اون زیر سردت نمیشه؟ میدونم که خبر داری چقدر غمگینیم، اما مطمئنم تو برای اینهمه غم ساخته نشده بودی و فرشته ها زود تورو از اینجا بردن .
وقتی دلم برات تنگ میشه “الین” گفتنت با خنده رو تصور میکنم و دلم می‌خواد فکر کنم هنوزم اینجایی ..
دلم می خواست یه صدایی داشتم که همه می شنیدن. داد می زدم می گفتم ما تو یه جای غریبی از تاریخیم. بعدها، صدسال بعد، مردم این روزها یادشون می مونه. این روزها خیلی ملتهبه مریم! آره ملتهبه، ملتهب و بلاتکلیف!
بس نیست این همه ناکامی این همه بدبختی، ما منتظر چی هستیم تو دنیایی که دو روز بیشتر نیست. منتظر کدوم خوشبختی باد آورده؟
با این حال، خوبه که تو از توی آسمون بهم لبخند می‌زنی، شبت بخیر