انجمن علمی علوم سیاسی

10 ویژگی یک سیاستمدار #پوپولیست:

- دادن شعار های مبهم و کلی و در عین حال جذاب و عامه پسند
- ارائه راه کارهای ساده و شعاری برای مشکلات اساسی
- بهره گیری از هنرمندان و سلبریتی ها جهت پیشبرد اهداف سیاسی خود
- انجام اقدامات کوتاه مدت و حل سطحی مشکلات بدون پیگیری ریشه ای و اصولی مسائل
- بهره گیری گسترده از رسانه ها و القای مطالب خلاف واقع در اذهان مردم
- حضور در محل اجتماعات مردمی نظیر استادیوم فوتبال ، بازارچه های خیریه و ...
- پرداختن به دشمني نامريي که علت تمامی ناروایی ها و مشکلات است.
- تحریک غرایز و احساسات مردم و سطحی نگری و عدم پرداخت به مضامین پیچیده
- عدم توجه به نخبگان و کارشناسان
- استفاده از نمادها ، رنگ ها ، پرچم ها ، موسیقی و ... جهت برانگیختن بیشتر احساسات و هیجانات مردم

↶【به ما بپیوندید 】↷
_
🌍 @HakimPolitical 🌍

#کاریزما_و_رهبری_کاریزماتیک

کاریزماتیک (به انگلیسی: Charismatic) یا (رهبری کاریزماتیک) در اصطلاح سیاست به حکومت مبتنی بر فرمان‌برداری غیرعادی و استثنایی از یک فرد به خاطر تقدس دینی و الگو بودن وی می‌باشد.

کاریزما، در اصطلاح به خصوصیت کسی گفته می‌شود که بشخصه و یا به عقیده دیگران، دارای قدرت رهبری فوق‌العاده است. این اصطلاح اغلب در علوم سیاسی و جامعه‌شناسی به کار برده می‌شود تا زیرمجموعه‌ای از رهبرانی را که با استفاده از نیروی توانایی شخصی خود می‌توانند تأثیراتی عمیق و استثنایی در پیروان خود داشته باشند، توصیف کنند. وبر ، کاریزما را چنین توصیف می‌کند: ویژگی خاصی از یک شخصیت پدیده؛ رهبری کاریزماتیک یا رهبری مبتنی‌بر جاذبه استثنایی، به‌گونه‌ای از رهبری گفته می‌شود که دارای قدرت و توانایی الهام‌بخشی به پیروان باشد و این در حالی است که توانایی‌ها صرفاً از نیروی شخصیت و تعهد فرد سرچشمه گرفته باشد. در این نوع رهبری، رابطه‌ای بدون استفاده از پاداش‌های مالی و اعمال زور برقرار می‌شود.

↶【به ما بپیوندید 】↷
_
🌍 @HakimPolitical 🌍

#سیاست چیست؟
سیاست در اصطلاح عام ان به معنای خط و مشی و یا عملکرد فرد و یا افراد برای پیشبرد یک مسئله تا نیل به هدف است و در معنای خاص ان به معنای علم کشورداری و حکمرانی است.
با توجه به این تعاریف اکنون این سوال پیش می اید که آیا جهان امروز ما تابع سیاست در معنای خاص آن است و یا عام آن و یا اینکه برخی قدرت های جهانی با وجود انکه خود تابع سیاست عام برای پیشبرد اهداف خود هستند،
غالب سایر کشورها را محدود به سیاست خاص در یک و یا دو زمینه نموده اند. بهتر است برای درک بهتر سیاست عام ان را در قالب کلمه ی " چرخه ی سیاست" توضیح دهیم.
دوستان اگر با دقت به معنی کلمه سیاست نگاه کنید متوجه می شوید که سیاست خود به تنهايي مفهومی ندارد و اینکه در بسیاری از مواقع کلمه سیاست در کنار کلماتی مانند اجتماع، فرهنگ، اقتصاد، حقوق، نظام و... اورده می شود بسیار اشتباه است.
در علوم سیاسی، سیاست به معنای عملکرد دولت در زمینه های فوق الذکر است، بطور مثال سیاست دولت در زمینه اقتصاد و یا فرهنگ و یا سیاست دولت در مسائل خارجی و یا داخلی.
در طول تاریخ سیاست در کشورهای خاورمیانه همواره به سیاست خارجی، داخلی، اقتصاد محدود بوده است و تجهیزات نظامی همواره به عنوان راه حلی برای بحران در این زمینه ها بوده است. اما با کمی مطالعه در سیاست غرب متوجه می شویم که آنها همواره از چرخه ی سیاست که شعبات بسیار زیادی همچون فرهنگی، ادبیات، حقوقی، اقتصادی، اجتماعی، روانشناسی و غیره دارد، بهره برده است تا به هدف ماتریالیستی خود به بهترین نحو ممکن و با کمترین هزینه دست یابد.
شاید در گذشته جنگ، استعمار و برده داری مسیر نیل به این هدف بود ولی امروزه دیگر این شیوه پاسخگوی نیازهای انها نبوده و انها به خوبی این شیوه را به جنگ سرد (از طریق ماهواره و فیلم ها یشان) و برده داری نوین و استعمار روانی (neocolonization) تغییر داده اند اما همچنان ما را درگیر مسایل ظاهری سیاست همچون اقتصاد و تهدید به جنگ های تسلیحاتی و انرژی هسته ای نموده اند.
باور بفرمایید خطری که کشور ما را در زمینه فرهنگ و ادبیات و رسانه تهدید می کند بسیار فاجعه بارتر از بمب اتمی و امثال آن است. دوستان عزیز لطفاً بیشتر به مسائل تهدیدگر نوین بپردازید تا همه از وجود ان آگاه شوند.

