Bahr-ul ISHQ

Танловга:
1. Эркин мавзудаги шеърлар номинацияси учун
2. Аметова Гулнур Нурлибек қизи
3. Қорақалпоғистон Республикаси, Беруний тумани
4. Номи: "Энг эзгу ният"

Инсон яралдики,кураш бардавом,
Гоҳ зулмат, гоҳ нурга эргашиб келар.
Қобилнинг қилмиши бўлмади тамом,
Башарнинг бошидан ўтмади нелар?

Тақдирда не ёзув, кўрар экан кўз,
Бошингга тушганни атаб пешона,
Бир бора айтмадинг шикоятли сўз
Қалбингда умидлар тугиб нишона.

Болангга бермаган меҳрингни сочиб,
Она тупроғингни оққа ўрардинг.
Келмасайди уруш бағрини очиб,
Ягона ўғлингнинг тўйин кўрардинг.

Кузатдинг иложсиз умринг мазмунин,
Қўлингда бир чети тишлатилган нон.
Замоннинг қуёшли,қоронғи кунин
Бардошинг,иймонинг этди чароғон.

Жанг қилдинг қўлингда кетмонни тутиб,
Чўлпонни отганлар тутқазди омоч.
Ўшалар авлодин олдинг сен кутиб,
Болам деб мовийкўз, қизим тилласоч.

Фарзандим деб туриб бағрингга олдинг,
Ким демай, сўрамай насл-у насабин.
Эвоҳ,кўролмадинг,бебаҳра қолдинг
Ўз туққан болангнинг хоки-жасадин.

Йўлларга термулиб кўзларинг толди,
Ўн йилми,йигирма-умид узмадинг.
Баъзан қозонинг ҳам қайнашдан қолди,
Ўғлинг тишлаб кетган нонни бузмадинг.

Кўндинг сен бу ҳам бир кўпга келган тўй,
Тақдирда бор экан кўрмоқлик дея.
Ҳаёлингди бўлди умидли бир ўй,
Яшадинг пахтанинг ғамини ея.

Кутгани бўлмади Робияларнинг,
Қайтмади нечталаб баҳодир Кимсан.
Адоғи кўринмас қофияларнинг,
Сиёҳ етмас дардинг ёзмоққа,билсам.

Сўзимни чўзмайин,ўзинг биларсан,
Бошингдан ўтганин мендан яхшироқ.
Қаҳрамон бўлди деб шукр қиларсан,
Суянганинг гарчи Ватандан йироқ.

Ҳаммаси ҳам ўтди туш каби гўё,
Ҳур, эркин инсонга айландинг бугун.
Қайғуларинг энди сароб ва рўё
Қолмади қалбингда дард тўла тугун.

Матонатинг,сабринг ва иймонингни
Ўзига ибрат деб англади башар.
Тўй учун ёпасан энди нонингни,
Энди сенга фақат тўйлар ярашар.

Доим тинчлик бўлсин-қалбимиз сўзи,
Дуода айтмасак кўнглимиз тўлмас.
Бизларни асрайди Аллоҳнинг Ўзи,
Иншааллоҳ, ҳеч қачон урушлар бўлмас!!!

БУ УЙ

Навоий театрининг олдида бир йигитча
«Адабиётчилар уйига қандай борса бўлади?»
деб сўради.

«Бўлса ҳамки асл раҳнамолар мўл,
Қилгандек юлғундан най тамаъ,
Келиб-келиб мендан сўрадингми йўл,
Энди чидаб эшит. Айтаман.

Устозлар — руҳингда,
Бораркансан якка,
Бу йўлда бўлмоқ шарт ҳар қадамда пок.
Йўқса, заҳматларинг чиқар чиппакка,
Бу йўл шундай қалтис, хатарнок.

Довюракми ёки шаҳди камроқсан,
Сен бу йўлда ўзинг ўзингга соқчи.
Бу йўлда ўзинг ўзингга ҳамроҳсан,
Бу йўлда ўзингга ўзинг қароқчи.

Бу йўлда умид бор, шиддат, ғулу бор.
Руҳ — дилингда яра. Ярангга эм — руҳ.
Сен ўзинг бу йўлда ўзингга тулпор,
Сен ўзинг бу йўлда ўзингга Семурғ.

Асл туйғуларинг қилмаса ғамза,
Устозлар ночордир, рағбатлар нимжон.
Ёрдам беролмас на асосчи Ҳамза,
На Ғафур Ғулом, на Ҳамид Олимжон.

Бўлсалар омонат, майда, бесубут,
Кўчкида тошлардир чўққилардан даф.
Бўлмаса виждонинг асли ўзи бут,
Йўқ қуруқ насиҳат, ваъзлардан ҳеч наф

Сен балки шодликсан, балки ноласан,
Башорат ортиқча... шояд, бир куни
Насиб қилса, ўзинг англаб оларсан
Бу уй юрагингда турганлигини».

©Матназар АБДУЛҲАКИМ

@ADABIYOT_kanali - Обуна бўлишни унутманг!

Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон Қаҳрамони

ТЕРАН ИЖОД
Мен Матназар Абдулҳаким билан билан қаерда, қачон танишганимни эслай олмайман. Бу шоир бир, икки, уч ва ҳоказо шеърлари ҳамда адабий-илмий мақолалари орқали менинг юрагимга, онгимга, руҳиятимга секин-аста сингиб бораверган. Мен унинг ёзганларини ахтариб топиб ўқийдиган ихлосманд китобхонга айландим. Шунда яна бир карра халқимиз, маънавий олами ҳеч туганмас кон, сира қуримас дарё эканига амин бўлдим. Матназар билан кўришгач, кейинги кўп суҳбатлар давомида унинг чиндан ҳам донишманд, ўта ҳалол, тўғрисўз, бағри кенг ва айни чоғда, ниҳоятда нозик фикрлайдиган инсон эканини билдим.
Бизнинг ўртамизда кўзга ташланиб турмаса-да, дўстлик, ажиб бир фикрдошлик ришталари пайдо бўлди. Албатта, худди шундоқ таассуротларни мен хоразмлик кўп ижодкорларимиз шаънига ҳам айтишим мумкин. Бироқ ҳар бирининг ўз мақоми бор. Аслида улар ниҳоятда теран томирлардан куч олиб келаётган азамат дарахтнинг ҳамиша яшил бутоқларидир.
Хоразмда китобхонлар билан бир учрашувда Матназар Абдулҳаким ҳам шеърларидан ўқиди. Ундан яна шеър ўқишни сўрадик. Чунки у шеърларидан ҳам илоҳий китобимиз Қуръонда талаб қилинганидек “ҳикмат” эди. Мен шунда давра аҳлига қараб: “Биродарлар, биз Беруний ҳазратлари таваллуд топган заминда турибмиз. Аллома даҳосининг қудратидан ҳаммамиз ҳам баҳоли қудрат хабардормиз. Бироқ мен шу дақиқаларда бир фикрни ўйлаб қолдим: “Шунчаки шамойилда ҳам, фикр-фалсафада ҳам айнан шу ёшда, балки Абу Райҳон ҳам Матназар каби бўлгандир”, дегандим. Бу ўхшатишдан ҳамма юртдошлари ифтихор қилишди, холос.
Орадан йиллар ўтиб Матназар Абдулҳаким муҳтарам президентимиз ташаббуси билан ташкил этилган Хоразм Маъмун академиясида илмий ходим сифатида иш бошлади. Маънавиятимиз тарихига аталган қатор мақола-тадқиқотлар ёзди.
Айтиш мумкинки, уларнинг даражасига манаман деган ...шуносларнинг нафаси етмас эди. Матназар Абдулҳакимнинг сайланма шеърлар китобини ўқиб чиққач, унинг поэзияси ҳақида нимадир ёзгим келди. Бироқ кўз олдимда Матназарнинг донишманд нигоҳи турар, нимаики ёзсанг ҳам унга муносиб бўлмоғи шартдек кўринар эди.
Водариғ, бемаҳал ажал режаларимизни писанд қилмас экан. Айни камолга етиб турган бир пайтда Матназар орамиздан кетди. Дийдор-ку қиёматга қолгандир, бироқ унинг ижоди ҳақида ёзиш сиз-у биз тирикларнинг бўйнимизда турибди. Ўзбекнинг “Ўлдинг – азиз бўлдинг” деган қадимги бир гапи бўлган. Тўғри, марҳумларнинг яхши сифатларини, фазилатларини унутмай юриш беҳад савобдир, қолганларга ибратдир. Тавба қилдим-у, лекин ҳамманинг ҳар хил эканлигини ҳам эсдан чиқармаслик лозимдир. Матназар Абдулҳаким бутун вужуди, борлиғи истеъдод ганжига тўлиқ инсон эди. Бу маънавий бойлик эса сира завол топмагай.

МАЙЛИМИ?

Сиз менга Тангрининг инъоми,
Деб ошкор гапирсам майлими?
Бошимга кийиб сўнг дунёни,
Севдим деб жар солсам майлими?

Тилимнинг учида исмингиз
Булбулдек куйласам майлими?
Жаннати ҳурлардек жисмингиз
Гулларга ўрасам майлими?

Соғиниб сизнинг хуш каломни,
Сўзингиз пойласам майлими?
Севгингиз сиз малак сиймонинг
Кўнглимга жойласам майлими?

Тополмай на шом-у, сабоҳдан
Тинимсиз бўзласам майлими?
Бирдан-бир умидим Аллоҳдан
Васлингиз кўзласам майлими?

Майлими бермасам кунингиз,
Хаёлни опқочсам майлими?
Қўрқаман, қолмасми кўнглингиз
Севгимдан сўз очсам майлими?

Майлими сиз учун берсам жон
Роббим деб илоҳий Ишқ учун!?
Розиман, сендан эй Тақдиржон,
Шу қизни асрагин Бахт учун!

Майлими севгимдан сўз очсам?..


"Эркин мавзудаги шеърлар" номинациясига.
Ихтиёр Матмуратов
Хоразм вилояти, Ҳазорасп тумани.

Однажды шторм закончится, и ты не вспомнишь, как его пережил. Ты даже не будешь уверен в том, закончился ли он на самом деле. Но одна вещь бесспорна: когда ты выйдешь из шторма, ты никогда снова не станешь тем человеком, который вошёл в него. Потому что в этом и был весь его смысл.

Харуки Мураками
@stixomania