Quyosh taraflarda


Гео и язык канала: не указан, не указан
Категория: не указана


Quyosh tafti ila yozamiz. Quyosh dunyoni yoritar ekan, kitob qalblarimizga nur taratsin☀️📚
Reklama uchun: @quyoshli_rek
Turkcha orginal kitoblar uchun: @quyoshli_kitoblarr
Kanalni qo‘llab-quvvatlash istasangiz: https://tirikchilik.uz/quyoshqizi

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
не указан, не указан
Категория
не указана
Статистика
Фильтр публикаций


Sizni yaxshi tinglovchi deb e‘lon qilaman. Sal bo‘lmasa ertalabgacha gaplashardik.


"O‘lik shoirlar jamiyati" Nensi Kleynblaum

Kim nima desa desin-u, biroq so‘zlar va fikrlar dunyoni o'zgartirib yuboradigan kuchga egadir.

Yangi yildagi ilk o‘qigan kitobim shu edi. Kechikibroq bo‘lsa-da, fikrlarimni yozib qo‘yay dedim. Aslida kino ssenarysi asosida yozilgan kitob kinoligicha qolgani yaxshi ekan. Nega deysizmi? Voqealarning boshlanishi, rivoji, yakun: hamma-hammasi film uchun ko‘proq mos keladi. O'smirlar maktabida bo'lib o'tadigan qiziqarli xodisalarga boy kitobni ko‘proq yosh avlod vakillariga tavsiya qilgan bo‘lardim.

Asar tili yaxshi. Tarjima ham yomon emas. Maza qilib o‘qisa bo‘ladigan kitob. Kitobda e‘tiborimni tortgan narsa esa adabiyot o'qituvchisi bo‘ldi. Asardagi ustoz maktab tizimiga ham, direktor talabiga ham, atrofga ham e‘tibor qilmaydi. Faqat o‘zi to‘g‘ri deb bilgan, o'quvchilarga chinakam foyda beradigan usul bilan dars o‘tadi. Va maktabdan ketayotgan payt shogirdlarining chinakam hurmati va mehriga sazovor bo‘lganini tushunadi. Men ham haqiqiy adabiyot muallimi xuddi shunday bo‘lishi kerak deb hisoblayman. Zotan adabiyot bizni cheklaydigan emas, yangiliklar ufqini ochadigan, fikrlarimizni kengaytiradigan vosita. Biz shuning uchun ham kitob o‘qiymiz, u haqida suhbat quramiz, bir marta mutolaa ta‘mini totgach, keyin undan ayrilolmaymiz.

Boshqa viloyatlar ahvolini bilmayman. Ammo o‘qigan tumanimda adabiy muhit va kitobxonlik tugul yaxshi adabiyot o'qituvchisi ham yo‘q. Ona tilini grammatika, adabiyotni yozuvchilar hayoti va ijodi deb bilishadi. Hozircha o‘z mutaxassisligim ya'ni ona tili va adabiyotdan dars berayotganim yo‘q. Agar qachondir shunday bo‘lsa, o‘zim uchun ko‘p narsalarni reja qildim.

Kitobga qaytadigan bo‘lsak, o‘qilsangiz ham o‘qimasangiz ham farqi yo‘q. O‘zi kichkinagina kitobcha. Hozirgi gaplarimni mana shu jumlalar bilan yakunlab qo‘yaman: "Inson inson irqiga oid yaratiq bo‘lgani uchun kitob o‘qiydi va bu irq ehtiroslar olovi ichida jizg‘anak bo‘ladi. Tibbiyot, huquq, moliya... Bular bizning hayotda yashab qolishimiz uchun zarur sohalar. Biroq ishq, she‘riyat, go‘zallik-chi? Mana shular hayotimizga mazmun qo‘shgan va tirikligimizga sabab bo‘lib turgan asosiy omillardir!" Aslida ham shunday emasmi?!

@quyoshtaraflarda




Shu kitob edi)


Yaqinda shunday holat bo‘ldi. Eng yaxshi ko‘rgan kitobim (Verter) uchun yozgan taqrizimni chopishgan ekan. Ataylab qilishmagan, kichkina kanal. Lekin, o‘g‘irlikning kichigi ham, kattasi ham o‘g‘irlik hisoblanadi. Boshqalar qilgan mehnatni osongina o‘zlashtirib, bitta odamga bo‘lsa-da, o‘ziniki qilib ko‘rsatish haqiqiy insofsizlik va jinoyat.

