Szanowni Państwo,
Jestem biologiem medycznym z tytułem doktora nauk medycznych (specjalność immunologia), zawodowo zajmowałem się oceną technologii medycznych (pracowałem jako analityk technologii medycznych w Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji), reprezentuję również Polskie Stowarzyszenie Niezależnych Lekarzy i Naukowców, Fundację Ordo Medicus i ruch Polska Jest Jedna.
Segregacja sanitarna opierająca się na programach szczepień przeciw COVID-19 nie redukuje transmisji wirusa. W krajach europejskich im większy odsetek zaszczepionej populacji tym więcej przypadków covid, podobny trend mamy dla województw i powiatów w Polsce.
Zamiast kierować się opiniami stronniczych ekspertów i polityków wybierających pojedyncze badania i dane pod tezę, należy zapoznać się z literaturą naukową, która wyjaśni dlaczego szczepionki przeciwko COVID-19 nie redukują transmisji wirusa. Literatura naukowa wskazuje na następujące hipotezy:
Ochrona poszczepienna przed infekcją spada do zera w ciągu kilku miesięcy, a bez dawki przypominającej osoby zaszczepione mogą być bardziej podatne na infekcje niż osoby niezaszczepione.
Wiele badań dokumentuje wybuch ognisk epidemicznych zainicjowanych przez osoby zaszczepione w wysoce zaszczepionych populacjach. Nawet jedna nieświadoma swojej zakaźności osoba legitymująca się paszportem covidowym może zarazić większość swoich zaszczepionych współpracowników.
W Izraelu i Wielkiej Brytanii wykazano istotny wzrost zakażeń COVID-19 w pierwszym tygodniu po szczepieniu na skutek przejściowego poszczepiennego osłabienia odporności, które trafiają na konto niezaszczepionych, bo status osoby zaszczepionej obowiązuje dopiero 14 dni po drugiej dawce.
Masowe szczepienia, które nie hamują istotnie transmisji mogą generować nowe warianty uciekające przed odpornością poinfekcyjną i poszczepienną
Szczepienia mogą osłabiać silniejszą i bardziej trwałą odporność poinfekcyjną
Osoby zaszczepione są bardziej skłonne lub uprzywilejowane do zachowań ryzykownych zwiększających transmisję i ekspozycję na wirusa.
Istnieją opublikowane w czasopismach medycznych analizy wskazujące, że ryzyko tych preparatów przewyższa korzyść. Na przykład dostępna w formie preprint pogłębiona analiza danych opublikowanych niedawno w Nature Medicine potwierdza, że ryzyko zapalenia mięśnia sercowego w populacji poniżej 40 roku życia jest wyże po szczepieniu przeciw COVID-19 niż po infekcji SARS-CoV-2. To jest tylko jedno z wielu raportowanych powikłań poszczepiennych, które są znacznie niedoszacowane. Każda kolejna dawka może zwiększać ryzyko. W świetle tych danych, ta profilaktyka podawana wielu zdrowym i młodym ludziom o niskim ryzyku ciężkiego przebiegu i zgonu covid może być gorsza od choroby. Dlatego popieranie jakichkolwiek regulacji wprowadzających segregację sanitarną to działanie na szkodę zdrowia publicznego. Przedstawiłem oficjalne dane naukowe i apeluję do sumienia posłów i rządzących: nie można opowiadać się za takimi ustawami segregacyjnymi ani żadnymi innymi formami przymusu pośredniego i bezpośredniego! Te szczepionki badano zbyt krótko i z pogwałceniem obowiązujących standardów!
Podsumowując, sanitaryzm opierający się na przymusie szczepień przeciw COVID-19 działa na szkodę zdrowia publicznego, ma wątpliwe uzasadnienie naukowe, rodzi problemy etyczne, generuje napięcia społeczne, podważa zarówno zaufanie do tej formy profilaktyki, jak i całego systemu opieki zdrowotnej.
Powyższe informacje mają oparcie w stosownej literaturze naukowej i oficjalnych danych, które mogę Państwu udostępnić.
Dr n. med. Piotr Witczak
Warszawa, 05.01. 2021 r.
Wysłuchaj www.stopnop.com.pl/wysluchanie
