کرمانشاهان آنلاین

🔴 نطق پروانه سلحشوری در مجلس درباره 'مادران داغدار اعتراضات اخیر'

پروانه سلحشوری در نطقی در مجلس شورای اسلامی به سرکوب اعتراضات آبان ۹۸ اشاره کرد و "از مادران داغدار" صحبت کرده است.

او در اعتراض به حاشیه رفتن اهمیت مجلس شورای اسلامی از ثبت نام برای نامزدی در انتخابات دوره یازدهم مجلس خودداری کرده است.

نطق خانم سلحشوری با جنجال هایی در مجلس همراه شده است.

بعضی از دوستان نسبت به مطلب باز نشر شده از آقای احمد زیدآبادی نقد داشتند ، از دوستان عزیز که نقدی بر مطلب فوق دارند خواهشمندم ارسال کنند که در این کانال انتشار داده شود🙏🌸🌸🌸

16 آذر و جریان چپ در دانشگاه

"سه آذر اهورایی که پیش پای نیکسون قربانی شدند" این عبارت که سمبل 16 آذر و روز دانشجو شده است، از برساخته‌های زنده‌یاد دکتر علی شریعتی است که مانند پاره‌ای دیگر از برساخته‌های آن معلم پرشور و دردمند، جای پای محکمی در واقعیت ندارد.
از سه آذر اهورایی، مصطفی بزرگ‌نیا عضو رهبری سازمان جوانان حزب تودۀ ایران بوده، مهدی شریعت رضوی به گرایش و موقعیتی مشابه اشتهار داشته و احمد قندچی به عنوان عضو جبهۀ ملی ایران و هوادار دکتر محمد مصدق، شناخته شده است.
بنا به بررسی‌های تاریخی اعتراضات دانشجویی در اواسط آذر سال 1332 نیز معطوف به محاکمۀ رهبران جبهۀ ملی و ازسرگیری روابط بریتانیا با ایران بوده و ربطی به سفر نیکسون معاون رئیس جمهور وقت آمریکا به تهران نداشته است. نیکسون روز 18 آذر وارد تهران شده است و گویا دانشجویان از برنامۀ سفر او به ایران حتی اطلاع نداشته‌اند.
منظور از این ریزه‌پردازی‌ها کاهش شأن دانشجویان قربانی و اقدام آنها نیست، بلکه مقصود اشاره به موضوعی روز است که در ادامه خواهد آمد.
به هر حال، دو تن از دانشجویان قربانی در روز 16 آذر به عضویت در سازمان جوانان حزب تودۀ ایران شهره بوده‌اند و طبعاً فداکاری و مرگ آنها باید به حساب مبارزات حزب متبوع‌شان نوشته می‌شد. حزب توده اما چه در زمان سلطنت پهلوی و چه در دوران جمهوری اسلامی، از سوی تقریباً تمام نیروهای سیاسی از جمله گروه‌های چپ مارکسیستی چندان بدنام و وابسته و خائن معرفی شده است که با قلع و قمع نیروهای آن در هر دو نظام نیز همدلی چندانی نشان داده نمی‌شود چه برسد به اینکه کسی بخواهد میراث 16 آذر را به آنها نسبت دهد!
این بدان معناست که در امر مبارزۀ سیاسی و اجتماعی معمولاً دیگرانی می‌کارند و دیگرانی دیگر درو می‌کنند. نمود این واقعیت در شرایط کنونی این است که بسیج دانشجویی بسیار بیش از انجمن‌های اسلامی و گروه‌های ملی و گرایش‌های چپ مارکسیستی میراث‌خوار 16 آذر شده است!
تا اینجا در واقع مقدمه‌ای بود برای توضیحی در بارۀ دغدغۀ دانشجویانی که از رشد چپ استالینیستی در دانشگاه‌های ایران ابراز نگرانی می‌کنند. از آنجا که من پای‌ام از دانشگاه بریده شده است، نمی‌دانم که واقعاً در بطن و بستر دانشگاه‌ها چه می‌گذرد، اما اگر این ماجرا واقعیت داشته باشد، به عنوان کسی که 19 سال از عمر خود را در دانشگاه تحصیل کرده است، لازم می‌دانم تجربه‌ای را با قشری از دانشجویان در میان بگذارم.
در این مطلب، روی سخن‌ام با دانشجویان چپ استالینیستی نیست چرا که اگر آنها به واقع چنین مرامی را برگزیده باشند، قاعدتاً آنچه را که موافق طبع و منطبق با ایدئولوژی‌شان نباشد، نه فقط گوش نمی‌گیرند بلکه به اقتضای تعصب و جزمیت این نوع ایدئولوژی‌ها، با بیزاری و نفرت آن را پس می‌زنند. روی سخن من در حقیقت با دانشجویانی برخاسته از قشر محروم جامعه است که با زحمت و رنج به دانشگاه راه یافته‌اند و به دلیل خاستگاه طبقاتی خود مستعد چپ‌گرایی لنینیستی هستند.
از این قشر از دانشجویان درخواست می‌کنم که به سرنوشت جریان چپ مارکسیستی در سدۀ اخیر در ایران نیک بیاندیشند. به واقع مارکسیست‌ها با جذب دانشجویان مستعد در تمام صحنه‌های مبارزه در حدود صد سال گذشته حضور فعال داشته‌اند و قربانی داده‌اند، اما هنگام پیروزی و تقسیم قدرت نخستین قربانی بوده‌اند! چپ‌ها این سرنوشت را عمدتاً به بی‌رحمی و بدسگالی نیروهای مخالف خود نسبت می‌دهند، اما واقعیت این است که در مارکسیسم ایرانی عناصری وجود دارد که این سرنوشت را برای آنان محتوم می‌کند!
مارکسیست‌های ایرانی رؤیایی از برابری طبقاتی در ذهن دارند که در این دنیا و بنا به سرشت آدمیزاد یا قابل تحقق نیست ویا تحقق آن در گرو سرکوب و حذف و معدوم کردن جمع کثیری از اقشار و طبقات دیگر است. به همین علت احزاب و گروه‌های چپ ایرانی درست در سر بزنگاه‌های تاریخی که برای گرفتن قدرت خیز برمی‌دارند، با ائتلاف گسترده‌ای از نیروهای مخالف خود روبرو می‌شوند و چون ساز و کار دمکراتیک را نیز به عنوان پدیده ای بورژوازی ابزار مناسبی برای حل اختلاف نمی‌بینند، بعضاً دست به سلاح می‌برند و موجب نابودی خود و منابع انسانی و مالی کشور می‌شوند.
اگر کسی این روزها مثلاً به تبلیغات و نوع فعالیت‌های حزب کمونیست کارگری توجه کند، نیازی به نبوغ ندارد که سرنوشت نیروهای حامی آن را در آینۀ عبرت تاریخ به عیان ببیند! کمونیست‌های کارگری می‌پندارند که آیندۀ ایران متعلق به پرولتاریای مورد نظر آنان است و با همین وعده، تعدادی از جوانان را به سوی خود جذب می‌کنند. اما کسی که کمترین واقع‌بینی را از شرایط ایران و جهان داشته باشد، می‌داند که اصولاً چنین خبری نیست و به فرض تغییر و تحولی بنیادی در ایران، این نیرو به همان ترتیبی که گفته شد، نخستین قربانی آن است!
کاش دانشجویان مستعد ما تاریخ این سرزمین را تکرار نکنند!
#احمد_زیدآبادی