Bunday narsalarga katta e‘tibor bermasdim, ammo eng sevgan narsam o‘g‘irlangani yomon ta‘sir qildi. Koment yozdim va kanal admining dugonasi bilan urishib ketdik. Blogda bo‘lsa o‘sha qizning hamma yaqinlari bor ekan, aytishi bo‘yicha yomon vaziyatda qolib ketibdi. Menam xijolat bo‘ldim-u, natijada baribir aybdor emasdim. Dugonasi ahmoqlarcha muomala qilganini hamma ko'rgan va bilgandi.

Bir yillar avval ham shunga o‘xshash narsa bo‘lgan. Yaqin insonim o‘qishga kitob so‘radi. Umuman bermasdim lekin vaziyat shunaqa edi-ki, yo‘q deyolmay qoldim. Kitob oddiy emas, juda ko‘p xotiralarimni o‘zida jamlangan yodgorlik edi. Maktabdan berishgan, necha martalab qayta o‘qib chiqqan kitobim. Uning qadri va qiymatini pul bilan o‘lchab bo‘lmaydi.

Afsuski, o‘sha qiz kitobimni qaytib bermadi. Feysbukda bir izoh sabab urishib qoldik. Men fikr yozdim (jig'iga tegadigan gap edi) u lichkamga o‘tdi. Lekin farosat nol ekanligi uchun qilgan ishini va aybini tushunmadi. Keyinchalik juda xijolatligini bir tadbirda ko‘rdim. Yuzimga qarolmayotganidan men uyalib, birinchi salomlashdim.

Yaqin, har doim bir-birimizni tarafimizni olib kelgan do‘stim bilan kuz oyida xafalashdik. Men qattiq xafa bo‘ldim, boshqalarga vaziyatni ko‘pirtirgan va hazilni tushunmagan odamdek ko‘rindim. Nima bo'lsa ham keyin yarashdik, gaplashdik. Hech narsa avvalgidek bo‘lmasaligini qattiq his qilsam ham uni hozirgacha sogʻinaman va bundan uyalmayman. Ammo, u qilgan ishi qanchalik yomonligini zarracha his qilolmadi. Men esa vaziyatni hazim qilolmasdim, qilolmayman ham.

Shunga o‘xshash bir necha misolni yana yozishim mumkin. Lekin befoyda. Ba‘zi narsalar juda chigal va uni o‘z holicha qoldirish kerak. Biz kechirimlilik va bag‘rikenglik haqida ko‘p yozamiz, lekin men ba‘zi narsalarni va odamlarni kechirolmayman, bundan zarracha xijolat ham bo‘lmayman. Bilasizmi qachon kechirish kerak: u odam aybini to‘la tushunsa va aybdorligini his qilsagina kechirish mumkin. Shunda ham siz hech narsaga majbur emassiz.

Mahliyo Xurramova kitob (Markes "Ulug‘ onaning janozasi") menga judayam qadrli va siz buni tushunolmaysiz. Haliyam kech emas, kitobimni qaytarib bering. Kanaliga uyalmasdan: olgan kitoblarimni qaytarib bermaydigan odat chiqardim deb, yozgan odam ko‘rganda ko‘zimga ham qaray olishi kerak. Boshqa kishidan berib yuborsangiz ham roziman, ammo bir bo‘lagimning boshqada qolishiga hech qachon rozi bo‘lmayman.

@quyoshtaraflarda


SOG'INCH

Parchagina bulut,
Cheksiz osmon,
Adir ortidagi yolg'izoyoq yo'l.
Barcha tashvishlarni unutib, shodon,
Qaytgim kelayotir qoshingga butkul.

Qismat mayin ichdim – achchiq va taxir,
Tuydim ehtirosning samoviy kuchin.
Dunyoda odamzod yashamas, axir,
Faqat irodasin sinamoq uchun.

Parchagina bulut,
Cheksiz osmon,
Adir ortidagi yolg'iz oyoq yo'l.
Barcha tashvishlarni unutib, shodon,
Qayta olsam edi qoshingga butkul...

Abdulla Oripov


***

– Bilasanmi, oʻylashimcha anavi yozgan kitobim bilan nimanidir qurishga harakat qilgandekman. Birga oʻtkazgan vaqtimizning barcha tafsilotlarini unutmasligim uchun. Xuddi bir vaqtlar chindan uchrashganimizga eslatmadek. Bu roʻyo boʻlmaganiga. Chindan sodir boʻlganiga.

