برخیزید
احتمالاً شماری از هموطنانم از چهارشنبه عصر راهی شمال و سایر مناطق تفریحی خواهند شد و از آن جا با هشتگهای « کرمانشاه تسلیت » و با حضور در توفانهای توییتری، با کرمانشاهیهای نشسته بر خاک همدردی خواهند کرد!
اما نمیدانند که هزار پیام در اینستا و توییتر و هر شبکهی اجتماعی دیگر به اندازهی یک نان لواش ارزش ندارد.
ایضا هموطنانی دارم که در روز جمعه در هنگام همزدن دیگ نذری شلهزرد خود لحظهای به یاد کرمانشاه خواهند افتاد و البته ساعتی بعد نذری خود را بین همسایگان و اقوام خود توزیع خواهند کرد!
اما نمیدانند برای عبور سالم از سر پل صراط، ابتدا باید سر پل ذهاب را در یابند.
خواستم بگویم اگر هموطنانم فقط یکسوم هزینهی سفر تفریحی این هفتهی خود را به کرمانشاهیها برسانند، گرههای بسیاری را خواهند گشود.
خواستم بگویم اگر هموطنانم فقط یکسوم هزینهی نذری امسال خود را به مصیبتزدهها برسانند، خیلیها شب را در سرما و گرسنگی نخواهند خوابید.
خداوند و طبیعتاش به داد مردمانی خواهند رسید که دست یکدیگر را بگیرند.
دیگر منتظر چه چیزی باید باشیم؟ غرور کردها را ندیدهاید؟ کدام کرد از مشکلاتش دم میزند؟ حالا وقتی یک مرد کرد گریه میکند و زار میزند و از هموطنش کمک میخواهد، باز هم میخواهید بنشینید و لایک کنید؟!
برخیزید و عزم جزم به کار صواب کنید؛ و ثواب کنید.
اگر هم سختتان است که خودتان پیگیری باشبد، کسی را پیدا کنید و مسؤولیت ارسال کمک را به او بسپارید.
نگذارید دیر بشود.
کامران شریفی / ۲۴ آبان ۱۳۹۶
https://telegram.me/tasvirokalamkamransharifi
