قدح‌های نهانی


Гео и язык канала: не указан, не указан
Категория: не указана


من قدح‌ها می‌خورم پر خونِ خود

من : @amirhazad

Связанные каналы

Гео и язык канала
не указан, не указан
Категория
не указана
Статистика
Фильтр публикаций


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
منش گمگشته، سخنان پایانی هدی صابر در مراسم چهلمین سالروز درگذشت تختی سال ۱۳۸۶


تصویری از جهان‌پهلوان تختی در کنار دکتر مصدق و آیت‌الله خمینی در تظاهرات سال ۱۳۵۷


- «قصه است این، قصه، آری قصه‌ی درد است.
شعر نیست،
این عیارِ مهر و کینِ مرد و نامرد است.
بی عیار و شعرِ محضِ خوب و خالی نیست.
هیچ - همچون پوچ - عالی نیست.

این گلیم تیره بختی‌هاست.
خیسِ خون داغ سهراب و سیاوش‌ها،
روکش تابوت تختی هاست.

این گل آذین باغِ خواب آلود قالی نیست.
شعرهای خوب وخالی را
راست گویم، راست،
بایدامروز از نوآئینان بی‌دردان
خواست.

- بخشی از شعر خوان هشتم
سروده مهدی اخوان ثالث برای غلامرضا تختی


استقبال از جهان‌پهلوان تختی در فرودگاه، هنگام بازگشت از المپیک


سخنرانی حسین شاه‌حسینی در مراسم سلامی نو به تختی


حضور تختی در مراسم هفتم مصدق - خاطره حسن نزیه
از مجموعه تاریخ شفاهی ایران (دانشگاه هاروارد)


ترانه جهان پهلوان - ساخته بابک بیات و با صدای عارف


۱ - ترانه جهان پهلوان - ساخته بابک بیات و با صدای عارف

۲ - حضور تختی در مزار مصدق - خاطره حسن نزیه
از مجموعه تاریخ شفاهی ایران (دانشگاه هاروارد)

۳ - سخنرانی مرحوم حسین شاه‌حسینی در مراسم سلامی نو به تختی
این مراسم به مناسبت چهلمین سالگرد درگذشت جهان‌پهلوان تختی به همت مرحوم هدی صابر در حسینیه ارشاد برگذار شد. ادیب برومند و سید عبدالله سجادی به همراه هدا صابر دیگر سخنرانان این مراسم بودند.


غلامرضا تختی در ۵ شهریور ۱۳۰۹ در محلهٔ خانی‌آباد تهران به دنیا آمد. او پس از گذراندن اول متوسطه ترک تحصیل کرد. تختی همراه کار، به ورزش زورخانه‌ای و کشتی نزد پهلوان سید علی حق‌شناس پهلوان اول ایران و پایتخت می‌پرداخت.

او در رقابت‌های قهرمانی کشور طی سالهای ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۸ هشت بار قهرمان شد. غلامرضا تختی هم چنین سه بار قهرمان کشتی پهلوانی و پهلوان اول ایران شده بود.

در سال ۱۹۵۱ در مسابقات قهرمانی جهان هلسینکی در دستهٔ ۷۹ کیلو به مدال نقره رسید، وی و سه هم تیمی‌اش برندگان اولین مدال‌های بین‌المللی تاریخ کشتی ایران بودند. سال بعد در المپیک هلسینکی مدال نقرهٔ خود را در ۲۲ سالگی تکرار کرد و چهار سال بعد در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن در یک وزن بالاتر؛ ۸۷ کیلوگرم، بهتر ظاهر شد و به همراه امام‌علی حبیبی نخستین مدال‌های طلای تاریخ ورزش ایران در المپیک را کسب کردند.

در مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۵۹ تهران، ۱۹۶۱ یوکوهاما و ۱۹۶۲ تولیدو به ترتیب به دو مدال طلا و یک مدال نقره رسید. در المپیک ۱۹۶۰ رم هم با ۵ پیروزی با ضربهٔ فنی و یک شکست مدال نقرهٔ وزن ۸۷ کیلو را گرفت. در المپیک ۱۹۶۴ توکیو به مقام چهارم رسید و مدالی کسب نکرد.

غلامرضا تختی از سال ۱۳۳۰ وارد فعالیت‌های سیاسی شد. ابتدا در حزب زحمتکشان ملت ایران به رهبری ملکی و بقائی عضو بود و بعدا به حزب نیروی سوم پیوست. پس از تأسیس حزب سوسیالیست به عنوان قائم مقام دبیرکل حزب انتخاب شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد در کمیته ورزشکاران نهضت مقاومت ملی فعالیت داشت و پس از تشکیل جبهه ملی دوم در سال ۱۳۳۹ به این سازمان وارد شد و به شورای مرکزی جبهه ملی ایران راه یافت.

رفت‌وآمدهای غلامرضا تختی به جبهه ملی و عضویت در شورای مرکزی آن باعث گردید تا از سوی ساواک به عنوان یک «ناراضی» شناخته شود. از این روی، دستگاه ورزشی بنا به تصمیم سازمان امنیت و اطلاعات کشور، از تمرین‌های تختی جلوگیری می‌کرد و به هر شکل می‌کوشید تا از حضور او در مجامع ورزشی بین‌المللی که با استقبال کنفدراسیون دانشجویان ایرانی روبرو می‌شد، جلوگیری کند.

