#خبر_علمی
دریچهای جدید بهسوی پیدایش حیات
آیا تاکنون فکر کردهاید که چه چیزی باعث میشود یک سیاره بتواند شرایط لازم برای ظهور حیات را داشته باشد؟
دانشمندان همیشه به دنبال "منطقه زیستپذیر" (CHZ) بودهاند؛ یعنی ناحیهای اطراف یک ستاره که سیارهای در آن میتواند آب مایع داشته باشد. اما حالا، تحقیقات جدید نشان میدهند که این تنها بخشی از ماجراست.
دانشمندان اخیراً «منطقه زیستپذیر فرابنفش» (UHZ) را شناسایی کردهاند؛ ناحیهای که سیارات در آن تابش فرابنفش کافی برای شکلگیری مولکولهای حیاتی مانند RNA را دریافت میکنند، اما نه آنقدر زیاد که به مولکولهای زیستی آسیب برساند. نکته جالب این است که این منطقه با گذشت زمان تغییر میکند و به ستاره نزدیکتر میشود. این یعنی زمانبندی در پیدایش حیات از آنچه که تاکنون فکر میکردیم، بسیار پیچیدهتر است. چرا که برهمنهی منطقه زیستپذیر ستاره و منطقه زیستپذیر فرابنفش میتواند تعیینکننده زمانی باشد که سیارهای شرایط مناسب برای پیدایش حیات را داراست.
تحقیقات اخیر نشان دادهاند که حتی ستارههای کوتوله سرخ، که پیشتر تصور میشد تابش فرابنفش کافی برای ایجاد حیات ندارند، میتوانند در مراحل اولیه عمرشان این تابش را فراهم کنند. این بدان معناست که احتمال پیدایش حیات در سیارات اطراف این ستارهها، مانند Proxima b و Ross 128 b، بیشتر از آن چیزی است که قبلاً تصور میشد.
این کشفیات نه تنها به ما امیدهای تازهای برای یافتن حیات در خارج از منظومه شمسی میدهد، بلکه مسیرهای جدیدی را برای تحقیقات در زمینه اخترزیستشناسی باز میکند. با تلسکوپهای جدیدی که به زودی راهاندازی میشوند، ممکن است به زودی بتوانیم به رازهای این سیارات نزدیکتر شویم و شاید برای اولین بار، نشانههایی از حیات در جایی دورتر از زمین پیدا کنیم.
آیا آمادهاید تا در این سفر هیجانانگیز به دنبال حیات فرازمینی با ما همراه شوید؟ ما در آغاز راهی هستیم که ممکن است یکی از بزرگترین اکتشافات بشری را رقم بزند!
https://phys.org/news/2024-07-ultraviolet-habitable-zone-limit-formation.html
نویسنده: طیبه مکوندی گوداژدر
ویراستار: شایان جمالی مهر
دریچهای جدید بهسوی پیدایش حیات
آیا تاکنون فکر کردهاید که چه چیزی باعث میشود یک سیاره بتواند شرایط لازم برای ظهور حیات را داشته باشد؟
دانشمندان همیشه به دنبال "منطقه زیستپذیر" (CHZ) بودهاند؛ یعنی ناحیهای اطراف یک ستاره که سیارهای در آن میتواند آب مایع داشته باشد. اما حالا، تحقیقات جدید نشان میدهند که این تنها بخشی از ماجراست.
دانشمندان اخیراً «منطقه زیستپذیر فرابنفش» (UHZ) را شناسایی کردهاند؛ ناحیهای که سیارات در آن تابش فرابنفش کافی برای شکلگیری مولکولهای حیاتی مانند RNA را دریافت میکنند، اما نه آنقدر زیاد که به مولکولهای زیستی آسیب برساند. نکته جالب این است که این منطقه با گذشت زمان تغییر میکند و به ستاره نزدیکتر میشود. این یعنی زمانبندی در پیدایش حیات از آنچه که تاکنون فکر میکردیم، بسیار پیچیدهتر است. چرا که برهمنهی منطقه زیستپذیر ستاره و منطقه زیستپذیر فرابنفش میتواند تعیینکننده زمانی باشد که سیارهای شرایط مناسب برای پیدایش حیات را داراست.
تحقیقات اخیر نشان دادهاند که حتی ستارههای کوتوله سرخ، که پیشتر تصور میشد تابش فرابنفش کافی برای ایجاد حیات ندارند، میتوانند در مراحل اولیه عمرشان این تابش را فراهم کنند. این بدان معناست که احتمال پیدایش حیات در سیارات اطراف این ستارهها، مانند Proxima b و Ross 128 b، بیشتر از آن چیزی است که قبلاً تصور میشد.
این کشفیات نه تنها به ما امیدهای تازهای برای یافتن حیات در خارج از منظومه شمسی میدهد، بلکه مسیرهای جدیدی را برای تحقیقات در زمینه اخترزیستشناسی باز میکند. با تلسکوپهای جدیدی که به زودی راهاندازی میشوند، ممکن است به زودی بتوانیم به رازهای این سیارات نزدیکتر شویم و شاید برای اولین بار، نشانههایی از حیات در جایی دورتر از زمین پیدا کنیم.
آیا آمادهاید تا در این سفر هیجانانگیز به دنبال حیات فرازمینی با ما همراه شوید؟ ما در آغاز راهی هستیم که ممکن است یکی از بزرگترین اکتشافات بشری را رقم بزند!
https://phys.org/news/2024-07-ultraviolet-habitable-zone-limit-formation.html
نویسنده: طیبه مکوندی گوداژدر
ویراستار: شایان جمالی مهر