🌏 توازن در نگاه به شرق و غرب، فشارها از ایران را برمی‌دارد

✍ علی آدمی

☑️ سیاست نگاه به شرق، ایده تازه‌ای نیست. از ابتدای پیروزی انقلاب، ایران در حال تدوین یک سیاست خارجی بود.

☑️ ایران در هیچ پیمان منطقه‌ای خاصی حضور ندارد و این باعث می‌شود که هزینه‌های ناشی از ساختار نظام بین‌الملل را به صورت یکجا و انفرادی بپردازد در حالیکه در منطقه‌گرایی جدید، کمتر کشوری را در قد و قواره ایران می‌بینیم که جزو ائتلافی در دنیا نباشد.

☑️ اگر به سمت شرق برویم، غرب به سمت ما خواهد آمد. دلیل این استدلال، شرایط سخت تحریمی ایران و رقابت سنگین اقتصادی و هژمونی چین و آمریکاست.

☑️ باید شاخص‌های منافع ملی خود را تعریف کنیم و بر اساس آن با دنیا ارتباط برقرار کنیم. باید بدانیم چه بخش از منافع ملی ما در رابطه با شرق و چه بخش دیگری در رابطه با شمال، جنوب، غرب، اروپا و آمریکا تأمین می‌شود.

☑️ توسعه کشور نباید به وابستگی منجر شود؛ چه این وابستگی به غرب باشد چه شرق. باید خط انقلابی «نه شرقی نه غربی» که امروز به خط توسعه مستقل تعبیر می‌شود را ادامه داد.

https://t.me/institutekherademoaser