Psihologiya

​​Olimlar xotirani saqlab qolish yo’lini aytib berishdi

Amerikalik olimlar, xotira sifati 35 yoshga borib buzilishi mumkinligini topishdi. Buni oldini olish uchun, ular miya faolligini oshirish uchun bir usul o’ylab topishdi.

Mutaxassislarning ta’kidlashicha, eng samarali yo’l muntazam mashqlar ekan. Ularning so’zlariga ko’ra, sport bilan shug’ullanish qon boshga borishini oshiradi, bu esa to’g’ridan-to’g’ri miya ishiga ta’sir qiladi.

Bundan tashqari, jamoat transportidan ko’ra ko’proq piyoda yurishni afzal ko’rgan insonlarda katta ijodiy fikrlash kuzatilmoqda.

Yana bir diqqatga sazovor narsa, bu miya hujayralari stress yoki qiyin vaziyatda tezroq ishlar ekan. Shuningdek, xotiraga uyqu, to’g’ri ovqatlanish va jismoniy mashqlar ijobiy ta’sir ko’rsatar ekan.

Hozirgi zamon odamlarining haqiqiy “hobby”si bu - bo’layotgan dunyo ishlaridan nolish va g’iybat qilishdan iborat.

Omadsiz munosabatlar, o’qishdagi muammolar, boshliqning yomonligi - bularning barchasi illyuziya (sarob).

Agar sizda omadsizliklar boshlangan bo’lsa, bilingki bularning barchasiga sabab yolg’iz o’zingizdir!

Agarda bu so’zlarimdan qattiq ajablanayotgan bo’lsangiz va hammasini o’zgartirishni xohlasangiz, shunchaki o’rningizdan turib o’z ustingizda ishlashni boshlang, rivojlaning!

Bir kuni bir odam kema halokatiga uchragan edi va hech kim yashamaydigan orolga to’lqin bilan kelib qoladi. U yagona tirik qolgan inson edi va u Xudoga uni qutqarish uchun doimo ibodat qilgan edi. U kishi har kuni dengizda kema ko’rish umidida o’tirar edi.

Rosa holdan toygan bu inson, kema halokatidan keyin qirg’oqqa kelib qolgan kema qoldiqlaridan uy qurmoqchi bo’ldi. Ammo bir kun ovqat izlab, qirg’oqqa qaytib kelgach, kulbasi olov bilan qoplanganini ko’rdi va tutun osmonga ustundek ko’tarildi.

Eng qo’rqinchli narsa shundaki, uning qolgan narsalari kulbani ichida yondi. Unda hech narsa qolmadi. Shunda u odam umidsizlikni va g’azabni to’xtata olmadi:

– Xudovand, nima uchun buni menga berding? – deb baqirdi u.

Ertasi kuni ertalab u kema ovozini eshitib uyg’onib ketdi. Kema uni qutqarish uchun orolga suzib keldi.

– Sizlar meni bu yerda ekanligimni qanday bildingiz? – deb dengizchilarga savol berdi.

– Biz tutun signalini ko’rdik – deb javob berishdi.

Nima bo’lsayam – barchasi yaxshilikkadir!!!

Ishlamaydigan texnikaga baqirish nafaqat g`alati odat, balki organizm uchun juda xam foydalidir. Buyuk Britaniyalik tibbiyot xodimlari maxsus tadqiqot o`tkazishdi, unga ko`ra ishtirokchilar o`zlarining texnikasi bilan bo`lgan «urishlar» haqida gapirib berganlar.

Ma`lum bo`lishicha, odamlar komp`yuterlariga tez-tez baqirib turadilar. Foydalanuvchilar bir oy ichida 3-4 marotaba baqirish sifatida o`z texnikasiga norozilik bildirishadi. Tadqiqot ishtirokchilarinig 10%, shunday nizolar oyida 10 marotaba bo`lib turishi xaqida javob berishgan.

Ularning orasida, 40% esa o`z g`azablarini nafaqat baqirish shaklda chiqaradi, balki jismoniy kuch xam ishlatishlari to`g`risida ma`lumot berishgan. Tadqiqot ishtirokchilarining 54% esa faqat o`z komp`yuterlariga baqirib turishlari xaqida ma`lumot berishgan.

Buyuk Britaniyaning ruhshonoslar, o`z texnikasiga mana shunday g`azabni izhor qilish stress holatlardan chiqishiga yordam berishini tasdiqladi . Habaringiz bor, stress ko`pincha ko`plab kasaliklar va sog`lik bilan bo`lgan muammolarining sababi deb xisoblanadi.

Institutimizda falsafa darsi bo’yicha juda g’alati o’qituvchi bor edi. G’alati, bu unda noyob fikr yuritish degani emas, balki undan doim yomon hid kelar edi. U doimo bir xil kiyimda kelar va bazida bu kiyimlar kir va yirtilgan bo’lar edi. U doim kulib turar va boshqalarga e’tibor bermas ham edi. U o’n marotaba bitta leksiyani o’qishi mumkin edi. Rostini aytganda u hech qancha falsafani bizga bermagan!

Biz doim uning ustidan kular edik. Bezlik qilib butun guruh bilan leksiyasiga bormas edik. Leksiyaga borganda esa orqa joylarga o’tirishga harakat qilar edik. Rostan undan juda yomon hid kelar edi, balki bir haftalik hid, agar bir yillik bo’lmasa. Ammo uning yoshi katta edi. Biz nima uchun u institutda shu paytgacha ishlab yurishini tushunmas edik?

Keyin esa biz uning hayoti haqida bilib qoldik. Bu narsa bizni juda o’ylanishga majbur qildi va hatto o’z xatti-harakatlarimizdan keyinchalik uyaldik.

Bir baxtli oila bor edi. Sevimli ish, farzand va ajoyib turmush o’rtoq. Birgina avtohalokat… va bechora insonda hech kim qolmadi! Bu juda o’gir edi. Agarda unda shu ish bo’lmaganida, bilmaymiz, qanday qilib u o’z hayotini o’tkazgan va qayerda bo’lar edi.

Shuning uchun sizga aytmoqchi bo’lgan narsam shundan iborat: “Hayotingizda siz ko’pgina har xil insonlarni uchratishingiz mumkin. Kimdir sizga yoqishi, kimdir yoqmay qolishi mumkin. Ammo insonlarni hukm qilishdan oldin ularning hayot tarixini bilishga harakat qiling. Siz nima uchun u o’zini aynan shunday tutayotganini bilmaysiz? Balki unga sizning yordamingiz kerakdir yoki u shunchaki dalda so’zga muxtojdir?”