𝗧𝗔𝗧𝗠𝗔𝗗𝗔𝗪 𝗦𝗧𝗥𝗢𝗡𝗚𝗛𝗢𝗟𝗗

အသေအပျောက်

တိုက်ပွဲတွင် ကျဆုံးသည့် ထိုင်းစစ်သား ၆၀ နှင့် ရိန်းဂျားများ၏ ရုပ်အလောင်းများကို မြန်မာစစ်တပ်က ဖမ်းမိခဲ့ပြီး ထိုင်းဘက်ခြမ်းမှ လက်နက်နှင့် စက်ကိရိယာများကိုလည်း လိုက်လံဖမ်းဆီးခဲ့ကြောင်း သိရသည်။

1.      6 M-60 စက်သေနတ်များ၊

2.      32 M-16 ရိုင်ဖယ်၊

3.      5 M-79 40 မီလီမီတာ လောင်ချာ လောင်ချာများ၊

4.       32 ဓာတ်ငွေ့မျက်နှာဖုံးများ၊

5.      7 ဆက်သွယ်ရေးရေဒီယို အစုံနှင့်

6.      1 Hum vee ယာဉ်။

အနီးနား တာချီလိတ်မြို့တွင် ထိုင်းအမြောက်ဖြင့် ပစ်ခတ်မှုကြောင့် အရပ်သား ၃ ဦး သေဆုံးကာ ၁၅ ဦး ဒဏ်ရာရရှိခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ဘက်မှ ၁၅ ဦး သေဆုံးကာ ၁၂ ဦးသာ ဒဏ်ရာရရှိခဲ့ကြောင်း ၎င်းတို့က ကြေညာခဲ့သည်။

ဗိုလ်ကြီးစောနိုင်ဦး(ကြည်း-၂၆၈၅၉)၊ဒုဗိုလ်နေမျိုး(ကြည်း-၃၁၂၇၈)၊ပုဂ္ဂလိကမောင်စိုး(PSN-957315)တို့ကို ရဲစွမ်းသတ္တိအတွက် သူရရွှေတံဆိပ်များ ချီးမြှင့်ခဲ့ပြီး ကျန်အရာရှိနှစ်ဦးနှင့် သီးသန့်ခုနစ်ဦးတို့အား ရဲစွမ်းသတ္တိအတွက် သူရဲကောင်းမှတ်တမ်းတံဆိပ်များ ချီးမြှင့်ခဲ့သည်။