– Buni aytayotganingdan biram xursandmanki! Bilasanmi, oʻzimni hamisha telbadek his qilaman, chunki hech qachon hammasiga osongina qoʻl siltab keta olmayman. Tushunyapsanmi? Odamlar shunchaki yurishadi yoki jiddiy munosabatda boʻlishadi. Keyin esa ajralishadi va unutishadi. Xuddi olayotgan shampun brendlarini almashtirishayotgandek. Men esa men bilan birga boʻlgan bironta odamni unuta olmayman. Chunki har bir inson oʻziga xos, har bir inson oʻzgacha. Hech qachon kimnidir oʻrniga boshqa kimnidir qoʻyolmaysan. Yoʻqotganing endi yoʻq.

Har bir tugagan munosabat meni vayron qiladi. Hech qachon toʻliq oʻnglanmayman. Shunga kirishishdan oldin juda ehtiyotkorman, haddan ziyod, chunki bu juda ogʻriqli. Hatto u bilan tunab qolishda ham, aslida bunaqa qilmayman. Odamlarni eng mayda narsalar bilan sogʻinaman. Mana shu jajji narsalar tasarrufidaman.

Balki jinnidirman, lekin yosh qizcha ekanligimda oyim doim maktabga kech qolishimni aytgandi. Bir kuni sababini bilish uchun meni kuzatibdi. Men daraxtlardan toʻkilayotgan qaragʻaylarning soʻqmoqda dumalashini kuzatayotgan ekanman... Yoʻlni kesib oʻtayotgan chumolilarni... Bargning soyasi toʻnkada qanday jilvalanishini... Jajji narsalar. Odamlar bilan ham xuddi shunaqa deb oʻylayman. Ularning har biriga oʻzgacha xos boʻlgan shunday jajji ikir-chikirlarni koʻraman, ular meni toʻlqinlantiradi, sogʻintiradi. Men doimo sogʻinaman. Sen hech kimni oʻrniga boshqa insonni qoʻyolmaysan, chunki hamma shunday goʻzal, oʻziga xosliklardan tashkil topgan.
Richard Linkleyter - "Oqshom oldidan".

Manba: @a_pathia


@quyoshtaraflarda


#bayram

Boshqalarni bilmadim, lekin men ancha kundan beri bayram qilib yuribman. Rasmdagi gullar o‘zimdan-o‘zimga. Kitoblar sovg‘a. Tug‘ulgan kunimdan beri o‘zimni gul bilan siylab turaman. (Shundan beri boshqalar ham gul beradiye)

Xullas azoblash xizmatini boshqa kunga qoldirdim. Bugun online va offline guruhlarim kutib turibdi. Kitoblarimni ko‘rastib maqtanishga vaqtim qolmayapti. Mobodo sizam tabriklamoqchi bo‘lsangiz deb karta raqam qoldiraman: 9860350140545426

Bayramni yaxshi kutib oling deb Quyosh qizi. Eng kulgili memga ham link beryapman: https://t.me/kitobhouse/1212
Xullas hammaga süper kayfiyat do‘stlar. Kimdir xursand qilishini kutib o‘tirmang.

@quyoshtaraflarda


Baxtli odam xudbin bo‘ladi.


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
​​Maylimi, keyinroq gaplashsak,
yig‘lagim kelyapti hozir juda ham.
namiqqan uvada yostiqqa
yuzimni bosgancha,
Senga keraksiz hislarim bilan
yolg‘iz qolmoqchiman.

Va ular haqida aytib beraman
tunga,
Shamolga,
Uyg‘onishni istamasam-da,
Yashashni-da istamasam-da,
Meni har tong uyg‘otavergich
onamdek mehribon
va o‘jar tongga.

Yashashning manzili qayerda,
Umrning yuki?
Uzoq yo‘l xoritar odamni.
Dam olgisi kelar, mizg‘isi kelar.
Mening esa o‘lgim...

Hislarga har kecha ertak aytaman -
Kelar u,
Keladi ko‘kni yetaklab,
Yetmayotgan havo,
To‘ymayotgan nafsga
Non kabi tatiydi bu go‘zal diydor.

Faqat o‘shangacha sabr qil bir oz,
Faqat o‘shangacha yashash ham kerak.
Faqat o‘shangacha...
Biroq,
Maylimi keyinroq gaplashsak,
Yig‘lagim kelyapti hozir juda ham...

