چطور به سکس بگوییم «نه»
نه گفتن برای خیلی از ما آسان نیست. در فرهنگی که تقلید و انفعال و «خودت را بسپر به من» و «از خودت بگذر» مقدس است و ترویج می شود؛ در جامعه ای که از یک سو، مردان را خدای زنان می پندارند، و از دیگر سو، آنان را مدیون زنان تصویر می کنند؛ چنانکه هیچ مردی را توان این تسویه حساب نیست و بهای رنج زنان، تنها پاداش اخروی می تواند باشد، نه گفتن را به کسی نمی آموزند، مخصوصا به زنان.
فکرش را بکنید که در چنین فرهنگی، پای روابط جنسی که به میان می آید، چه می شود؟ «تمکین» را حتی بر جهاز شتر توصیه می کنند.
اما از بدیهی ترین حقوق انسانی این است که همیشه و جا و به همه کس می شود «نه» گفت؛ حتی در بستر عشق ورزی، و با یار جانان؛ هرچند ظرافت هایی در این نه گفتن هاست، که در جای دیگر نیست.
۱- نه گفتن، یک مهارت است. باید آموخت. باید تمرین کرد. یکی از دشوارترین میدان‌های «نه آزمایی» میدان سکس است. بی تمرین و واکنشی و در مواجهه ناگهانی نمی شود از این میدان سربلند بیرون آمد. از همین حالا به راه و رسم اش فکر کنید و حتی در برابر آینه بایستید و واگویه کنید.
۲- به چه کسی نه می گویید؟ تیزی یا لطافت جملات تان را با آن تنظیم کنید. به مردی که با درخواست اش، متعرض حریم شخصی شما شده، قاطعانه و حتی نامحترمانه می توانید سخن بگویید. اما در نه گفتن به یار جانان، باید لطیف و مهربان بود. همیشه یک جور نه نگویید.
۳- جملات تان را با «من» آغاز کنید و از احساسات و افکار خودتان بگویید. با «تو» شروع نکنید و برچسب نزنید: «تو اصلا حال مرا نمی فهمی»؛ با «چرا» شروع نکنید و محاکمه نکنید: «چرا نمی فهمی من آمادگی ندارم؟»
۴- نه گفتن، بدون توضیح، رفتاری پرخاشگرانه است. دستکم یار جانان، حق دارد از احوال شما باخبر باشد. پس نپیچانید. شفاف و راحت و صمیمانه نه بگویید. آن که شما را دوست دارد، خوشی شما را هم دوست دارد. پس اگر بگویید «عزیزم، الان این اتفاق برایم لذت بخش نیست»٬ سعی نمی کند خودش را به شما تحمیل کند. البته اگر واقعا شما را به مثابه یک انسان دوست دارد، نه به مثابه یک ابزار.
۵- اگر خیال سکس را با آنکه به او نه می گویید در سر دارید، آن را به زبان آورید. بگویید در آینده، در چه شرایطی، در کجا و چطور می تواند به خواسته اش برسد. به همسر، می توانید بگویید «عزیزم فردا آماده تر خواهم بود» و همین، شاید تمام فردا را هیجان انگیزتر کند.
۶- سکس، فقط آمیزش نیست. از خودتان بپرسید: من دقیقا دارم به چه چیز نه می گویم؟ شاید آمادگی مقاربت را ندارم، اما معاشقه را هستم. شاید آمادگی عشق بازی را ندارم، اما آغوش را هستم. شاید حتی پذیرش آغوش را هم ندارم، اما گفتگو که می توانیم بکنیم. منطق ماجرا را صفر و یک نبینید. بین صفر و یک بی نهایت عدد هست. اما از اول، عدد مورد نظر را معلوم کنید. گاهی شما برای نیم در آغوش یار می روید، اما او گمان می کند این یعنی تا یک می شود رفت.
۷- وقتی به شما ابراز تمایل می کنند، یعنی به شما می گویند خواستنی هستید. یعنی تحسین تان می کنند. وقتی کسی تحسین تان می کند، ادب اقتضا می کند قدردانی کنید. چه خوب است نه گفتن در سکس، یک دورچین هم داشته باشد: متشکرم.
۸- کسی که در آغاز نه می گوید و بعد می شکند، این پیام را مخابره می کند: نه من، نه نیست. پس دیگر بار، احتمالا تره ای برای نه گفتن تان خرد نمی کنند. مخصوصا اگر خانم هستید، نه را «ناز» می بینند. یا نه نگویید، یا اگر می گویید، راست بگویید.