https://t.me/tatmadaw_stronghold

TSH

အဲဒီနောက်မှာတော့ ထိုင်းတွေက သူတို့ရဲ့ ခြေလျင်တပ်တွေကို ပြန်လည်တိုက်ခိုက်ခဲ့ပါတယ်။၂၀၀၁ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၂၄ ရက်နေ့ ၀၅း၁၅ အချိန်ခန့်တွင် ထိုင်းတပ်စခန်းမှ ဗမာ့တပ်စခန်းအား လက်နက်ငယ်များဖြင့် နံနက်စောစော တိုက်ပွဲစတင်ခဲ့ပြီး မြန်မာဘက်သို့ ချီတက်လာခဲ့သည်။ ခမရ-၃၅၉ မှ မြန်မာများက ၎င်းတို့၏ ပထမတန်း ခံစစ်ခြံစည်းရိုးမှ ကိုက် ၃၀ ခန့်အကွာရှိ မြက်ရှည်ရှည်တွင် ထိုင်းလူမျိုး ၂၀ ခန့်ရှိနေသည်ကို တွေ့ရှိပြီးနောက် ပြန်လည်ပစ်ခတ်ခဲ့သည်။ တချိန်တည်းမှာပင် ခမရ-၃၅၉ မှ ဗိုလ်ကြီးစောနိုင်ဦး၏ စတုတ္ထတပ်ခွဲက ဗိုလ်စောနိုင်ဦး ဦးဆောင်သော တောင်အို ၇ တောင်ကုန်းမှ ကိုက် ၂၀၀ ခန့်အကွာတွင် ထိုင်း ၀.၅ အကြီးစား စက်သေနတ် ပစ်ခတ်ခဲ့သည်။ မြန်မာစစ်တပ်သည် ၎င်းတို့၏ လက်နက်ငယ်များ၊ GPMGs များဖြင့် ပြန်လည်ပစ်ခတ်ခဲ့ပြီး ထိုင်းတိုက်ခိုက်သူများကို လျင်မြန်စွာ ချေမှုန်းပစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုင်းတပ်များသည် မြန်မာပိုင်နက်မှ ဆုတ်ခွာခြင်းမပြုဘဲ ၀၆း၃၀ တွင် လက်နက်ကြီးများဖြင့် အတားအဆီးပြုလုပ်ခဲ့ရာ ၀၇း၃၀ နာရီအထိ ကြာမြင့်ခဲ့သည်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ ထိုင်းတွေက သူတို့ရဲ့ ခြေလျင်တပ်တွေကို ပြန်လည်တိုက်ခိုက်ခဲ့ပါတယ်။ထိုအချိန်တွင် ခမရ-၃၅၉ မှ ဒု-ဗိုလ်မှူး စိုးစိုးဇော် ဦးဆောင်သည့် ဒုတိယ တပ်ရင်းနှင့် ဒု-စောဝင်းတင် ဦးဆောင်သည့် တပ်ခွဲ တို့သည် ထိုင်းစစ်တပ် တိုက်ခိုက်ခံရကြောင်း သတင်းရရှိသည်နှင့် တပြိုင်နက် တပ်ရင်းဌာနချုပ်မှ တောင်ကုန်း O-7 သို့ ချီတက်လာကြသည်။ ၀၅း၅၀ တွင် ဌာနချုပ်မှ ထွက်ခွာပြီး ၀၇း၀၀ တွင် တောင်ကုန်း O-7 သို့ ရောက်ရှိ သည်။မြန်မာ့တင့်ကား ဆန့်ကျင်ရေး လောင်ချာ အဖွဲ့သား တစ်ဦး မှ ပစ်ခတ် သည်။စစ်ကူများ ရောက်ရှိလာ သည်နှင့် မြန်မာစစ်တပ် သည် ချက်ချင်း တန်ပြန် ထိုးစစ် ကို စတင် ခဲ့သည်။ ကျဆုံးသွားသူများကိုလည်း ထုတ်ယူနိုင်ခဲ့ပြီး ဒဏ်ရာရသူများကို တာချီလိတ်မြို့ Pone-htun ဂိတ် O-7 တောင်ခြေရင်းသို့ ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။  ထိုင်း M-60 ပင်မတိုက်ပွဲ တင့်ကားတစ်စီး။ 09:15 တွင် ထိုင်းလူမျိုးများသည် O-7 နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တောင်ကုန်းများပေါ်တွင် ရိန်းဂျား ၂၀၀ နှင့် ကွန်မန်ဒို သံချပ်ကာယာဉ် ၅ စီးတို့ ပါ၀င်သည်။ ထို့အပြင် Hill O-7 ၏ အရှေ့တောင်ဘက်အခြေစိုက်စခန်းတွင် ထိုင်းရိန်းဂျား ၆၀ ခန့်နှင့် M-60 တင့်ကား ၃ စီးခန့် နေရာယူထားသည်။ မြန်မာစစ်တပ်မှ ၈၀ မီလီမီတာ လေးလံသော