🔰اگر به نظر می رسد که بیمار تمایلی به ، به اشتراک گذاشتن چنین اطلاعاتی ندارد، سؤالات خاص ممکن است مفید باشد (به عنوان مثال، "آیا تا به حال از ماری جوانا استفاده کرده اید؟" یا "آیا معمولاً هر روز الکل می نوشید؟").

🔺تاریخچه مصرف باید شامل مواد مصرف شده باشد، از جمله الکل، داروها، داروها (تجویز شده یا تجویز نشده برای بیمار)، و راه های مصرف (خوراکی، خروپف، یا داخل وریدی).

🔻دفعات و مقدار مصرف باید با در نظر گرفتن تمایل بیماران به حداقل کردن یا انکار استفاده از آن که ممکن است از نظر اجتماعی غیرقابل قبول تلقی شود، تعیین شود.

🔺همچنین، تصورات غلط زیادی در مورد الکل وجود دارد که می تواند منجر به داده های اشتباه شود.

🔻ممکن است تعریف الکل اشتباه گرفته شود، برای مثال، «نه، من الکل مصرف نمی‌کنم»، اما بعداً در همان مصاحبه، «من مقدار مناسبی آبجو می‌نوشم».

🔹همچنین، مقدار الکل را می توان با حجم نوشیدنی اشتباه گرفت: "من نگران مصرف الکل خود نیستم. من نوشیدنی هایم را مخلوط می کنم و مقدار زیادی آب اضافه می کنم.

🔸در پاسخ به سوال بعدی، «بوربون چقدر است؟ احتمالاً سه یا چهار گلوله؟» تحمل، نیاز به افزایش میزان استفاده و هرگونه کناره گیری»"

🔺علائم باید برای کمک به تعیین سوء استفاده در مقابل وابستگی ایجاد شود.

🔻تأثیر استفاده از آن بر تعاملات اجتماعی، کار، مدرسه، عواقب قانونی و رانندگی در حالت مستی (DWI) باید پوشش داده شود.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy