ولی من اگه ضحاک بودم اصلا ناراحت نمیشدم که فریدون منو در #دماوند به بند بکشه. دماوند آتشفشان هزاران سال غرور این مملکته. اگه ایران یه آدم بود، دماوند سرش بود. سپید موی سرفراز، از درون جوشان و در سوز و گداز؛ از بیرون سرد و سخت و ساکن! سری که از خون قهرمانان متواضعش بر شانههاش لالههای واژگون دمیده. سنگ صبور ساکت عاشقان تنها و فرهادهای بیتیشه! محکم بایست دماوند که این روزها دلِ خسته زیاد داریم تا بهت تکیه کنه. غم بزرگی در پیش داریم؛ «غمی در پیش چون کوه دماوند»
عکس: مجید بهزاد
#Post