မော်တာအဖွဲ့သားများကို ဟေးလ် O-7 တိုက်ပွဲတွင် ပစ်ခတ်ခဲ့သည်။ ထိုင်းဘက်ခြမ်းတွင် တင့်ကားများ ဖြည့်တင်းခြင်း ဖြစ်သည်။ တြိဂံတိုင်းစစ်ဌာနချုပ်ကို ချက်ချင်းပြန်အစီရင်ခံပြီး စစ်ဌာနချုပ်မှ Super Galeb G4 တိုက်လေယာဉ်များအား Nant Sam လေတပ်အခြေစိုက်စခန်းတွင် အဆက်မပြတ်တိုက်ပွဲသတိပေးချက်ထားရှိခဲ့သည်။ Super Galeb G4 တိုက်လေယာဉ်ဗုံးကြဲလေယာဉ်တစ်စီးသည် တောင်ကုန်း O-7 တွင် 10:00 အချိန်တွင် အားနည်းသွားပါသည်။ ထိုင်းလက်နက်ကြီးများဖြင့် ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်ရာတွင် မြန်မာစစ်တပ်၏ လေးလံသောမော်တာများကို မြောက်ဘက်စောင်းတန်းတွင် နေရာယူထားပြီး အပိုခဲယမ်းများနှင့် သောက်ရေသန့်များကို ထိုင်းစစ်တပ်ရှေ့တန်းသို့ ပို့ဆောင်ပေးခဲ့သည်။13:00 အချိန်တွင် ထိုင်းလူမျိုးများသည် မိုဘိုင်းအမြောက်များနှင့် တင့်ကားများမှ လက်နက်ကြီးပစ်ခတ်မှုကာကွယ်မှုအောက်တွင် ပြန်လည်ချီတက်လာကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ကျည်အများစုမှာ ဗိုလ်ကြီးစောနိုင်ဦး၊ ဒု-စောတင်ဝင်းနှင့် ပင်မတပ်များ ဦးစီးသော တောင်ကုန်း O-7 ပေါ်ရှိ ဗမာ ၁၂၀ မီလီမီတာ လေးလံသော မော်တာတပ်သား အများအပြား ကျရောက်သည်။ ၁၃း၁၅ အချိန်တွင် ထိုင်းခြေလျင်တပ်ရင်း (၁၀၀) ခန့်အား ဖမ်းဆီးအရေးယူခဲ့သည်။ ရှေ့တောင်ကုန်းပေါ်မှာ ဒု-နေမျိုးတပ်တွေ။ သို့သော် မြန်မာစစ်တပ်၏ ပစ်ခတ်မှုမှာ ရပ်တန့်သွားကာ ထိုင်းစစ်တပ်မှ အနောက်တောင်စောင်းရှိ နှင်းသီးစိုက်ခင်းများသို့ ပြန်လည်ဆုတ်ခွာသွားခဲ့သည်။ မြန်မာ G-4 သည် ရန်သူနေရာကို လုယူတိုက်ခိုက်နေပါသည်။ ထိုင်းစစ်တပ်သည် မည်သည့်အခါမျှ ရှေ့တန်းမှ ထိုးစစ်ဆင်ရန် မကြိုးစားဘဲ မြန်မာစစ်တပ်ကို ညနေခင်းအထိ ပစ်ခတ်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ . ၁၅း၁၅ အချိန်တွင် မြန်မာအမြောက်တပ်များသည် ၁၂၀ မီလီမီတာ လေးလံသော မော်တာများမှ ကျည်အခွံ ၁၀၀ ကျော်ကို ကြဲချခဲ့သည်။ထို့နောက် ၁၆း၀၀ မှ ၁၇း၀၀ နာရီအထိ G4 လေတပ်မှ လေယာဉ်လေးစင်းသည် ထိုင်းဘက်ခြမ်းရှိ အမြောက်များနှင့် တင့်ကားများကို ထိုင်းဘက်ခြမ်းရှိ တင့်ကားများဖြင့် တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ ထိုင်းတတိယတပ်မတော် ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ် ကိုယ်တိုင် စီးနင်းလာသော ထိုင်း M1A1 တင့်ကားကို တိုက်ရိုက် ထိမှန်ပြီး ထိုင်းစစ်တပ်နှင့် ရိန်းဂျားတပ်များ ရုတ်တရက်ဆုတ်ခွာသွားကာ ထိုင်းနယ်မြေအတွင်းသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။ ထိုနေ့ 19:00 တွင် Hill O-7 တိုက်ပွဲ ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်

