` 𝗝𝗨𝗣𝗜𝗧𝗘𝗥 ៶

مکثی میکنه و برای اینکه بیشتر ازین برای خودش دردسر درست نکنه سری تکون میده و خودکاری از داخل جیب پیرهنش درمیاره ، دستمو میگیره و شمارشو کف دستم یاداشت میکنه

_ اگه هر اتفاقی افتاد بهم زنگ بزن من میام کمکت
لبخند گرمی میزنه و با قدم های نسبتا سریع ازم فاصله میگیره ، سوار ماشینش میشه و با زدن استارت ماشین ب حرکت درمیاد اما قبل اینکه ازم رد بشه کنارم نگه میداره و شیشه رو میده پایین متعجب بهش نگاه میکنم

+ ببین راستش خیلی برام آشنایی نمیدونم دقیقا کجا دیدمت ولی .. امیدوارم اگه تو منو یادت اومد حتما بهم بگو

بعد تموم شدن حرفش بوقی میزنه و از کنارم رد میشه ، نگاهی به شماره کف دستم ميندازم،  دستم یکم میلرزید هنوز احساس ترس توی وجودم بود ولی دوباره دیدنش ، اون حس امینت کنارش بودن ، اون عطر خوش بویی که فقط من فرقشو با بقیه میفهمیدم ‌... سرمو بالا میارم و به اسمون نگاه میکنم، دنیای کوچیکیه ما بازم سر راهم هم قرار گرفتیم ، من تورو یادمه ولی تو نه درست همونطور که من عاشقت بودم ولی تو نه.

​​ֶָ֢ ׁ #𝗔𝗿𝗮𝗺

نگاهی به ساعتم ميندازم با دیدن عقربهای لعنتیش که بدون هیچ مکثی به جلو حرکت میکنن و تا چند دقیقه دیگه به عدد ۹ میرسن اخمام توهم میره و با سرعت بیشتر قدم برمیدارم ، عملا داشتم میدویدم و نمیتونستم لحظه ای رو برا نفس گرفتن مکث کنم انگار دروازه دنیا درحال بسته شدن بود و من کیلومتر ها باهاش فاصله داشتم و اگه ذره مکث میکردم شاید دیگه هیچ وقت نمیتونستم بهش برسم ، پروندهامو زیر بغلم فشار میدم با تصور اینکه اگه حین دویدن برگهام از داخلشون بریزن  از زیر بغلم درشون میارم و داخل سینم فشارشون  میدم و دو دستی محکم میچسبمشون،  کل مسیر پیاده‌رو رو با استرس به سمت رو ب رو قدم برمیداشتم هر موزاییکی که جلو میرفتم بهم امید میداد و هزاران موزاییک رو ب روم امیدو ازم میگرفت ، نفس نفس میزدم باید یه دقیقه  وایمیستادم تا به خودم مسلط بشم به سر چهار راه نزدیک میشم با دیدن چراغ قرمز خوشحال میشم اگه الان بجنبم میتونم همین که رسیدم اونور خیابون دیگه ب خیال راحت اروم قدم بردارم چون فاصلم با شرکت به حداقل میرسه بی معطلی میرم وسط خیابون غافل ازینکه چراخ تغییر رنگ میده و قبل اینکه بتونم به اونور خیابون برسم سبز میشه ، ماشینا به حرکت درمیان و از کنارم با سرعت رد میشن خشکم زده بود میخواستم مسیرو تموم کنم اما از ترس برخورد با ماشین سرعتم کم شده بود و به سختی میتونستم از لاب لای ماشینا حرکت کنم   هر ماشینی با سرعت از کنارم رد میشد و تند تند بوق میزد ،  قبل اینکه بتونم سمت چپمو نگا کنم تا قدم بعدیمو بردارم یه ماشین با سرعت نور بهم نزدیک مبشه صدای گوش خراش لاستیکا و بوق متعدد باهم قاطی میشه و باعث میشه سرجام میخکوب بشم چشمامو میبندم حلقه دستامو دور پروندهام محکم تر میشه و با صدا جیغ لاستیکا ماشین جلوی پام ترمز میکنه ، قلبم دیوانه وار به دیواره سینم میکوبید از ترس زبونم بند اومده بود و عرق سرد روی  پیشونیم نشسته بود ، کمو بیش همه چیو تار میدیدم اینقدر پروندهارو محکم با دستم فشار داده بودم ک رد لبه هاشون روی انگشتم چاپ شده بود اروم همونطوری روی زانوهام فرود میام نفسم توی سینم حبس شده بود و ب سختی نفس میکشیدم با صدای نزدیک شدن قدم هایی سرمو برمیگردونم از لاب لای پلکای تارم بهش نگاه میکنم کنارم زانو میزنه با چشمای پر از استرسش بهم زل میزنه