Feruza Xayrullayeva


O‘qiyotgan kitobimning qiziq joyidan parcha keltiraman:

"Dekartning "Metod haqida mulohazalar" asaridagi "Fikrlayapman, demak mavjudman", degan gapi eskirgan. "Fikirlayapman, demak, men deyarli dasturman", desak to‘g‘riroq bo‘ladi. Guruhimizdagi topolog xonimning ta‘biri bilan aytganda, Dekrt 2.0. Meni tushunyapsizmi, janob prezident?
Prezident javob bermaydi. Uels uning qiyofasidagi g‘azabni ilg'ab, fikrini xulosalashga o‘tdi:
– Shunday qilib, janob prezident, men ushbu pipotezani avvaldan bilardim va shu kungacha bizning mavjudligimiz shunchaki qattiq diskdagi bir dasturligi ehtimoli o'ndan birga teng deb hisoblardim. Endi bo‘lsa, yuzaga kelgan "anomaliya"dan kelib chiqib, men bunga deyarli amin bo‘ldim. Aytgancha, bu bilan hech qachon Fermining "Agar o‘zga sayyoraliklar bilan hech qachon uchrashmagan bo‘lsak, demak, bu shunchaki bizning dasturimizga kiritilmagan", degan paradoksini ham izohlasa bo‘ladi. "Biz o‘ziga xos imtihondan o‘tayotganmikanmiz? deb o‘ylayapman. Buning ustiga, katta ehtimol bilan, biz dasturligimizni qabul qilishga edni tayyor ekanligimizni bilish uchun ham bu testga ro‘baro bo'lganmiz. Bundan yaxshi natija bilan o‘tsak yoki hech bo‘lmaganda bu bilan biror qiziq narsa o‘ylab topsak yaxshi bo‘lardi.
– Nega ekan? – so‘radi Silveriya.
– Chunki agar o‘tolmasak, ushbu simulyatsiyani boshqarayotganlar uni shunchaki o‘chirib qo‘yishi mumkin. "

"Anomaliya"ni boshlab qo‘yib, sekin-asta o‘qiyotgandim. Hozir kitob yarimlab qoldi va borgan sari qiziqishimni oshirib boryapti. Savollarim bir olam va asar nima haqida yozilganini endigina biroz tushundim. Siz ham bir tasavvur qiling: biz bor yo‘g‘i nusaxamiz. Bir necha soniya ichida esa, shu kungacha yashaganlarimizning barchasi yo‘q bo‘lib ketishi mumkin.

@quyoshtaraflarda


Judayam xohlagan kitoblarimdan biri. Kattakon rahmat.

@quyoshtaraflarda




"Muhabbat simfoniyasi" Rashot Nuri Guntekin

Guntekin go‘zal asarlar yozgan. Uni hammamiz "Choliqushi" orqali bilsak ham boshqa ko‘p ajoyib romanlari bor. Shulardan bir "Dudaktan kalbe" o'zbekchaga "Muhabbat simfoniyasi" deb tarjima qilingan asaridir. Kitob qanchalik yaxshi bo‘lishiga qaramay, rasvo tarjima uni barbod qilgan. Balki oddiy o‘quvchi nigohida sezilmas, ammo turkchadan ozgina xabari bor odam tarjimon qanchalik no‘noq ekanligini juda tez payqaydi.

Buni yaxshiroq tushuntirishga urinib ko‘raman: tarjima degani o‘sha kitobni o‘zbekchada qaytadan yozish, talqin qilishni anglatadi. Bunda o‘zbek o‘quvchilarining imkoniyati, so‘z boyligi birinchi o'ringa qo'yilishi kerak. Matn iloji boricha sof o'zbekcha so‘zlar bilan ifodalanishi darkor. "Muhabbat simfoniyasi" da me‘daga tegib ketadigan darajada turkcha so‘zlar ko'p. Tilimizda muqobili bo‘la turib turkchasini aynan saqlab qolishda qanday mantiqqa tayanilgan? Saqlanganda ham miyani egovlaydigan darajada bachkana va xunuk jumlalar tuzilgani-chi?

To‘g‘ri, Guntekin tili ancha murakkab. Tilni yaxshi bilgan kishi ham matn bilan tez til topisha olmaydi. Shu sababli ham yaxshi kitoblar, ayniqsa klassika tarjima qilinayotgan payt ko‘proq mas‘uliyat talab etiladi. Hozir men ham chiroyli taqriz o'rniga tarjimanini gapirib o‘tirishga majbur bo‘lyapman. Kitobni tugatolmasam kerak deb o‘ylagandim. Muallifga hurmat va go‘zal asar uchun yakunlab qo‘ydim. Qolgan fikrimni boshqa kunga saqlyapman. Kitob 2020-yil chiqqan va kitib do‘konlarida deyarli yo‘q. Qayta nashrda ancha ishlanishi yoki yangidan tarjima qilinishi kerak.

