وَ نَحْنُ السَّائِرَاتُ عَلَی الْمَطَايَا
نُشَالُ عَلَی جِمَالِ الْمُبْغِضِينَا
ما بر راهوارها حركت می‌كنيم و شتران دشمنان ما را به سرعت می‌برند
وَ نَحْنُ بَنَاتُ يس وَ طه
وَ نَحْنُ الْبَاكِيَاتُ عَلَی أَبِينَا
ما دختران يس و طه هستيم و بر پدرمان گريه می‌كنيم
وَ نَحْنُ الطَّاهِرَاتُ بِلَا خَفَاءٍ
وَ نَحْنُ الْمُخْلَصُونَ الْمُصْطَفَوْنَا
ما پاكيزگانيم ولی پوشش مناسبی نداريم و ما خالص شده و برگزيده ايم
وَ نَحْنُ الصَّابِرَاتُ عَلَی الْبَلَايَا
وَ نَحْنُ الصَّادِقُونَ النَّاصِحُونَا
ما بر بلاها شكيباييم و راستگو و نصيحت‌گر هستیم
أَلَا يَا جَدَّنَا قَتَلُوا حُسَيْناً
وَ لَمْ يَرْعَوْا جَنَابَ اللَّهِ فِينَا
آگاه باش ای جدّ بزرگوار كه حسين را كشتند و احترام خدا را درباره ما رعايت نكردند
أَلَا يَا جَدَّنَا بَلَغَتْ عِدَانَا
مُنَاهَا وَ اشْتَفَی الْأَعْدَاءُ فِينَا
ای جدّ بزرگوار دشمن به آرزوهای خويش رسيد و از ما انتقام گرفت
لَقَدْ هَتَكُوا النِّسَاءَ وَ حَمَّلُوهَا
عَلَی الْأَقْتَابِ قَهْراً أَجْمَعِينَا
به زنان بی‌احترامی كردند و همه آنان را با خشونت بر شتران بی‌جهاز سوار كردند
وَ زَيْنَبُ أَخْرَجُوهَا مِنْ خِبَاهَا
وَ فَاطِمُ وَالِهٌ تُبْدِي الْأَنِينَا
زينب را از خيمه اش بيرون آوردند و فاطمه سر گردان بود و بلند ناله می‌كرد
سُكَيْنَةُ تَشْتَكِي مِنْ حَرِّ وَجْدٍ
تُنَادِي الْغَوْثَ رَبَّ الْعَالَمِينَا
سكينه از سوز جدايی به درگاه خداوند شكايت می‌كرد و از خدای جهانيان مدد می‌خواست
وَ زَيْنُ الْعَابِدِينَ بِقَيْدِ ذُلٍّ
وَ رَامُوا قَتْلَهُ أَهْلُ الْخَئُونَا
و زين العابدين به زنجير بسته شده بود و خيانت پيشگان قصد كشتن او را كردند
فَبَعْدَهُمُ عَلَی الدُّنْيَا تُرَابٌ
فَكَأْسُ الْمَوْتِ فِيهَا قَدْ سُقِينَا
پس از آنان خاك بر سر دنيا كه ما در اين دنيا جام مرگ نوشیده ايم
وَ هَذِي قِصَّتِي مَعَ شَرْحِ حَالِي
أَلَا يَا سَامِعُونَ ابْكُوا عَلَيْنَا
اين داستان و شرح حال من است، ای شنوندگان بر ما گريه كنيد!
📗 بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۹۷؛ ينابيع الموّدة، ج ۳، ص ۹۴.
@deabelnews
فَنَحْنُ الضَّائِعَاتُ بِلَا كَفِيلٍ
وَ نَحْنُ النَّائِحَاتُ عَلَی أَخِينَا
ما بی‌محافظ و بی‌سرپرستيم و برای برادرمان نوحه سرايی می‌كنيم
وَ نَحْنُ السَّائِرَاتُ عَلَی الْمَطَايَا
نُشَالُ عَلَی جِمَالِ الْمُبْغِضِينَا
ما بر راهوارها حركت می‌كنيم و شتران دشمنان ما را به سرعت می‌برند
وَ نَحْنُ بَنَاتُ يس وَ طه
وَ نَحْنُ الْبَاكِيَاتُ عَلَی أَبِينَا
ما دختران يس و طه هستيم و بر پدرمان گريه می‌كنيم
وَ نَحْنُ الطَّاهِرَاتُ بِلَا خَفَاءٍ
وَ نَحْنُ الْمُخْلَصُونَ الْمُصْطَفَوْنَا
ما پاكيزگانيم ولی پوشش مناسبی نداريم و ما خالص شده و برگزيده ايم
وَ نَحْنُ الصَّابِرَاتُ عَلَی الْبَلَايَا
وَ نَحْنُ الصَّادِقُونَ النَّاصِحُونَا
ما بر بلاها شكيباييم و راستگو و نصيحت‌گر هستیم
أَلَا يَا جَدَّنَا قَتَلُوا حُسَيْناً
وَ لَمْ يَرْعَوْا جَنَابَ اللَّهِ فِينَا
آگاه باش ای جدّ بزرگوار كه حسين را كشتند و احترام خدا را درباره ما رعايت نكردند
أَلَا يَا جَدَّنَا بَلَغَتْ عِدَانَا
مُنَاهَا وَ اشْتَفَی الْأَعْدَاءُ فِينَا
ای جدّ بزرگوار دشمن به آرزوهای خويش رسيد و از ما انتقام گرفت
لَقَدْ هَتَكُوا النِّسَاءَ وَ حَمَّلُوهَا
عَلَی الْأَقْتَابِ قَهْراً أَجْمَعِينَا
به زنان بی‌احترامی كردند و همه آنان را با خشونت بر شتران بی‌جهاز سوار كردند
وَ زَيْنَبُ أَخْرَجُوهَا مِنْ خِبَاهَا
وَ فَاطِمُ وَالِهٌ تُبْدِي الْأَنِينَا
زينب را از خيمه اش بيرون آوردند و فاطمه سر گردان بود و بلند ناله می‌كرد
سُكَيْنَةُ تَشْتَكِي مِنْ حَرِّ وَجْدٍ
تُنَادِي الْغَوْثَ رَبَّ الْعَالَمِينَا
سكينه از سوز جدايی به درگاه خداوند شكايت می‌كرد و از خدای جهانيان مدد می‌خواست
وَ زَيْنُ الْعَابِدِينَ بِقَيْدِ ذُلٍّ
وَ رَامُوا قَتْلَهُ أَهْلُ الْخَئُونَا
و زين العابدين به زنجير بسته شده بود و خيانت پيشگان قصد كشتن او را كردند
فَبَعْدَهُمُ عَلَی الدُّنْيَا تُرَابٌ
فَكَأْسُ الْمَوْتِ فِيهَا قَدْ سُقِينَا
پس از آنان خاك بر سر دنيا كه ما در اين دنيا جام مرگ نوشیده ايم
وَ هَذِي قِصَّتِي مَعَ شَرْحِ حَالِي
أَلَا يَا سَامِعُونَ ابْكُوا عَلَيْنَا
اين داستان و شرح حال من است، ای شنوندگان بر ما گريه كنيد!
📗 بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۹۷؛ ينابيع الموّدة، ج ۳، ص ۹۴.
@deabelnews