🎙
...
سال‌های سال همگان فکر می‌کردن معین نمی تونه ببینه. و اصلا چه نیازی به دیدن داره؟ اون‌که به‌هرحال همیشه چشماش بسته‌ست. من وقتی بچه بودم مثل باقی بچه‌های دهه شصت در تمام فیلم‌ها و شوها و عکس‌هایی که از معین موجود بود، دنبال جایی می‌گشتم که چشماش معلوم باشه یا مثلا عینکش رو برداره تا چشماش رو بخارونه...
الان این‌طور چیزا رو آدم راحت هضم می‌کنه، و بزرگترهای بچه‌ها هم ماییم. ما سینه‌سوخته‌ها که معنی یک عمر سوال بی‌جواب داشتن رو می‌دونیم. برای همین اگر بچه بپرسه: معین کوره؟ بهش می‌گیم: نه باباجان. بچه می‌پرسه: پس چرا این عینکش رو برنمی‌داره؟ می‌گیم: خب مُده باباجان، کلاس داره، جزو برندینگِشه... می‌خواد مرموز و سوال‌برانگیز جلوه کنه و حس کنجکاوی بیننده‌ها رو قلقلک بده. چون اگر عینکش رو برداره دیگه معین نیست.
...
🎧 بشنوید:
رادیو سه‌نقطه: موزیک‌فارسی
برنامه شماره ۱۱۰۹
«شاه‌ماهی زاینده‌رود: معین»
https://t.me/RadioSeNoghte/27👁🗨
@RadioSeNoghte