@kafe_ravanshenas
نه گفتن برای خیلی از ما آسان نیست. در فرهنگی که تقلید و انفعال و «خودت را بسپر به من» و «از خودت بگذر» مقدس است و ترویج می شود؛ در جامعه ای که از یک سو، مردان را خدای زنان می پندارند، و از دیگر سو، آنان را مدیون زنان تصویر می کنند؛ چنانکه هیچ مردی را توان این تسویه حساب نیست و بهای رنج زنان، تنها پاداش اخروی می تواند باشد، نه گفتن را به کسی نمی آموزند، مخصوصا به زنان.
فکرش را بکنید که در چنین فرهنگی، پای روابط جنسی که به میان می آید، چه می شود؟ «تمکین» را حتی بر جهاز شتر توصیه می کنند.
اما از بدیهی ترین حقوق انسانی این است که همیشه و جا و به همه کس می شود «نه» گفت؛ حتی در بستر عشق ورزی، و با یار جانان؛ هرچند ظرافت هایی در این نه گفتن هاست، که در جای دیگر نیست.
۱- نه گفتن، یک مهارت است. باید آموخت. باید تمرین کرد. یکی از دشوارترین میدان‌های «نه آزمایی» میدان سکس است. بی تمرین و واکنشی و در مواجهه ناگهانی نمی شود از این میدان سربلند بیرون آمد. از همین حالا به راه و رسم اش فکر کنید و حتی در برابر آینه بایستید و واگویه کنید.
۲- به چه کسی نه می گویید؟ تیزی یا لطافت جملات تان را با آن تنظیم کنید. به مردی که با درخواست اش، متعرض حریم شخصی شما شده، قاطعانه و حتی نامحترمانه می توانید سخن بگویید. اما در نه گفتن به یار جانان، باید لطیف و مهربان بود. همیشه یک جور نه نگویید.
۳- جملات تان را با «من» آغاز کنید و از احساسات و افکار خودتان بگویید. با «تو» شروع نکنید و برچسب نزنید: «تو اصلا حال مرا نمی فهمی»؛ با «چرا» شروع نکنید و محاکمه نکنید: «چرا نمی فهمی من آمادگی ندارم؟»
۴- نه گفتن، بدون توضیح، رفتاری پرخاشگرانه است. دستکم یار جانان، حق دارد از احوال شما باخبر باشد. پس نپیچانید. شفاف و راحت و صمیمانه نه بگویید. آن که شما را دوست دارد، خوشی شما را هم دوست دارد. پس اگر بگویید «عزیزم، الان این اتفاق برایم لذت بخش نیست»٬ سعی نمی کند خودش را به شما تحمیل کند. البته اگر واقعا شما را به مثابه یک انسان دوست دارد، نه به مثابه یک ابزار.
۵- اگر خیال سکس را با آنکه به او نه می گویید در سر دارید، آن را به زبان آورید. بگویید در آینده، در چه شرایطی، در کجا و چطور می تواند به خواسته اش برسد. به همسر، می توانید بگویید «عزیزم فردا آماده تر خواهم بود» و همین، شاید تمام فردا را هیجان انگیزتر کند.
۶- سکس، فقط آمیزش نیست. از خودتان بپرسید: من دقیقا دارم به چه چیز نه می گویم؟ شاید آمادگی مقاربت را ندارم، اما معاشقه را هستم. شاید آمادگی عشق بازی را ندارم، اما آغوش را هستم. شاید حتی پذیرش آغوش را هم ندارم، اما گفتگو که می توانیم بکنیم. منطق ماجرا را صفر و یک نبینید. بین صفر و یک بی نهایت عدد هست. اما از اول، عدد مورد نظر را معلوم کنید. گاهی شما برای نیم در آغوش یار می روید، اما او گمان می کند این یعنی تا یک می شود رفت.
۷- وقتی به شما ابراز تمایل می کنند، یعنی به شما می گویند خواستنی هستید. یعنی تحسین تان می کنند. وقتی کسی تحسین تان می کند، ادب اقتضا می کند قدردانی کنید. چه خوب است نه گفتن در سکس، یک دورچین هم داشته باشد: متشکرم.
۸- کسی که در آغاز نه می گوید و بعد می شکند، این پیام را مخابره می کند: نه من، نه نیست. پس دیگر بار، احتمالا تره ای برای نه گفتن تان خرد نمی کنند. مخصوصا اگر خانم هستید، نه را «ناز» می بینند. یا نه نگویید، یا اگر می گویید، راست بگویید.
@kafe_ravanshenas