دانشمندان اصول فقه در شناسانیدن #سنت" قائل بر اینند که:
"کلیه ی مطالب نقل شده از سوی پیامبر علیه الصلاة والسلام که در کتاب خداوند بدان تصریح نشده و تنها از سوی پیامبر علیه الصلاة والسلام بدان تصریح گشته است، #سنت" نامیده می شوند خواه مطالب نقل شده ی نبوی در راستای توضیح درونمایه قرآن باشند خواه مطالبی غیر مرتبط با درونمایه ی قرآن بوده باشند"
أصول الأحكام" نوشته ی الآمدي (١/١٦٩)
و دانشوران احکام شریعت (فقهاء) قائل بر اینند که:
"هر مورد غیر الزامی بعنوان #سنت" تلقی می گردد" و موقعی که گفته
می شود: ""فلان مورد #سنت" است"" درواقع مرادشان این است که آن مورد اجباری و الزامی و ناروا و ناپسند نیست"
شرح الكوكب المنير (٢/١٦٠)
اما شخصیت های شایسته صده های نخستین اسلام، #سنت" را بسی گسترده تر از مفهومی که حدیث شناسان و دانشمندان اصول فقه و دانشوران احکام شریعت بدان قائل هستند
می دانستند
بطوریکه #سنت" در نزد آن بزرگواران عبارت بود از: " کلیه ی موارد همخوان با درونمایه ی قرآن و راه و روش پیامبر علیه الصلاةوالسلام و خط مشی یاران بزرگوار ایشان در باور و
جلوه های پرستش خداوند" و هر آنچه که خارج از دایره ی درونمایه ی قرآن و راه و روش پیامبر علیه الصلاةوالسلام و خط مشی یاران بزرگوار ایشان قرار بگیرد را بعنوان بدعت ( مورد نوپیدای دینی) تلقی می نمودند.
بطور مثال: موقعی که گفته می شود: فلانی در مسیر "سنت" قرار دارد، بدین معناست که باور و کردارهایش با کتاب خداوند و راه و روش پیشنهادی پیامبر علیه الصلاةوالسلام همخوانی دارد و موقعی که گفته می شود: فلانی بر مسیر "بدعت" قرار دارد بدین معناست که باور و کردارهای وی با کتاب خداوند و راه و روش پیامبر علیه الصلاةوالسلام و یا با یکی از آنها ناهمخوانی دارد.
برگرفته از کتاب
#کن_سلفیأ_علی_الجادة
#در_مسیر_زندگی_همواره_سلفی_باش
نگارنده/عبدالسلام فرزند سالم السحیمی
#قسمت_دوم
@shikhalbani
"کلیه ی مطالب نقل شده از سوی پیامبر علیه الصلاة والسلام که در کتاب خداوند بدان تصریح نشده و تنها از سوی پیامبر علیه الصلاة والسلام بدان تصریح گشته است، #سنت" نامیده می شوند خواه مطالب نقل شده ی نبوی در راستای توضیح درونمایه قرآن باشند خواه مطالبی غیر مرتبط با درونمایه ی قرآن بوده باشند"
أصول الأحكام" نوشته ی الآمدي (١/١٦٩)
و دانشوران احکام شریعت (فقهاء) قائل بر اینند که:
"هر مورد غیر الزامی بعنوان #سنت" تلقی می گردد" و موقعی که گفته
می شود: ""فلان مورد #سنت" است"" درواقع مرادشان این است که آن مورد اجباری و الزامی و ناروا و ناپسند نیست"
شرح الكوكب المنير (٢/١٦٠)
اما شخصیت های شایسته صده های نخستین اسلام، #سنت" را بسی گسترده تر از مفهومی که حدیث شناسان و دانشمندان اصول فقه و دانشوران احکام شریعت بدان قائل هستند
می دانستند
بطوریکه #سنت" در نزد آن بزرگواران عبارت بود از: " کلیه ی موارد همخوان با درونمایه ی قرآن و راه و روش پیامبر علیه الصلاةوالسلام و خط مشی یاران بزرگوار ایشان در باور و
جلوه های پرستش خداوند" و هر آنچه که خارج از دایره ی درونمایه ی قرآن و راه و روش پیامبر علیه الصلاةوالسلام و خط مشی یاران بزرگوار ایشان قرار بگیرد را بعنوان بدعت ( مورد نوپیدای دینی) تلقی می نمودند.
بطور مثال: موقعی که گفته می شود: فلانی در مسیر "سنت" قرار دارد، بدین معناست که باور و کردارهایش با کتاب خداوند و راه و روش پیشنهادی پیامبر علیه الصلاةوالسلام همخوانی دارد و موقعی که گفته می شود: فلانی بر مسیر "بدعت" قرار دارد بدین معناست که باور و کردارهای وی با کتاب خداوند و راه و روش پیامبر علیه الصلاةوالسلام و یا با یکی از آنها ناهمخوانی دارد.
برگرفته از کتاب
#کن_سلفیأ_علی_الجادة
#در_مسیر_زندگی_همواره_سلفی_باش
نگارنده/عبدالسلام فرزند سالم السحیمی
#قسمت_دوم
@shikhalbani