philanthropist ✍🏻

Биодрамаларды жақсы көремін және жақында “Элвис” фильмін көру мүмкіндігі туды.
Қарап отырып, біреудің жазған өмір сценарийі бойынша жалған өмір сүрген адам бейнесін байқадым. Элвис өзінің ішкі сезімін түсінбеді, жеке пікірін айтып, саналы таңдау жасай алмады. Ол үнемі қорқып, басқа біреудің сенгенімен жүрді.

Ол талантты рок-н-роллер ретінде шоу-бизнес тарихында аңызға айналды, сол кездегі көрермендерін үлкен қуанышқа бөледі, ал біздің буын әліге дейін оның орындауындағы «can’t help falling in love» әнін сүйсініп
тыңдайды. Иә, ол өз тыңдармандарын сөзсіз бақытты етті. Бірақ өзі үшін не істеді? Өзі қалағандай баласына қамқор әке бола алмады, жақсы жар болып жарытпады. Өзінің басты арманын (фильмде көрсетілгендей) кейінге шектей беріп, адамдар тозғанша ойнаған ойыншықтай сөніп қалады.

ескекті бір адам есе алмайды емес, еседі.

қанша уақытқа дейін ? мәселе осыда.

Мен оны халқым деп ардақтаймын. Сондықтан ол үшін ажалдан да қорықпаймын. Ата-ананы таңдауға болмайды, туған халқыңды да таңдай алмайсың! Оны әлжуаз де, тағы де, бірақ маңдайымызға жазылғаны сол халық, мен оны сен айтқан әлжуаз қалпын да да жақсы көрем. Кімде-кім сол қазақ деген қыранды қанатын кесіп, жем-құсына айналдырғысы келсе, ол менің қас жауым.

Ілияс Есенберлин "Көшпенділер"

Теңіз терең емес, адамның жаны терең.

Ғалымдардың бағалауынша, ұяңдық – адамның екі иығына мініп алып, еңсесін көтертпей, албастыдай басып тұратын ауыр салмақ. Егер оған ерік берсеңіз, күн асқан сайын зілденіп, еңсеңізді езгілеп, тұқырта бермек, келе-келе жігеріңізді жүндей түтіп, ерік-күшіңізді жоқ етіп, өмірдегі алға қойған мақсатыңыздан адастырып жіберуі де әбден мүмкін.

✍🏻Болат Бодаубай "Май жаңбыры"

Қуаныш Шонбайдың әрбіріміздің басымызда жүретін «тәж»  туралы айтатыны ұнайды. Әлдебіреу жаңа нәрсені ұсынып,  үйретіп тұрса « мен онсыз да білемін»,  «мынау тағы не айтпақшы екен»  деген сынмен қараймыз,  өзімізді білімсіз көрсеткіміз келмей,  түсінбегенімізді сұрауға ұяламыз және бір-бірімізден кешірім сұрап, кішіреюге де бастағы тәж жібермейді. Бұл да бір тәкаппарлықтың бір түрі. Ол еш жақсылыққа жеткізбейтін,  пайдасы жоқ, зияны көп, көзге көрінбейтін аксессуар.
—————————
Осы ойы көңілімде бір оқығаннан жатталып қойыпты. Содан бері бір жаңа және бейтаныс нәрсенің барлығын көрерде еріксіз туындайтын менмендікті түбімен жойып,  шын бағалауға тырысамын.
Барынша қарапайым болайық,  кезек сізде! ❤

«Махаббат деген - екі парасатты, пайымды адамның сана биігінде жолығуы…»

Адамға рухани бостандық керек. Ертедегі құлдар заманында адамдардың аяқ-қолы кісенделсе, қазір ақыл-ойы кісендеулі...

Төлен Әбдік "Ақиқат"

Она думала о Косте и подарке, который он ей подарил. Бесценном подарке впечатлении. А впечатления, в отличие от денег, остаются с нами навсегда.

Наталия Хаимова «АромаТы апрелЯ»

Көздің қасиеті де, осалдығы да сол сыр жасыра білмейтіндігінде ғой…

Мұқан Иманжанов “Алғашқы айлар”

Кто понял жизнь тот больше не спешит,
Смакует каждый миг и наблюдает,
Как спит ребёнок, молится старик,
Как дождь идёт и как снежинки тают.
В обыкновенном видит красоту,
Он знает, как осуществить мечту,
Он понял то, что счастье не в деньгах,
И их количество от горя не спасет,
Но кто живёт с синицею в руках ,
Свою жар-птицу точно не найдет
Кто понял жизнь, тот понял суть вещей,
Что совершенней жизни только смерть,
Что знать, не удивляясь, пострашней,
Чем что-нибудь не знать и не уметь.

✍🏻Омар Хайям

Мысығым болатын. Соңымнан қалмайды, сырттан келсем күтіп отырады, үнемі еркелеп әлек болатын. Менің нағыз төрт аяқты досым еді.
Бір күні жұмыстан кеш келдім, бұрынғыдай алдымнан шығатын мысығым бір орнынан жылжымай отыр. Анам:
-тамақ бердім , бірақ судан басқа ешнәрсе ішпеген екен, -дейді. Ешнәрсеге көңілі жоқ мысығым бірден жүдеп кетіпті, көтергенде салмағы сезілмейді. Уақытша ауырып тұрған болар дедім де, шаршаумен ұйықыға кеттім. Таңертең оянсам, мысықтың жағдайы сол баяғы — суды да, тамақты да түртпеген.«Қатерлі ешнәрсе жоқ болар» деп өзімді алдаймын, аса уайымға салынғым келмеді. Жұмысқа кетерде анамның оған көңіл бөлуін өтініп кеттім.

Жұмыстан шыға сала дәріханадан керекті дәрі-дәрмек алып, мысықтың жағдайын уайымдап, үйге асықтым. Не істесем де, бүгін қолда бардың барлығын қолдану керек. Қинап болсын дәрісін ішкізу керек.
Үйге жеттім. Барлық бөлмеден мысығымды шақырып, таба алмай жүрмін. Анамнан сұрасам «сыртқа шығып кеткен болар, жаңа ойнап жүрген» деді. Бірақ сол сөзі шынайы көрінбеп еді маған. Сырттан да қайта- қайта таппай келіп, көңілім сезіп тұрған, бірақ естігім келмейтін нәрсені үйдегілерден сұрадым:
-Өлді ме?..
-Иә.. алыс жерге көміп қойдық..


Өкініш.. Бұл мен үшін үлкен сабақ болды.. Бір тағдырды өзгерту менің қолымда болып тұрды, бірақ мен «уақытша болар, тым қауіпті емес» шығар дедім де, зер салмадым . Сол күні бір сағатымды бөлсем ғой шіркін.

Біз бір істі соңғы рет жасап тұрғанымызды ешқашан біле алмаймыз. Әрбір өткен минут - бәрін өзгертуге тағы бір мүмкіндік.