هآنـا

میرم یکم کارای پروژمو انجام بدم بعد میام شروع میکنم.

🍁 · چالش ·
" این پیامو فور کنید دیلیتون و من با توجه وایبی که ازتون میگیرم، یک نقاشی میکشم و با یک آهنگ تقدیمتون میکنم.
فقط ممکنه یک روزی طول بکشه.
ظرفیت : ۲۵ نفر .
کافیه، ۱۷:۴۳.

تراپی؟ نه ممنون، از پشت پنجره بارونو تماشا می‌کنم و شروین گوش میدم.

" ساعت نزدیکای ۶ عصر بود که یهو از جام پریدم.
هوا تاریک شده بود.
با استرس گوشیمو چک کردم و جیغ جیغ کنان سمت دستشویی دوییدم، بعد از شستن صورتم سریع لباسامو پوشیدم و نارنگی ایی که مامانم سمتم پرت کرد و تو هوا گرفتمو مشغول پوست کندنش شدم عجله ایی خوردمشو به سمت راهرو دوییدم.
کلاهِ آفتابیِ مشکیمو تا جایی که راه داشت پایین کشیدم.
پوتینامو برکشیدم و ماسکمو زدم.
درو باز کردم، محتاطانه سر کوچه رو دید زدم، هیچ کسی نایستاده بود. نفسمو با آسودگی خاطر بیرون دادمو سریع خودمو به خیابون رسوندم.
هندزفریامو تو گوشم گذاشتم و پلی لیستمو شافل پلی کردم.
دستمو برای پژویِ نوک مدادیِ قارقارویی تکون دادم، پیرمرد جلوم نگه داشت، سوار شدم و کلاهمو یکم بالا دادم.
سرمو به پشتی صندلی تکیه دادم و به خیابونا و قشنگی شب چشم دوختم و غرق شدم تو افکارم؛
با خودم فکر میکردم، تا کی باید با این‌همه استرس زندگیمو بگذرونم؟ تا کی بترسم از همه چیز و همه‌یِ آدم‌هایِ دورو برم ؟؟
آهنگِ قشنگی پلی بود؛
بهت احتیاج دارم بیا.
لااقل وقتی خوشحالم بیا.
تا از پشت بوم نیوفتادم بیا.
تا وقتی وقت دارم باشم بیا.
نفسمو با کلافگی بیرون دادمو زیر لب زمزمه کردم : 
‹ بیا دیگه.. اگه تو بودی من آروم بودم، ی- یا حداقل برای بار آخر بغلت میکردم و با خیال راحت به نبودنم فکر میکردم. ›“

- ‘۱۱:۵۹ ‚ سه‌شنبه ۱۰ آبان .

خستم از دووم اوردن.

ناراحتم بابت اینکه دوست داشته نمیشم.

I'll show you who's in control.

و آنگاه که دیروز و فردایی نباشد، امروز چه معنایی خواهد داشت؟