↶【به ما بپیوندید 】↷
_
🌍 @HakimPolitical 🌍

#سقراط می گوید:

وقتی دیدید سایه انسان های کوچک در حال بلند شدن است... بدانید آفتاب سرزمین شما در حال غروب کردن است...
سرزميني كه متفكرانش بيكار باشند و بیسوادانشان شاغل ؛مشاورانش بيمار باشند، و وكلايش ساكت؛
جوانانش دل مرده باشند، و سالخوردگانش بلند پرواز؛
مردانش لحن زنانه داشته باشند، و زنانش ژست مردانه؛
اغنيايش دزدي كنند، و فقرايش كارگري با حقوق بخور و نمیر؛
صادراتش فيلسوف باشد، و وارداتش مواد مخدر،
قبرهايش خريده شوند، و مغزهايش فروخته؛

گورستان تاريخ است ..

↶【به ما بپیوندید 】↷
_
🌍 @HakimPolitical 🌍

❇️ تحمل صدای مخالف یکی از معیارهای مردم سالاری است...

👈 تحمل رای و نظر مخالف در جامعه یکی از اصلی ترین ویژگی های نظام های مردمسالار است؛ نظام هایی که مخالفان از حق اعتراض برخوردارند و صاحبان قدرت به واسطه وجود چنین حقی، در برابر رقیبان از خود بردباری نشان می دهند. در چنین نظامی حتی اگر مخالفان در اقلیت باشند صدایشان سرکوب نمی شود و همیشه گوش هایی شنوای صدای آنان است.

🔺این در حالی است که در نظام های تمامیت خواه و مستبد نه تنها صدای اقلیت مردم شنیده نمی شود بلکه در بسیاری از موارد خواسته های بیشتر مردم قربانی خواست صاحبان قدرت و خودهمه پنداران کم شمار می شود.

#تحمل_صدای_مخالف #مردم_سالاری

↶【به ما بپیوندید 】§f
_____
🌍 @HakimPolitical 🌍

#استراتژی_سیاسی
💢آیا وقت کنترل تسلیحاتی نرسیده است؟

💫کنترل تسلیحات بر خلاف خلع سلاح است که در آن کشورها بدنبال کاهش و گاهی اوقات از بین بردن تسلیحات هستند، چرا که در کنترل تسلیحات کشورها بدنبال کاهش نیستند. کنترل تسلیحات از جهت دیگري نیز با خلع سلاح متفاوت است و آن تفاوت این است که کنترل تسلیحات به دنبال ایجاد یک توازن قدرت است. در کنترل تسلیحات طرفداران بدنبال اثبات این فرضیه بوده اند که در کنترل تسلیحات به این دلیل که طرفین بدنبال توازن قدرت پایدار هستند پس هیچ یک از آن ها از ضعف طرف مقابل استفاده نکرده و در این فضا امنیت به طور نسبی برقرار می شود. شفافیت و وضوح نظامی به کاهش احتمال جنگ و خشونت خواهد انجامید.

👈نظریه پردازان کنترل تسلیحات البته کنترل تسلیحات را فقط در قالب قراردادهاي رسمی تعریف نمیکنند، بلکه بر موافقتنامههاي غیررسمی نیز به منزلۀ قراردادهاي کنترل تسلیحاتی تکیه میکنند و افرادي مثل بال از موافقتنامه هاي خود محدودسازي هاي احتمالی نیز به منزلۀ قراردادهاي کنترل تسلیحات یاد میکنند.

