زمانی ذهن ارضا میشود که شما به چیزی که دوست دارید برسید.
در این هنگام ذهن در عمق آرام میگیرد.
وقتی ذهن در عمق آرام بگیرد،
شادی بهخودیخود از پسش خواهد آمد،
به خاطر اینکه شادی همان ذات حقیقی توست.
هرزمان که ذهن برای جستجوی چیزی بیرون میرود تا تو را خوشحال کند،
تا زمانی که چیزی که میخواهی را به دست نیاوردهای خوشحال نیستی.
زمانی که آن را به دست آوردی دوباره ذهن در عمق آرام میگیرد
و تو خوشحال میشوی.
تمام مدت تو در این فکری که چیزی در بیرون از تو وجود دارد که شادی و خوشبختی برایت به همراه خواهد داشت.
رسیدن به آن هدف برایت شادی عظیمی همراه خواهد داشت.
در واقع آن موضوع و هدف هیچ ارتباطی به شادی ندارد.
بلکه شادی زمانی اتفاق میفتد و زمانی شما رضایت خواهید داشت که ذهن در عمق آرام میگیرد.
پس ما برای اینکه همیشه شاد باقی بمانیم،
باید یاد بگیریم که ذهن را در عمق آرام نگهداریم.
تا زمانی که به ذهن اجازه ندهیم از عمق بیرون بیاید،
میتوانیم در هر شرایطی شاد باشیم.
درست مثل شخصی که زیر آفتاب داغ نشسته و در حال سوختن است
و سپس به زیر سایه درختی میرود و احساس راحتی میکند.
به محض اینکه این شخص احساس راحتی کرد، دوباره زیر آفتاب میرود و دوباره آفتاب داغ او را میسوزاند
و او دوباره به سمت سایه درخت پناه میبرد.
فقط یک احمق میتواند چنین کاری بکند،
اما این دقیقاً همان کاری است که ما انجام میدهیم،
ما به بیرون میرویم تا دنبال چیزی بگردیم که خوشحالمان کند
و بعد زمانی که چیزها از بین رفتند احساس بدبختی میکنیم
این در حالی است که ما میتوانیم خودمان همین احساس عظیم آرامش و شادی را داشته باشیم.
میتوانیم به سینما یا هر کجای دیگر که میخواهیم برویم و این احساس شادی درونمان هیچ تغییری نکند.
شادی، خویش حقیقی تو است.
تو آنی.
باید همیشه نسبت به آن آگاه باشی.
باید این نکته را با خودت یادآوری کنی که:
من مجبور نیستم که به اینجا و آنجا بروم.
اگر من به اینجا و آنجا میروم به خاطر این است که خودم میخواهم
و این مطلقاً هیچ ارتباطی با شادی من ندارد.
اینکه من جاهای مختلفی بروم و کارهای مختلفی انجام دهدم
مرا آدم بهتری نخواهد کرد.
تمام دانشی که نیاز داری، درون خودت است.
تمام شادی و سروری که نیاز داری، درون خودت است.
تمام عشقی که نیاز داری، درون خودت است
و از آنجاییکه خویشِ تو همه فراگیر و حضوری مطلق است
بنابراین به هر کجا بنگری و هر جا بروی درون خویشت هستی.
فقط یک خویش وجود دارد.
زمانی که آن خویش را بشناسی دیگران هم همان خویش خواهند شد،
دنیا همان خویش خواهد شد،
درختان، آسمان، سیارات و کل کیهان همان خویش است
بنابراین هر جا بروی و هر کاری انجام دهی خویش را خواهی دید
و خویش همیشه عشق و محبت و صلح و سعادت است.
از آنجاییکه تو دیگر چیزی را جدای از خودت نمیبینی
دیگر چیزی نمیتواند تو را ناراحت کند
به این خاطر که تو در حال دیدن خویشت هستی.🌸🌸
@asrarkontoroLzehn
🌸اسرارکنترل ذهن🌸
در این هنگام ذهن در عمق آرام میگیرد.
