ONA...
Bir yosh yigit hikoya qiladi, bir kuni onam bilan tortishib qoldik. Ovozlar ko‘tarilishgacha bordi. Oldimdagi kitob - daftarlarimni zarda bilan stol ustiga otdim - da, xonamga kirib ketdim. O‘sha paytda ko‘nglimga qil ham sig‘masdi. Odatda biror narsadan qattiq xafa bo‘lsam, uyqu bilan yozilardim...
Ertasi kuni universitetdan qaytayotib, o‘zimni qo‘yarga joy topolmay, qayerda yurganimni ham bilolmay, bezovtalanib, oxiri mehribon onajonimga hazilnamo bir noma yozdim. Nomada jumladan shunday deyilgandi:
- “Eshitishimcha, inson oyog‘ining osti ustiga nisbatan muloyimroq va yumshoqroq bo‘larkan. Muborak oyog‘ingiz shu gaplarning to‘g‘riligini lablarim bilan tekshirib ko‘rishimga ijozat berarmikin”.
Uyga kelsam, volidam meni ostonada kutib turardilar. Ko‘z yoshlari yanoqlariga oqib tushardi. Dedilar:
- “Oyog‘imni o‘pishingga hech qachon ruxsat bermayman. Sen aytgan gapga kelsak, men uning to‘g‘riligini yosh paytingda oyoqchalaringning ustini ham, ostini ham o‘paverib, allaqachon bilib bo‘lganman”.
Ko‘z yoshlarim yuzimni yuvdi... Parvardigorim amri ila ular bir kuni o‘tib ketadilar. Bas, bu kunlarni g‘animat bilib, xizmatlarini qilib qolinglar. O‘tib ketgan bo‘lsalar, duoyi xayr ila yod olinglar.
Ali Tantoviy.
https://telegram.me/joinchat/AAAAAEubnWdjXL6Vg1rf4A
Bir yosh yigit hikoya qiladi, bir kuni onam bilan tortishib qoldik. Ovozlar ko‘tarilishgacha bordi. Oldimdagi kitob - daftarlarimni zarda bilan stol ustiga otdim - da, xonamga kirib ketdim. O‘sha paytda ko‘nglimga qil ham sig‘masdi. Odatda biror narsadan qattiq xafa bo‘lsam, uyqu bilan yozilardim...
Ertasi kuni universitetdan qaytayotib, o‘zimni qo‘yarga joy topolmay, qayerda yurganimni ham bilolmay, bezovtalanib, oxiri mehribon onajonimga hazilnamo bir noma yozdim. Nomada jumladan shunday deyilgandi:
- “Eshitishimcha, inson oyog‘ining osti ustiga nisbatan muloyimroq va yumshoqroq bo‘larkan. Muborak oyog‘ingiz shu gaplarning to‘g‘riligini lablarim bilan tekshirib ko‘rishimga ijozat berarmikin”.
Uyga kelsam, volidam meni ostonada kutib turardilar. Ko‘z yoshlari yanoqlariga oqib tushardi. Dedilar:
- “Oyog‘imni o‘pishingga hech qachon ruxsat bermayman. Sen aytgan gapga kelsak, men uning to‘g‘riligini yosh paytingda oyoqchalaringning ustini ham, ostini ham o‘paverib, allaqachon bilib bo‘lganman”.
Ko‘z yoshlarim yuzimni yuvdi... Parvardigorim amri ila ular bir kuni o‘tib ketadilar. Bas, bu kunlarni g‘animat bilib, xizmatlarini qilib qolinglar. O‘tib ketgan bo‘lsalar, duoyi xayr ila yod olinglar.
Ali Tantoviy.
https://telegram.me/joinchat/AAAAAEubnWdjXL6Vg1rf4A