-آدم تا یه جایی خودشو میکوبه به در و دیوار، تا یه جایی شوق رسیدن داره، تا سه جایی از خودش میگذره برای رسیدن، اما وقتی که زمانش بگذره، همه ی اون میل و شوقش تبدیل به خستگی میشه، اونجاست که دیگه نای انجام دادن هیچ کاریو نداره و میشینه یه گوشه تا گذر عمرشو تماشا کنه!