Репост из: دردنامه
🖋چرا «متهمِ همیشگی» این بار مخالف بود؟!
🔹یکی از حقایق مهم درباره اعتراض‌های اخیر این است که انگلستان با به ثمر رسیدن آن موافق نبود به نحوی که می‌توان گفت اگر چنین موافقتی وجود می‌داشت احتمالاً آرام کردن شرایط بسیار سخت‌تر یا حتی غیر ممکن می‌شد.
در حالی که رئیس‌جمهور امریکا در همان گام اول در موضعی بسیار تند گفت «مردم ایران از فسادِ رژیم(!) و تلف کردن ثروت ملی برای تامین مالی تروریسم در خارج خسته شده‌اند» و حتی وزیر خارجه و سخنگوی کاخ سفید اعلام کردند که از «انتقال مسالمت‌آمیز قدرت در ایران» حمایت می‌کنند! ولی در این مدت وزیر خارجه انگلستان به «ابراز نگرانیِ» صرف از وقایع و لزوم به رسمیت شناخته شدن حق اعتراض مسالمت‌آمیز اکتفا کرد و عکس‌العمل ویژه دیگری نشان نداد.
بهمن کلباسی خبرنگار بی‌بی‌سی زیر اکانت توئیتر پاوِل دوروف -مدیر تلگرام- پیامی گذاشت برای درخواست حذف کانال آمدنیوز. بی‌بی‌سی نیز از پشتیبانی این وقایع در ابتدای امر سر باز زد به نحوی که کانال آمدنیوز از این کانال تحت عنوان «آیت الله بی‌بی‌سی» یاد کرد تا بتواند اثر تخریبی آن را بر اعتراض‌ها دفع کند.
در جلسه شورای امنیت سازمان ملل هم انگلستان به صراحت با مخالفت کردن با امریکا مساله‌یِ اعتراض‌ها را به دلیل به خطر نیفتادن صلح و امنیت بین‌الملل در حد و اندازه‌یِ طرح در شورای امنیت ندانست و حتی بیان کرد که ایران نگرانی‌های امنیتی مشروعی در منطقه خاورمیانه دارد!
مسئولینِ ایرانی نیز مطابق با همین واقعیت هر کسی را متهم کردند (از سیا، داعش، موساد، تلگرام، آل سعود، مجاهدین و اطرافیان احمدی نژاد تا برادرزن صدام) جز متهمِ همیشگی یعنی انگلستان!
🔹تصور کنید رسانه سلطنتی -در حالی که شبکه‌ای ماهواره‌ای است که امکان فیلترینگ ندارد و حتی فیلترینگ اینترنت موجب هجوم بیشتر مردم به آن می‌شود- محل تجمع سراسریِ فردایِ معترضان در تهران و سایر نقاط کشور را رسماً اعلام می‌کرد و به پوشش برخی از فیلم‌های ارسالی کاربران اکتفا نمی‌نمود. و نیز تصور کنید روی این خط خبری که نباید خشونت صورت بپذیرد و باید معترضان بروند و در نقطه‌ی مهمی از شهر به صورت مسالمت‌آمیز تحصن دائمی کنند کار می‌کرد، در آن صورت به نظر می‌رسد جمع شدن مساله بسیار مشکل‌تر می‌شد. خصوصاً که شرکایِ داخلیِ انگلستان نیز صدای‌شان در حمایت از این حرکات در می‌آمد و این جنبش از حرکتی کور تبدیل به جنبشی سیاسی می‌شد که خشونت علیه آن به معنایِ دستگیریِ تعدادی از سیاسیون بوده و در نتیجه هزینه‌ی آن چندین برابر می‌گردید.
❓در اینجا چند پرسش را باید مطرح کرد؛
1️⃣اولاً این «متهمِ همیشگی» دقیقاً و به چه دلیلی بر خلاف همیشه‌ی تاریخ‌ش تا امروزِ پس از انقلاب مخالف به هم ریختن ایران بود؟ به نظر می‌رسد انگلستان در «نظمِ موجود» شرکای مهمی دارد که امیدوار است با همین فرمان «آینده‌یِ ایران» به دست آن‌ها بیفتد. یا شاید در دیدگاه انگلستان مسیر طی شده توسط برجام و دیگر وقایع به نحوی پیش می‌رود که با همین روند یک «فرود آرام» را برای انقلاب اسلامی تجربه خواهیم کرد که نیازی به خشونت و گردن گرفتن تحولات توسط غرب ندارد.
2️⃣پرسش بعدی اینجاست که اگر بپذیریم «متهمِ همیشگی» در حقیقت همان «مجرمِ همیشگی» هم هست، آن وقت اگر روزی او تصمیم بگیرد کشور را واقعاً بر هم بریزد باید چه کنیم؟ خصوصاً که اگر کمی دقت کنیم علی‌رغم مخالفت‌های اولیه بی‌بی‌سی کماکان آتش‌تهیه کافی برای روز مبادا را می‌ریزد تا در صورت لزوم آن واقعه رقم بخورد. آیا سرمایه‌ی اجتماعی باقیمانده برای نظام در حد مقابله با دست‌اندازی رسانه‌ی سلطنتی بر افکار و دل‌ها و اذهان مردم‌مان هست؟ بر خلاف برآوردهای خوش‌خیالان شرایط را بسیار وخیم ارزیابی می‌کنم.
