#هرروزباسعدی
#غزل 521 #سعدی
اجرا: #سهیل_قاسمی
@Setiqسَلِ المَصانِعَ رَکباً تَهیمُ في الفَلَواتِ
تو قدر ِ آب چه دانی که در کنار ِ فراتی؟
شبام به رویِ تو روز است و دیدهها به تو روشن
وَ إِن هَجَرتَ سَواءٌ عَشِیَّتي و غَداتي
اگر چه دیر بماندم، امید برنگرفتم
مَضَی الزَّمانُ و قلبي یَقولُ إِنَّکَ آتٍ
من آدمی به جمالات نه دیدم و نه شنیدم
اگر گِلی به حقیقت عَجین ِ آبِ حیاتی
شبان ِ تیره امیدم به صبح ِ رویِ تو باشد
و قَد تُفَتَّشُ عَینُ الحیوةِ فِي الظُّلماتِ
فَکَم تُمَرِّرُ عَیشي و أنتَ حاملُ شهدٍ
جوابِ ِ تلخ بدیع است از آن دهان ِ نباتی
نه پنجروزهیِ عمر است عشق ِ رویِ تو ما را
وَجَدتَ رائِحَةَ الوُدِّ إِن شَمَمتَ رُفاتي
وَصَفتُ کُلَّ مَلیحٍ کما یُحِبُّ و یَرضیٰ
مَحامدِ تو چه گویم؟ که ماورایِ صفاتی
أخافُ مِنکَ و أرجو و أستَغیثُ و أدنو
که هم کمند ِ بلایی و هم کلید ِ نجاتی
ز چشم ِ دوست فتادم به کامهیِ دل ِ دشمن
أحِبَّتي هَجَروني کَما تَشاءُ عُداتي
فراقنامهیِ سعدی عجب که در تو نگیرد
و إِن شَکَوتُ إِلی الطَّیرِ نُحنَ في الوُکَناتِ
0521
@Setiq