برداشتی از فصل 23 کتاب داستان زندگی من
درس بزرگی که در ترم آخر دوره دکترا آموختم
سال 1971 است و من دانشجوی آخر دوره دکترا هستم. یکی از کارهای معروف دکتر فریتز رِدل(یکی از اساتید دکتر وین دایر) کار با پسربچه های بزهکار و آموزش این نکته بود که محبت عنصر اصلی در درمان و بهبود رابطه هاست. او ما را به بازدید مرکز شبانه روزی می برد که برای درمان پسربچه هایی که آسیب روانی دیده بودند تاسیس کرده بود.دکتر ردل به دانشجویان خود توصیه می کرد:
هر فردی را موجودی الهی ببینید که اگر با مهر و محبت با او رفتار شود ، قابلیت رسیدن به خودشکوفایی را دارد. حتی اگر طرف مقابل به ظاهر شایستۀ محبت نباشد.
@ketabbekhoonim96
درس بزرگی که در ترم آخر دوره دکترا آموختم
سال 1971 است و من دانشجوی آخر دوره دکترا هستم. یکی از کارهای معروف دکتر فریتز رِدل(یکی از اساتید دکتر وین دایر) کار با پسربچه های بزهکار و آموزش این نکته بود که محبت عنصر اصلی در درمان و بهبود رابطه هاست. او ما را به بازدید مرکز شبانه روزی می برد که برای درمان پسربچه هایی که آسیب روانی دیده بودند تاسیس کرده بود.دکتر ردل به دانشجویان خود توصیه می کرد:
هر فردی را موجودی الهی ببینید که اگر با مهر و محبت با او رفتار شود ، قابلیت رسیدن به خودشکوفایی را دارد. حتی اگر طرف مقابل به ظاهر شایستۀ محبت نباشد.
@ketabbekhoonim96