+ حالت خوبه؟

یه صدای آشنا، یه لحن آشنا انگار نصف عمرمو با این صدا و این لحن گذرونده باشم در همین حد آشنا و صمیمی ..  کتشو درمیاره و دور شونهام میندازه همون لحظه گوشیش زنگ میخوره قبل اینکه جواب بده نگاهی بهم میندازه تا مطمن بشه خون ریزی ندارم و آسیب جدی ندیدم ، چند قدم ازم فاصله میگیره  مشغول حرف زدن میشه بوی عطر کتشو با همه وجود نفس میکشم این آشنا ترین بویی بود که تو کل عمرم میتونستم ب این راحتی تشخیصش بدم ، این فقط یه بوی ساده نبود این خاطرات من بود ک الان جلوی چشمم نقش بسته بودن خاطراتی از دورانی که فقط خودم یادمه فقط خودم میدونم اون دوران چه حسی داشتم و چی به من گذشت.. یعنی خودشه؟ یعنی دوباره پیداش کردم؟ یعنی اونه .. با شنیدن صداش رشته افکارم پاره میشه دستاشو دو طرف بازوهام میزاره و یکم فشار میده و بهم کمک میکنه تا دوباره بلند بشم

+ نگفتی حالت خوبه ؟ اگه احساس میکنی حالت خوب نیست میتونم برسونمت بیمارستان

میترسیدم دوباره بهش نگاه کنم میترسیدم .. ولی در عین حال کنجکاو بودم پلک محکمی میزنم تا دید تارم ازبین بره و بتونم دقیق تر نگاه کنم سرمو بلند میکنم و به چشماش زل میزنم ، با دیدن اون چشمای سیاه دلم میخواست زمان متوقف بشه و ساعت ها بهش زل بزنم میخواستم جای جای صورتشو کنکاش کنم چون بالاخره بعد این همه وقت باز پیداش کردم ... صورتش مردونه تر شده بود ته ریش درآورده بود و صداش از همیشه بم تر و خش دار تر شده بود با اینکه محوش شده بودم اما قبل اینکه فک کنه لالم سرمو به اینور اونور تکون میدم

_ نه لازم نیست .. من حالم خوبه

کلافه دستشو داخل موهاش فرو میبره و بهشون چنگ میزنه،  یادم میاد بچها میگفتن چقدر موهاش کم پشته ولی الان از هر وقت دیگه پر پشت تر و سیاه تر شده بود

_ ببین من واقعا احساس خوبی ندارم که همینجوری الان برم سوار ماشینم بشم ممکنه رفتنم یه اتفاقی برات بیوفته

با شنیدن حرفاش لبخند محوی میزنم همیشه همینقدر مهربون بود حتی هنین الانم بعد گذشت این همه وقت عوض نشده دوباره سرمو به اینور اونور تکون میدم و ادامه میدم

+ نه نگران نباشید من حالم خوبه

با سر به ساختمون انتهای خیابون اشاره میکنم

+ محل کارم نزدیکه میتونم خودمو زود برسونم تا اگه چیزی شد اونجا بهم کمک کنن