@Quyoshtaraflarda


Nihoyat tugadi.

p/s yordamchi bot ishlamagani uchun taqrizni keyingi postimda yozaman.


Hammasi o‘tib ketadi...


Bexosdan bir narsa yodimga tushdi. Maktab darsligida Rumiydan keltirilgan parcha bo‘lardi. Abituriеntligimda yozib olgandim. Hozir aniq bo‘lmasa ham mazmunini gapirib beraman: Odam ikkinchi marta sevib qolishi mumkinmi deb savol berishganda Mavlona shunday javob qaytargan ekan: – Sen og‘zim kuydi deb choy ichishni tark aylaysanmi?

@quyoshtaraflarda


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


"O‘zbek adabiy tanqidchiligi tarixi" kitobida berilgan quyidagi fikrlar e‘tiborimni tortdi:

Afsuski, o'zbek adabiy tanqidchiligida ba’zan ilmiylik «o‘ta» kuchli bo‘lgani holda badiiylik zalvori deyarli sezilmaydigan maqolalar oz emas Bunday tanqidchilar ilmiy «fikrlash – mantiqiy fikrlash»dan boshqasini tan olmaydilar. Oqibatda ularning asari «akademizm» illatiga mubtalo bo‘Iib, uni keng kitobxonlar ham, soni kam auditoriya ham o'qishga qiynaladilar.

Bunday asarlarda ehtirossiz, quruq hukm va xulosalar asosiy o‘rinni egallaydi. Bu hukm va xulosalarga keltiruvchi rang-barang dunyo shu hukm va xulosalami yaratuvchi jonli tahlil, tanqidchining o‘z qalbi ko‘rinmay qoladi. Holbuki, adabiy tanqidga xos obrazli tafakkurgina tanqidchilikni ilm bilan bir qatorda, san’at asari ham deb baholashga imkon beradi.

Rost, obrazli tafakkur mashhur fiziolog l.P . Pavlovdan tortib, matematik Qon Niyoziy asarlarigacha uchrab turadi. Ammo bu asarlarga biz san’at asarlari emas fan asari sifatida qarash lozimligini yaxshi bilamiz Adabiy - tanqidiy asariarda esa san’at sifatlarini ham ko‘rgimiz keladi. Bu shunchaki istak emas, ayni vaqtda biologik jarayon hamdir. Lekin bundan qat’i nazar, adabiy-tanqidiy fikni badiiy tafakkur sintezidan o‘tkazishning o’zigina adabiy tanqidni san’at deyish uchun asos bo‘la oimaydi.

Ayni vaqtda tanqidchi obrazli fikr yuritsa-yu, san’atkor tomonidan yaratilgan asar hayot bilan taqqoslash asosida jonlantirib ko’rsata olmasa, u o‘zini haqiqiy adabiy tanqidchi sifatini namoyon etolmaydi, chunki haqiqiy tanqidchi tahlil jarayonida kitobxonga badiiy asarni faqat tushuntirib berish bilan cheklanmaydi, o‘qilgan narsani birgalikda o‘zlashtirib olishga yordam beradi. Badiiy asardan kitobxon olgan zavq, qayg‘u va shodlikni, badiiy taassurotni taratadi, jonlantiradi. Kitobxonga ana shu taassurotni yuqori saviyada ravshan va tushungan holda yana bir karra boshidan kechirishga, mazkur asar naqida to‘g‘ri tasavvur hosil qilishga imkoniyat beradi.

Qisqasi, kitobxon tanqidiy asardagi munaqqidning jo‘shqin hissiyotini, ehtirosini sezib turishi lozim. Ana shundagina tanqidiy asarlar qo‘ldan-qo‘Iga o‘tadi, tez tarqaladi. Tanqidchilar ham muayyan arajada san‘atkorga o‘xshab kitobxonlarning hurmat-ehtiromiga sazovor bo‘ladilar.

Bu fikrlarni faqat tanqidchilar emas, taqriz yozayotgan, yozish istagida bo‘lganlar ham o‘qishi foydali bo‘ladi deb o‘yladim.

@quyoshtaraflarda


@qamarbooks ga ajoyib hadya uchun tashakkur bildiraman. "O‘tkan kunlar" ni ikki yil avval o‘qigandim. Qayta mutolaa qanday bo‘lishi o‘zimga ham qiziq. Yangi nashr esa juda yoqdi.

@quyoshtaraflarda

Показано 20 последних публикаций.