داستان من واقعا چیز شاهکاری نیست، نزدیک بهشم نیست ولی آیناز واقعا آبی ترین پروانه ی د روفه. جوری که تحلیلش میکنه و حواسش به زیر و بماش هست، جوری که میره زیر پوست جیمین داستان و معنی پشت کلمه هاش رو پیدا میکنه، جوری که قشنگ میدونه یونگی داستان خود منم و... تک تک نظرای موشکافانه اش واقعا انتظاریه که آدم از یه نویسنده ی باهوش داره. حتی وقتی ایرادهامو بهم میگه بازم شیرینه چون حس درستی رو القا میکنه. حسی که کارت بی ارزش نیست، داستانت کوچیک نیست و آدمای خاصی مثل وانیلم جذب خودش میکنه.
وقتی یکی د روف رو میخونه طبیعتا به عنوان نویسنده خوشحال میشم برای دیده شدن کارم اما وقتی حرف کسایی مثل وانیل وسط باشه، حسش ده برابر قلب تره.🦋
قبل تر گفتم که هر کرکتر رو از روی آدمای ریل نوشتم، مثل یونگی که خود منه، تهیونگ که مثل بابامه،هیونسوک مثل دختر داییمه و...
وانیل هم داره به نوع خودش تو نوشتن جیمین داستانم کمکم میکنه و برام الگو میشه
پروانه حال پروانه رو میفهمه 🦋🤍