وقتی ذهن در عمق آرام بگیرد،
شادی بهخودیخود از پسش خواهد آمد،
به خاطر اینکه شادی همان ذات حقیقی توست.
هرزمان که ذهن برای جستجوی چیزی بیرون میرود تا تو را خوشحال کند،
تا زمانی که چیزی که میخواهی را به دست نیاوردهای خوشحال نیستی.
زمانی که آن را به دست آوردی دوباره ذهن در عمق آرام میگیرد
و تو خوشحال میشوی.
تمام مدت تو در این فکری که چیزی در بیرون از تو وجود دارد که شادی و خوشبختی برایت به همراه خواهد داشت.
رسیدن به آن هدف برایت شادی عظیمی همراه خواهد داشت.
در واقع آن موضوع و هدف هیچ ارتباطی به شادی ندارد.
بلکه شادی زمانی اتفاق میفتد و زمانی شما رضایت خواهید داشت که ذهن در عمق آرام میگیرد.
پس ما برای اینکه همیشه شاد باقی بمانیم،
باید یاد بگیریم که ذهن را در عمق آرام نگهداریم.
تا زمانی که به ذهن اجازه ندهیم از عمق بیرون بیاید،
میتوانیم در هر شرایطی شاد باشیم.
درست مثل شخصی که زیر آفتاب داغ نشسته و در حال سوختن است
و سپس به زیر سایه درختی میرود و احساس راحتی میکند.
به محض اینکه این شخص احساس راحتی کرد، دوباره زیر آفتاب میرود و دوباره آفتاب داغ او را میسوزاند
و او دوباره به سمت سایه درخت پناه میبرد.
فقط یک احمق میتواند چنین کاری بکند،
اما این دقیقاً همان کاری است که ما انجام میدهیم،
ما به بیرون میرویم تا دنبال چیزی بگردیم که خوشحالمان کند
و بعد زمانی که چیزها از بین رفتند احساس بدبختی میکنیم
این در حالی است که ما میتوانیم خودمان همین احساس عظیم آرامش و شادی را داشته باشیم.
میتوانیم به سینما یا هر کجای دیگر که میخواهیم برویم و این احساس شادی درونمان هیچ تغییری نکند.
شادی، خویش حقیقی تو است.
تو آنی.
باید همیشه نسبت به آن آگاه باشی.
باید این نکته را با خودت یادآوری کنی که:
من مجبور نیستم که به اینجا و آنجا بروم.
اگر من به اینجا و آنجا میروم به خاطر این است که خودم میخواهم
و این مطلقاً هیچ ارتباطی با شادی من ندارد.
اینکه من جاهای مختلفی بروم و کارهای مختلفی انجام دهدم
مرا آدم بهتری نخواهد کرد.
تمام دانشی که نیاز داری، درون خودت است.
تمام شادی و سروری که نیاز داری، درون خودت است.
تمام عشقی که نیاز داری، درون خودت است
و از آنجاییکه خویشِ تو همه فراگیر و حضوری مطلق است
بنابراین به هر کجا بنگری و هر جا بروی درون خویشت هستی.
فقط یک خویش وجود دارد.
زمانی که آن خویش را بشناسی دیگران هم همان خویش خواهند شد،
دنیا همان خویش خواهد شد،
درختان، آسمان، سیارات و کل کیهان همان خویش است
بنابراین هر جا بروی و هر کاری انجام دهی خویش را خواهی دید
و خویش همیشه عشق و محبت و صلح و سعادت است.
از آنجاییکه تو دیگر چیزی را جدای از خودت نمیبینی
دیگر چیزی نمیتواند تو را ناراحت کند
به این خاطر که تو در حال دیدن خویشت هستی.🌸🌸
@asrarkontoroLzehn
🌸اسرارکنترل ذهن🌸