https://t.me/tatmadaw_stronghold

TSH

"Hill O-Seven"

Hill O-Seven သည်ထိုင်းနှင့် မြန်မာနိုင်ငံကြားအငြင်းပွားနေသောနယ်နိမိတ်မျဉ်းကိုဖြတ်ကျော်နေသည့် နိမ့်ပါးသောတောင်ကုန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။O-7 တောင်ကုန်းမှ အရှေ့တောင်ဘက် ကိုက် 2,500 ခန့်အကွာတွင် မဲစိုင်းဟုခေါ်သော ထိုင်းနယ်စပ်မြို့ဖြစ်သည်။ ထိုင်းနယ်စပ်မြို့ မိုင်းစိုင်းမြို့နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် မြန်မာနယ်စပ်မြို့ တာချာလီခ်၏ ဖိုနီမြို့ အနီး ကုန်းနိမ့်ကုန်းနိမ့်ကို မြန်မာနိုင်ငံမှ ကွမ်တန် (တရုတ်ဖြူ) တပ်ဖွဲ့များကို နှင်ထုတ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်-၇ အဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ 1950 ခုနှစ်များ။ ထိုအချိန်မှစ၍ တောင်ကုန်းကို Hill O-7 ဟုလူသိများပြီး Tarchileik နှင့် Mae Sai Burma စစ်တပ်နှစ်ခုလုံးကို အပေါ်စီးမှမြင်ရသည့် အရေးပါသောမြေပြင်တစ်ခုအဖြစ် တောင်ကုန်းပေါ်တွင် အမြဲတမ်း ခိုင်မာသောခံစစ်အနေအထားကို ရယူထားသည်။ ၂၀၀၁ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလတွင် ခြေလျင်တပ်ရင်း Lib-359 မှ တပ်စု ၃၀ သည် တောင်ကုန်းပေါ်တွင် ရှိနေခဲ့ပြီး မြန်မာလူမျိုးများက အရေးယူမှု များများစားစား မမျှော်လင့်ထားပေ။ တောင်ကုန်း O-7 အနီးရှိ U Kuthala ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းဟုခေါ်သော ဗုဒ္ဓဘာသာဘုရားကျောင်းငယ်လေးသည် တောတွင်းဝတ် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေသော နယ်စပ်ဒေသတွင် အေးချမ်းသောနေရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထိုင်းစစ်တပ်၏ Commando V-150 APC.သို့သော် ၂၀၀၁ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၇ ရက်နေ့တွင် ၎င်းတို့၏ ငြိမ်းချမ်းသော ကမ္ဘာငယ်လေးသည် ထိုင်းဘုရင့်တပ်မတော်၏ အရံတပ်အပေါ့စား ခြေလျင်တပ်ဖြစ်သည့် ထိုင်းရိန်းဂျားတပ်၏ လက်နက်ကြီးများဖြင့် ဆုတ်ယုတ်သွားခဲ့သည်။ ထိုင်းတပ်ကြပ်ကြီးတစ်ဦး ဦးဆောင်သော အင်အား ၂၀ ခန့်ရှိသော ရိန်းဂျားတပ်ဖွဲ့သည် နယ်စပ်ကိုဖြတ်ကျော်ကာ CSM WO2 ကျော်ဌေး ဦးဆောင်သည့် အင်အား ၁၀ ဦးဖြင့် ဗမာ့တပ်မတော် တပ်ဖွဲ့၏ ရှေ့ဘက်ကုန်းစောင်းတွင် တပ်ထားသော ခံတပ်စခန်းသို့ ချဉ်းကပ်လာခဲ့သည်။ ထိုင်းရိန်းဂျားများကို မြန်မာစစ်သားများက ချက်ချင်းစိန်ခေါ်ခဲ့သော်လည်း ထိုင်းစစ်တပ်က ဆုတ်ခွာရန် ငြင်းဆန်ခဲ့ပြီး မြန်မာတပ်စခန်းမှ ကိုက် ၂၀၀ အကွာတွင် တင်းမာစွာ ကုပ်စခန်းတစ်ခုကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။များမကြာမီတွင် ထိုင်းရိန်းဂျားများကို ထိုင်းစစ်တပ်မှ စစ်သား ၄၀ ခန့်ဖြင့် အင်အားဖြည့်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ထိုင်းတပ်ကို ထိုင်းစစ်တပ်မှ ဗိုလ်ကြီး ယွန်းထင်က ဦးဆောင်ကာ မြန်မာများထံ ချဉ်းကပ်ကာ ကုန်းအမှတ် O-7 