📌 پیشنهاد می‌کنم توصیه‌های کاربردی او را بخوانید و برای دیگران ارسال کنید:
بخش کوچکی از تجربهٔ این شرایط در چین رو با شما در میون میذارم و امیدوارم به کار بیاد.
استانی که ما هستیم به اندازهٔ ایران جمعیت داره. هشتاد میلیون. با تراکم جمعیتی بسیار بالاتر.
تا امروز ششصد و سی و یک نفر آمار ابتلا.
آمار کشته صفر!
آمار ابتلای جدید یک هفته‌ست که صفر هست.
توی دل چین. وسط کرونا.
تنها دلیلیش تعطیلی اجباری، ایجاد محدودیت شدید برای تردد و چک کردن متناوب افراد در فضاهای عمومی و اجبار به استفادهٔ همگانی از ماسک، حتی روی موتور یا در ماشین شخصی با شیشه‌های بالا. عملا تعطیلی و محدودیت تردد مردم رو مجبور به خانه‌نشینی کرده برای بیش از یک ماه.
ترددهای بین شهری و بین استانی هم به شدت تحت کنترل و محدودیت هست.
با این وجود که بعضی مشاغل اجازه شروع فعالیت پیدا کردن، مشاغلی که با تجمع مردم در ارتباط هست طبق اطلاعیه دیروز تا اطلاع ثانوی به همین شکل ممنوع خواهد بود. مدت نامعلوم.
من وضعیت مدیریت این مساله در ایران رو درک می‌کنم و با توجه به تجربه خودم و همه دوستان چینی خودم، راه حل‌های عبور از بحران این‌هاست:
🔹 در بیرون منزل همه اشیا رو آلوده و همه افراد رو ناقل در نظر بگیرید.
🔹 حتی الامکان بیرون رفتن از منزل رو کنسل کنید.
🔹اگر مجبورید سر کار برید همیشه ماسک و دستکش داشته باشید و به کسی اجازه ندید در محیط کار شما بدون ماسک وارد بشه.
🔹خواهرم بیاد، برم پیش داداشم، دوستام جمع شدن، مامانمو ببینم رو.... فراموش کنید. کسایی که دید و بازدید میرن هیچ فرقی با کسایی که حرم میرن ندارن. حتی دیدن یک نفر... نزدیک‌ترین فرد.
🔹بخصوص به دیدن پدر و مادرها نرید. شاید ریسک این بیماری برای شما کم باشه چون جوانید، ولی اگر شما ناقل باشید برای افراد مسن خیلی خطرناکه. ترتیبی بدید که کسی به دیدن پدر و مادرتون نره، حتی عید.
🔹در مجتمع مسکونی خودتون می‌تونید با توافق ساکنین قانون بذارید برای تردد. اینجوری اونها رو هم آگاه می‌کنید.
🔹از همه مهم‌تر امنیت روانی خودتون و خانوادتون. اینجا خیلی‌ها سر این مسائل آسیب دیدن تا بفهمن که پیگیری آمار و اخبار به هیچ کارشون نمیاد. امروز هم اگر من نمیرفتم به قسمت بهداشت در ویچت سر بزنم حتی حدود آمار رو هم نمی‌دونستم.
🔹در حضور بچه‌ها حرف از بیماری نزنید.
🔹با پدر و مادر هر روز در ارتباط تصویری باشید. اونا، هم نگران خودشونن هم شما و هم حساس‌ترن به لحاظ روحی.
🔹با آشنایان در ارتباط تلفنی یا تصویری مداوم باشید و برای بیرون نرفتن همدیگر رو تشویق کنید.
🔹 از لحاظ روحی خودتون و خانواده‌تون رو آماده کنید که اگر نیاز بود بتونید مدت طولانی در منزل بمونید و فشار روحی بهتون وارد نشه.
🔹با نشون کردن چند تا تاکسی یا موتوری و چند تا سوپرمارکت کوچک محله می‌تونید از خونه بیرون نرید و دم در تحویل بگیرید، ضمن این‌که به کار اون بندگان خدا هم کمی رونق میدید. من اینجا بیش از یک ماه هست که تنهایی در منزل هستم و حتی برای خرید هم اجازه بیرون رفتن از محوطه مجتمع رو ندارم.
🔹عناصر شادی رو در منزل بیشتر کنید تا نیاز احساس نکنید که برید بیرون و دید و بازدید.
🔹به اطرافیانی که کسب و کارشون آسیب زیادی میبینه قوت قلب بدید به طور مداوم و اصلا خبرهای بد رو پیگیری یا منتشر نکنید. به هیچکس کمک نمیکنه.
🔹پیشگیری از این بیماری بسیار ساده ست. تنها کاری که باید بکنید این‌که از محیط‌هایی که احتمالا افراد آلوده هستن دوری کنید. در شرایط فعلی ایران یعنی کلا بیرون نرید.