@dardnameh
🔹یکی از حقایق مهم درباره اعتراض‌های اخیر این است که انگلستان با به ثمر رسیدن آن موافق نبود به نحوی که می‌توان گفت اگر چنین موافقتی وجود می‌داشت احتمالاً آرام کردن شرایط بسیار سخت‌تر یا حتی غیر ممکن می‌شد.
در حالی که رئیس‌جمهور امریکا در همان گام اول در موضعی بسیار تند گفت «مردم ایران از فسادِ رژیم(!) و تلف کردن ثروت ملی برای تامین مالی تروریسم در خارج خسته شده‌اند» و حتی وزیر خارجه و سخنگوی کاخ سفید اعلام کردند که از «انتقال مسالمت‌آمیز قدرت در ایران» حمایت می‌کنند! ولی در این مدت وزیر خارجه انگلستان به «ابراز نگرانیِ» صرف از وقایع و لزوم به رسمیت شناخته شدن حق اعتراض مسالمت‌آمیز اکتفا کرد و عکس‌العمل ویژه دیگری نشان نداد.
بهمن کلباسی خبرنگار بی‌بی‌سی زیر اکانت توئیتر پاوِل دوروف -مدیر تلگرام- پیامی گذاشت برای درخواست حذف کانال آمدنیوز. بی‌بی‌سی نیز از پشتیبانی این وقایع در ابتدای امر سر باز زد به نحوی که کانال آمدنیوز از این کانال تحت عنوان «آیت الله بی‌بی‌سی» یاد کرد تا بتواند اثر تخریبی آن را بر اعتراض‌ها دفع کند.
در جلسه شورای امنیت سازمان ملل هم انگلستان به صراحت با مخالفت کردن با امریکا مساله‌یِ اعتراض‌ها را به دلیل به خطر نیفتادن صلح و امنیت بین‌الملل در حد و اندازه‌یِ طرح در شورای امنیت ندانست و حتی بیان کرد که ایران نگرانی‌های امنیتی مشروعی در منطقه خاورمیانه دارد!
مسئولینِ ایرانی نیز مطابق با همین واقعیت هر کسی را متهم کردند (از سیا، داعش، موساد، تلگرام، آل سعود، مجاهدین و اطرافیان احمدی نژاد تا برادرزن صدام) جز متهمِ همیشگی یعنی انگلستان!
🔹تصور کنید رسانه سلطنتی -در حالی که شبکه‌ای ماهواره‌ای است که امکان فیلترینگ ندارد و حتی فیلترینگ اینترنت موجب هجوم بیشتر مردم به آن می‌شود- محل تجمع سراسریِ فردایِ معترضان در تهران و سایر نقاط کشور را رسماً اعلام می‌کرد و به پوشش برخی از فیلم‌های ارسالی کاربران اکتفا نمی‌نمود. و نیز تصور کنید روی این خط خبری که نباید خشونت صورت بپذیرد و باید معترضان بروند و در نقطه‌ی مهمی از شهر به صورت مسالمت‌آمیز تحصن دائمی کنند کار می‌کرد، در آن صورت به نظر می‌رسد جمع شدن مساله بسیار مشکل‌تر می‌شد. خصوصاً که شرکایِ داخلیِ انگلستان نیز صدای‌شان در حمایت از این حرکات در می‌آمد و این جنبش از حرکتی کور تبدیل به جنبشی سیاسی می‌شد که خشونت علیه آن به معنایِ دستگیریِ تعدادی از سیاسیون بوده و در نتیجه هزینه‌ی آن چندین برابر می‌گردید.
❓در اینجا چند پرسش را باید مطرح کرد؛
1️⃣اولاً این «متهمِ همیشگی» دقیقاً و به چه دلیلی بر خلاف همیشه‌ی تاریخ‌ش تا امروزِ پس از انقلاب مخالف به هم ریختن ایران بود؟ به نظر می‌رسد انگلستان در «نظمِ موجود» شرکای مهمی دارد که امیدوار است با همین فرمان «آینده‌یِ ایران» به دست آن‌ها بیفتد. یا شاید در دیدگاه انگلستان مسیر طی شده توسط برجام و دیگر وقایع به نحوی پیش می‌رود که با همین روند یک «فرود آرام» را برای انقلاب اسلامی تجربه خواهیم کرد که نیازی به خشونت و گردن گرفتن تحولات توسط غرب ندارد.
2️⃣پرسش بعدی اینجاست که اگر بپذیریم «متهمِ همیشگی» در حقیقت همان «مجرمِ همیشگی» هم هست، آن وقت اگر روزی او تصمیم بگیرد کشور را واقعاً بر هم بریزد باید چه کنیم؟ خصوصاً که اگر کمی دقت کنیم علی‌رغم مخالفت‌های اولیه بی‌بی‌سی کماکان آتش‌تهیه کافی برای روز مبادا را می‌ریزد تا در صورت لزوم آن واقعه رقم بخورد. آیا سرمایه‌ی اجتماعی باقیمانده برای نظام در حد مقابله با دست‌اندازی رسانه‌ی سلطنتی بر افکار و دل‌ها و اذهان مردم‌مان هست؟ بر خلاف برآوردهای خوش‌خیالان شرایط را بسیار وخیم ارزیابی می‌کنم.
@dardnameh