ကို ထိုင်းပိုင်နက်အဖြစ် ကြေညာကာ မြန်မာအား ဖြုတ်ပေးရန် ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း တောင်းဆိုခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ထိုင်းစစ်တပ်သည် ကွန်မန်ဒို V-150 သံချပ်ကာယာဉ် ၂ စီး၊ M-60 တင့်ကား ၄ စီးနှင့် ၁၂၀ မီလီမီတာ လေးလံသော မော်တာ ၂ စင်းတို့ကို တခဲနက် ထောက်ခံအားပေးသည့် ခြေလျင်တပ်သား ၁၀၀ ခန့်ကို ထိုင်းလူမျိုးများက ၎င်းတို့၏ နေရာသို့ ပို့ဆောင်ပေးခဲ့သည်။ ထိုင်းစစ်တပ်၏ ကျုးကျော်မှုကို တိုက်ရိုက်တုံ့ပြန်သည့်အနေဖြင့် မြန်မာစစ်တပ်သည် ခမရ-၃၅၉ မှ ဒုတိယတပ်ခွဲလေးခုဖြင့် ၎င်းတို့၏ ရာထူးကို လျင်မြန်စွာ အားဖြည့်ခဲ့သည်။ထိုင်းဘက်ခြမ်းတွင် M-60 ပင်မတိုက်ပွဲဝင်တင့်ကား ၄ စီး၊ Stingray အပေါ့စား တင့်ကား ၂ စီး၊ ကွန်မန်ဒို V-150 သံချပ်ကာယာဉ် ၅ စီး၊ သံချပ်ကာယာဉ် ၅ စီး၊ PRG လောင်ချာ ၁၂ စင်း၊ 0.5 စက်သေနတ်ခြောက်လက်။ မြန်မာဘက်တွင် ၈၀ မီလီမီတာ မော်တာနှစ်လုံး၊ MA-7 ၂ လုံးနှင့် BA-103 လောင်ချာ ၂ လုံးနှင့် MG-3 အလတ်စား စက်သေနတ် ၂ လက်တို့ တပ်ဆင်ထားသော ခမရ-၃၅၉ မှ တပ်စု (၈) မှ အင်အား (၂၂၀) ခန့်ရှိသည်။ မြန်မာများကို အမှတ်-၀၇၉ အမြောက်တပ်ခွဲမှ ၁၂၀ မီလီမီတာ လေးလံသည့် မော်တာ ၃ လုံးနှင့် Super Galap G-4 မြေပြင် ချေမှုန်းရေး တိုက်လေယာဉ် ၄ စင်းတို့လည်း ပံ့ပိုးကူညီခဲ့သည်။ တြိဂံတိုင်းစစ်ဌာနချုပ် (ယခုမြန်မာပြည် သမ္မတ) သည် မြန်မာစစ်တပ်၏ အထွေထွေကွပ်ကဲရေးမှူးဖြစ်ပြီး ထိုင်းတတိယတပ်မတော်မှ ဒုဗိုလ်ချုပ်ကြီး Wattana Chanchai သည် မယ်ဆိုင်မှ ထိုင်းတပ်များကို တာဝန်ယူခဲ့သည်။ မိုင်းဖျတ် ROC (ဒေသ စစ်ဆင်ရေးကွပ်ကဲမှု) မှ G1 အရာရှိ ဒု-ဗိုလ်မှူးကြီး တင်မောင်ဝင်းက ဗမာ့နယ်မြေခံတပ်ရင်းများကို အနီးကပ်ကွပ်ကဲခဲ့သည်။၂၀၀၁ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၂၄ ရက်နေ့ ၀၅း၁၅ အချိန်ခန့်တွင် ထိုင်းတပ်စခန်းမှ ဗမာ့တပ်စခန်းအား လက်နက်ငယ်များဖြင့် နံနက်စောစော တိုက်ပွဲစတင်ခဲ့ပြီး မြန်မာဘက်သို့ ချီတက်လာခဲ့သည်။ ခမရ-၃၅၉ မှ မြန်မာများက ၎င်းတို့၏ ပထမတန်း ခံစစ်ခြံစည်းရိုးမှ ကိုက် ၃၀ ခန့်အကွာရှိ မြက်ရှည်ရှည်တွင် ထိုင်းလူမျိုး ၂၀ ခန့်ရှိနေသည်ကို တွေ့ရှိပြီးနောက် ပြန်လည်ပစ်ခတ်ခဲ့သည်။ တချိန်တည်းမှာပင် ခမရ-၃၅၉ မှ ဗိုလ်ကြီးစောနိုင်ဦး၏ စတုတ္ထတပ်ခွဲက ဗိုလ်စောနိုင်ဦး ဦးဆောင်သော တောင်အို ၇ တောင်ကုန်းမှ ကိုက် ၂၀၀ ခန့်အကွာတွင် ထိုင်း ၀.၅ အကြီးစား စက်သေနတ် ပစ်ခတ်ခဲ့သည်။ မြန်မာစစ်တပ်သည် ၎င်းတို့၏ လက်နက်ငယ်များ၊ GPMGs များဖြင့် ပြန်လည်ပစ်ခတ်ခဲ့ပြီး ထိုင်းတိုက်ခိုက်သူများကို လျင်မြန်စွာ ချေမှုန်းပစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုင်းတပ်များသည် မြန်မာပိုင်နက်မှ ဆုတ်ခွာခြင်းမပြုဘဲ ၀၆း၃၀ တွင် လက်နက်ကြီးများဖြင့် အတားအဆီးပြုလုပ်ခဲ့ရာ ၀၇း၃၀ နာရီအထိ ကြာမြင့်ခဲ့သည်။

https://t.me/tatmadaw_stronghold

TSH