و آنجا با وساطت سفیر وقت ایران دستیار سوم ویتوریو دسیکاشد. بعد از آن به جهت آموختن تئاتر عروسکی عازم پراگ( چک و اسلواکی) شد و آنجا بعد از گذراندن دورة پنج ساله رشتهٔ کارگردانی سینما و تلویزیون، یک سال نیز دوره تکنیک فیلم‌های عروسکی را گذراند و با مدرک فوق لیسانس فارغ‌التحصیل شد و بعد از چند سال کار تئاتر و دوبله فیلم‌های خارجی به همراه حسین سرشار و فهیمه راستکار، در اردیبهشت ۱۳۴۳ به ایران مراجعت کرد و در همان سال به دعوت وزارت فرهنگ و هنر مسئولیت کارگاه نقاشی متحرک را به عهده گرفت و در آنجا فیلم‌های زیادی را با تکنیک‌های انیمیشن و عروسکی ساخت که در آرشیو وزارت ارشاد موجود هستند و عبارتند از: دل موش پوست پلنگ، شکار ماه، باباکرم، تعصب، سلسله مراتب، خروس بی محل، آدم شاخ درمیاره، پیدایش آتش، آقای شاکی. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ نیز با ساخت سریال در تلویزیون مشغول به کار بود و بعد به ساخت فیلم سینمائی روی آورد و با فیلم‌های درشکه چی و محلل وارد عرصهٔ سینمای ایران شد.

عمدهٔ شهرت وی به‌دلیل بازی در سریال دایی‌جان ناپلئون در نقش «آقاجان» و نیز آثار سینمایی است که با سه عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر در آن‌ها حضور داشته‌است.

پس از انقلاب

وی پس از انقلاب ایران (۱۳۵۷) (عمدتاً به دلیل فیلم محلل) از کار و تدریس در عرصهٔ سینما منع شد و با این حال تمام این سال‌ها را در ایران ماند. وی قبل از انقلاب، ۶۰ مجسمه ساخته‌بود، ولی بعد از انقلاب که فرصت بیشتری داشت، ۵۰۰ مجسمه و صورتکساخت و ده نمایشگاه برای آن‌ها برگزار کرد. در اواخر عمر ساخت آگهی‌های فرهنگی برای تلویزیون پرداخت که فیلم‌های یک‌دقیقه‌ای برای مبارزه با آلودگی هوا، صرفه‌جویی در مصرف آب و تنظیم خانواده از جمله این کارها هستند. وی در کنار این فعالیت‌ها به پرورش کاکتوس، به‌صورت تجاری، می‌پردازد. او همچنین فیلم‌نامه برخی از آثار قبلی‌اش مانند درشکه‌چی را منتشر نموده‌است. مراسم تجلیل از وی در سال ۱۳۸۶ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

🔻"زمان" معنی دار افزایش قیمت بنزین

گذشته از ابعاد اقتصادی افزایش قیمت بنزین، "زمان" اجرای این تصمیم معنای مهمی دارد: این تصمیم حدود دو ماه پیش از انتخابات مجلس اجرا شده و علی القاعده به شدت بر میزان نارضایتی مردم در آستانه انتخابات تاثیر خواهد گذاشت.

افزایش شدید قیمت بنزین در چنین زمانی، این پیام اجتناب ناپذیر را به داخل و خارج ایران می فرستد که بحران اقتصادی جمهوری اسلامی ایران به وضعیت غیرقابل مهاری رسیده است. تا جایی که ظاهرا مسئولان نظام به این نتیجه رسیده اند که حتی امکان به تعویق انداختن افزایش قیمت تابعد از انتخابات مجلس را هم ندارند.

فارغ از اینکه در جلسه سران سه قوه برای تصویب افزایش قیمت بنزین دقیقا چه گذشته، "پیام سیاسی" تصمیم آنها برای افکار عمومی غیرقابل انکار خواهد بود.

@HosseinBastaniChannel