ولی بین تموم بی کسی‌هام من فقط "خودمو" داشتم
یه منی که شاید اونقدری که باید، قوی نبود
شاید یه سری مشکلات داشت
شاید کامل نبود
اما حداقل با همه بدی و خوبیاش پشتم بود
هیچوقت نمیرفت، بهت اسیب نمیزد، ازارم نمیداد، اذیتم نمیکرد، حداقل دور نبود و میتونستم هر لحظه که بخام بغلش کنم و راحت کنارش گریه کنم
اما امروز من حتی خودمم ندارم!
من تهی شدم، از خودم
از دنیای خودم
اون من، کِی و چرا مُرد!؟
چی باعث شده که الان من اینقدر هیچی‌ندار باشم!؟
چی باعث شده که خودمم نباشه پشتم؟
تکیه‌گاهم کو؟
کجاست اونی که گریه میکردم پاک میکرد اشکامو!؟
نیاز دارم بهت، #کجایی‌من!؟
میشناسی منو؟
یه منی که شاید اونقدری که باید، قوی نبود
شاید یه سری مشکلات داشت
شاید کامل نبود
اما حداقل با همه بدی و خوبیاش پشتم بود
هیچوقت نمیرفت، بهت اسیب نمیزد، ازارم نمیداد، اذیتم نمیکرد، حداقل دور نبود و میتونستم هر لحظه که بخام بغلش کنم و راحت کنارش گریه کنم
اما امروز من حتی خودمم ندارم!
من تهی شدم، از خودم
از دنیای خودم
اون من، کِی و چرا مُرد!؟
چی باعث شده که الان من اینقدر هیچی‌ندار باشم!؟
چی باعث شده که خودمم نباشه پشتم؟
تکیه‌گاهم کو؟
کجاست اونی که گریه میکردم پاک میکرد اشکامو!؟
نیاز دارم بهت، #کجایی‌من!؟
میشناسی منو؟