💫کنترل تسلیحات به منزلۀ یکی از رهیافت هاي موثر برای رسیدن به امنیت در سطح منطقه و جهان است و می تواند بازیگران را نسبت به خرید سلاح ها، رقابت تسلیحاتی و افزایش قرادادهای نظامی محدود کند. شاید برای منطقه خاورمیانه امروز بهترین استراتژی کنترل تسلیحات است. چرا که کنترل تسلیحات راهی برای شفاف سازی و عدم تشکیک در رفتار تخاصمی طرف مقابل می باشد. یکی از حرفه ای ترین سیاستها این می تواند باشد که کشوری با دیپلماسی کشورهای دیگران را برای تحدید سلاح همدیگر تشویق کند بدون اینکه خود درگیر این سیاست و تعهد باشد. از جمله اقدامات مهم برگزاری کنفرانس منطقه ای خلع سلاح و کنترل تسلیحات برای ثبات منطقه ای می باشد.

↶【به ما بپیوندید 】§f
_____
🌍 @HakimPolitical 🌍

#پلورالیسم_یا_تکثر_گرایی_سیاسی

تکثرگرایی سیاسی امیدوار است که فرایندهای تعارض و گفتگو در نهایت به مشخص شدن و متعاقب آن به درک بهترین راه برای تک تک افراد جامعه یا همان «مصلحت عموم» بینجامد. چنین اصلی بر این نکته دلالت دارد که در یک چهارچوب پلورالیستی مصلحت عموم یک مفهوم معین قیاسی نیست بلکه وسعت و مضمون مصلحت عمومی تنها می‌تواند در سایه گفتگو کشف شود. در نهایت، نتیجه مهم این فلسفه این است که عقیده هیچ گروه خاصی نمی‌تواند به عنوان «حقیقت مطلق» مورد تأئید باشد؛ بنابراین وجود هیچ گروهی که بتواند دو مفهوم «مصلحت عمومی» و «حقیقت مطلق» را با هم داشته باشد ممکن نیست. در نهایت ممکن است که یک گروه موفق شود تا عقیده خود را به صورت عقیده پذیرفته شده مطرح کند که البته این امر به جز با ایجاد مذاکرات در یک چهارچوب تکثرگرایانه محقق نخواهد شد و باید به صورت یک اصل کلی، به این نکته اشاره کرد که متصدیان یک چهارچوب تکثرگرایانه سالم نباید به صورت جانبدارانه عمل کنند و برای یک گروه خاص منافع نامتناسبی را ایجاد کنند. طرفداران تکثرگرایی سیاسی بر این عقیده هستند که استفاده از فرایند مذاکره بهترین راه برای رسیدن به مصلحت عمومی است چراکه زمانی که همه بتوانند در تصمیم‌گیری‌ها و قدرت شریک شوند (و بتوانند حق خود از نتایج استفاده از قدرت را طلب کنند) مشارکت همه‌جانبه و همچنین حس تعهد بیشتری در جامعه شکل خواهد گرفت و در نهایت نتایج بهتری در طرح‌ها حاصل خواهد شد. در مقابل در جوامع استبدادی که قدرت در دست فرد یا گروهی متمرکز شده و تصمیمات به وسیله عده اندکی گرفته می‌شود امکان کارشکنی بیشتر است. روشنفکران معتقد به این اصل، در برابر اختلافات اعتقادی، به تناقض غیرقابل حل می‌رسند چرا که قبول موارد کاملاً متضاد، به تناقض و بن‌بست منجر می‌شود.

↶【به ما بپیوندید 】↷
_
🌍 @HakimPolitical 🌍

مردم عمدتاً دو راه برای مذاکره می شناسند:

1- مذاکره ملایم: مذاکره کننده ملایم خواستار آن است که از برخوردهای شخصی اجتناب کند و از این روی به سادگی امتیاز می دهد. توافق حاصله اغلب با احساسی از مورد سؤاستفاده قرار گرفتن همراه است.

2- مذاکره سخت: مذاکره کننده سرسخت هر موقعیت را به چشم جدالی میبیند که هر کس در آن بر مواضع خود پافشاری بیشتری کند برنده خواهد بود، چنین توافقی دیرپا نخواهد بود.

اما راه سومی هم وجود دارد راهی که نه سخت است و نه ملایم بلکه هم سخت است و هم ملایم. این روش " روش مذاکره اصولی" است. در این نوع مذاکره تمرکز بر منافع است نه بر مواضع، اشخاص از موضوع جدا هستند و رعایت انصاف و بهره مندی هر دو طرف از توافقی منطقی و دیر پا را تضمین می کند.


💎 ➖ 💎 ➖
↶【به ما بپیوندید 】↷
_
🌍 @HakimPolitical 🌍