ҲАМДАРДЛИК
Елкадош дўстимиз шоир Алибек АНВАРИЙнинг падари — таниқли олим Анвар Омонтурдиев вафот этибди.
Яратган раҳматига олсин. Оила аъзоларига сабр берсин.
______________________________________________________
ОТАМГА ХАТ
Қаламга узалсам музлар шуурим,
Айтишга айтолмам, ёзиш ҳам мушкул.
Ота, айта олмай ўтяпти умрим,
Сукунат тилимни суғурди буткул.
Оламнинг сирлари очилган кеча,
Кўнгиллар сел бўлиб ҳўнграган маҳал.
Сўзлашга ошиқдим, ёлбордим неча...
Оҳ, айта олмадим, кечиринг, ҳар гал.
Сотқин кўзёшларга йўлиқдим, лим-лим,
Гоҳида Шимолман, гоҳо Жанубман.
Ўзимнинг олдимда бўлмадим таслим,
Кўнглимнинг қошида ҳамон мағлубман.
Биламан, бу сукут ҳеч қачон тинмас,
Биламан, журъатнинг ожизлигини.
Биламан, ботинда биров бўйсунмас –
Ҳар қандай тараддуд бежизлигини!
Ота, айта олмай ўтарман, аниқ
(Умримга татирлик армон ҳам тайёр).
Чил-чил этсам ҳамки кўнглимни синиқ,
Мен ҳамон мағлубман, у ҳамон ағёр.
Сирпаниб яшашнинг кадарлари мўл,
Ҳаётдан ўргандим. Бу – тош! Бу – тойиш!
Ота, тошлардан ҳам борми бошқа йўл,
Ота, бу қандай йўл, бу қандай ройиш?..
Бийрон ўғлингизнинг гунгдир забони,
Сўз тугул, нафасим чиқмас ўпкадан.
Наҳот қучолмайман, ахир, осмонни
Илк бора яқинроқ кўрган елкадан?
Ота, сиз кетяпсиз... ортдаман мен ҳам,
Мен ҳам у йўллардан қайта олмайман!
Руҳимни журъатга чорлайман шу дам:
“Отажон, мен сизни...” айта олмайман!..
Изтироб қалбимни қучар доимо,
Армонлар ханжари кесар тушимни.
Айтолмайман, сизни ҳаммадан, ҳатто...
Онамдан ҳам кўпроқ соғинишимни!
© Алибек Анварий