#در_خانه_بمانیم
#کرونا_را_شکست_میدهیم
بخش کوچکی از تجربهٔ این شرایط در چین رو با شما در میون میذارم و امیدوارم به کار بیاد.
استانی که ما هستیم به اندازهٔ ایران جمعیت داره. هشتاد میلیون. با تراکم جمعیتی بسیار بالاتر.
تا امروز ششصد و سی و یک نفر آمار ابتلا.
آمار کشته صفر!
آمار ابتلای جدید یک هفته‌ست که صفر هست.
توی دل چین. وسط کرونا.
تنها دلیلیش تعطیلی اجباری، ایجاد محدودیت شدید برای تردد و چک کردن متناوب افراد در فضاهای عمومی و اجبار به استفادهٔ همگانی از ماسک، حتی روی موتور یا در ماشین شخصی با شیشه‌های بالا. عملا تعطیلی و محدودیت تردد مردم رو مجبور به خانه‌نشینی کرده برای بیش از یک ماه.
ترددهای بین شهری و بین استانی هم به شدت تحت کنترل و محدودیت هست.
با این وجود که بعضی مشاغل اجازه شروع فعالیت پیدا کردن، مشاغلی که با تجمع مردم در ارتباط هست طبق اطلاعیه دیروز تا اطلاع ثانوی به همین شکل ممنوع خواهد بود. مدت نامعلوم.
من وضعیت مدیریت این مساله در ایران رو درک می‌کنم و با توجه به تجربه خودم و همه دوستان چینی خودم، راه حل‌های عبور از بحران این‌هاست:
🔹 در بیرون منزل همه اشیا رو آلوده و همه افراد رو ناقل در نظر بگیرید.
🔹 حتی الامکان بیرون رفتن از منزل رو کنسل کنید.
🔹اگر مجبورید سر کار برید همیشه ماسک و دستکش داشته باشید و به کسی اجازه ندید در محیط کار شما بدون ماسک وارد بشه.
🔹خواهرم بیاد، برم پیش داداشم، دوستام جمع شدن، مامانمو ببینم رو.... فراموش کنید. کسایی که دید و بازدید میرن هیچ فرقی با کسایی که حرم میرن ندارن. حتی دیدن یک نفر... نزدیک‌ترین فرد.
🔹بخصوص به دیدن پدر و مادرها نرید. شاید ریسک این بیماری برای شما کم باشه چون جوانید، ولی اگر شما ناقل باشید برای افراد مسن خیلی خطرناکه. ترتیبی بدید که کسی به دیدن پدر و مادرتون نره، حتی عید.
🔹در مجتمع مسکونی خودتون می‌تونید با توافق ساکنین قانون بذارید برای تردد. اینجوری اونها رو هم آگاه می‌کنید.
🔹از همه مهم‌تر امنیت روانی خودتون و خانوادتون. اینجا خیلی‌ها سر این مسائل آسیب دیدن تا بفهمن که پیگیری آمار و اخبار به هیچ کارشون نمیاد. امروز هم اگر من نمیرفتم به قسمت بهداشت در ویچت سر بزنم حتی حدود آمار رو هم نمی‌دونستم.
🔹در حضور بچه‌ها حرف از بیماری نزنید.
🔹با پدر و مادر هر روز در ارتباط تصویری باشید. اونا، هم نگران خودشونن هم شما و هم حساس‌ترن به لحاظ روحی.
🔹با آشنایان در ارتباط تلفنی یا تصویری مداوم باشید و برای بیرون نرفتن همدیگر رو تشویق کنید.
🔹 از لحاظ روحی خودتون و خانواده‌تون رو آماده کنید که اگر نیاز بود بتونید مدت طولانی در منزل بمونید و فشار روحی بهتون وارد نشه.
🔹با نشون کردن چند تا تاکسی یا موتوری و چند تا سوپرمارکت کوچک محله می‌تونید از خونه بیرون نرید و دم در تحویل بگیرید، ضمن این‌که به کار اون بندگان خدا هم کمی رونق میدید. من اینجا بیش از یک ماه هست که تنهایی در منزل هستم و حتی برای خرید هم اجازه بیرون رفتن از محوطه مجتمع رو ندارم.
🔹عناصر شادی رو در منزل بیشتر کنید تا نیاز احساس نکنید که برید بیرون و دید و بازدید.
🔹به اطرافیانی که کسب و کارشون آسیب زیادی میبینه قوت قلب بدید به طور مداوم و اصلا خبرهای بد رو پیگیری یا منتشر نکنید. به هیچکس کمک نمیکنه.
🔹پیشگیری از این بیماری بسیار ساده ست. تنها کاری که باید بکنید این‌که از محیط‌هایی که احتمالا افراد آلوده هستن دوری کنید. در شرایط فعلی ایران یعنی کلا بیرون نرید.
#در_خانه_بمانیم
#کرونا_را_شکست_میدهیم