هنگام درگذشت محمد مصدق در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۴۵، غلامرضا تختی به تهدید مأموران نظامی و امنیتی مبنی بر خودداری از سفر به احمدآباد گوش فرا نداد و همراه گروهی از ورزشکاران در احمدآباد حاضر شد.

در شهریور ۱۳۴۱ زلزله مهیبی شهر بوئین زهرا و روستاهای دشت قزوین را به کلی ویران کرد و حدود بیست‌هزار نفر را کشت.
تختی برای جمع آوری کمک به زلزله‌زدگان از پارک ساعی تا خیابان فردوسی را پیاده پیمود. با بلندگو شخصاً از مردم می‌خواست تا به هموطنان زلزله‌زده‌شان هر چه در توان دارند، کمک کنند. واکنش‌ها چنان باورنکردنی بود که بلافاصله موج بزرگی از نیکوکاران به راه افتادند و ده‌ها کامیون به وی سپرده شد.

تختی در ۱۷ دی ۱۳۴۶ در اتاقش در هتل آتلانتیک تهران درگذشت. او دو روز قبل از مرگش یعنی ۱۵ دی، وصیت‌نامه اش را در دفترخانه اسناد رسمی به ثبت رسانده بود. دربارهٔ دلایل مرگ او اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. عده‌ای عقیده داشتند که ساواک او را به دلیل محبوبیت زیاد و عدم وفاداری به نظام وقت ایران به قتل رسانده است که بعدها هیچ سندی برای این ادعا به دست نیامد.
جلال آل‌احمد دربارهٔ مرگ او نوشت: «از آن همه جماعت هیچ‌کس، حتی برای یک لحظه، به احتمال خودکشی فکر نمی‌کرد.»
پس از درگذشت تختی، جبهه ملی در بیانیه‌ای مرگ وی را خودکشی اعلام کرد.

با انتشار خبر مرگ غلامرضا تختی، هفت تن در شهرهای مختلف ایران خود را کشتند که از همه فجیع‌تر، قصابی در کرمانشاه بود که خود را به قناره آویخت. وی قبل از مرگ یادداشت بزرگی بر شیشه مغازه‌اش چسبانده بود که «جهان بی جهان‌پهلوان ماندنی نیست».

پس از مرگ تختی در یادبود او چند شعر و ترانه ساخته شد که معروفترین آنها قصیده جهان‌پهلوان سروده سیاوش کسرائی و شعر خوان هشتم سروده مهدی اخوان ثالث بود.


یادکرد غلامرضا تختی در سالگرد درگذشتش


Репост из: قدح‌های نهانی

آیات ۱۴ تا ۱۸ سوره حجرات و ۱ تا ۸ سوره قاف با صدای استاد سید سعید


Репост из: قدح‌های نهانی
مؤمنان آنانند كه به خدا و پيامبر او ايمان آورده وز آن پس شك نكرده‌اند، و با مال و جان خويش در راه خدا جهاد كرده‌اند.

آیات ۱۴ تا ۱۸ سوره حجرات و ۱ تا ۸ سوره قاف با صدای سید سعید


نامه ادوارد براون به صدیقه دولت آبادی


شرح حال براون.pdf
730.0Кб
شرح آشنایی با زبان فارسی
دستخط فارسی ادوارد براون
از دفترچه یادداشت‌های شخصی او در سفر به ایران


نمونه ای از دستخط فارسی ادوارد براون
از دفترچه یادداشت‌های شخصی او در سفر به ایران


نامه_ادوارد_براون_به_آخوند_خراسانی.pdf
237.4Кб
نامه ادوارد براون به آخوند خراسانی و پاسخ او


ادوارد براون - نیکلسون.pdf
156.6Кб
مقاله رینولد نیکلسون درباره ادوارد براون و خدمات او


Репост из: قدح‌های نهانی
Remember, O remember, that extinguished Lamp.pdf
332.9Кб
شعر یاد آر ز شمع مرده یاد آر علی اکبر دهخدا
با ترجمه ادوارد براون
از کتاب:
Press And Poetry Of Modern Persia


ادوارد گرانویل براون Edward Granville Browne در ۱۸۶۲ جنوب انگلستان به دنیا آمد. در ۱۸۷۹ به تحصیل پزشکی در دانشگاه کمبریج پرداخت. در این زمان، اخبار جنگ میان ترکیه و روسیه توجه او را جلب کرد و موجب علاقه‌مندی او به تاریخ و زبان مردم ترک شد و در ۱۸۸۲ به استانبول سفر کرد. آشنایی او با زبان و ادبیات ترکی وی را به آموختن زبان فارسی و مطالعه شعر و ادب این زبان سوق داد.

در ۱۸۸۸، به قصد سیاحت و مطالعه رهسپار ایران شد و در اقامت یک‌ساله خود در ایران، با مردم ایران و آداب و اخلاق ایرانیان آشنا شد و زبان فارسی را به‌خوبی فراگرفت. کتاب یک سال در میان ایرانیان حاصل این سفر و بیان دیده‌ها و آموخته‌های او در این دوران است.

براون، پس از بازگشت، در دانشگاه کمبریج به تدریس زبان و تاریخ و ادب فارسی و تحقیق در جریان‌های فکری و نهضت‌های اجتماعی ایران مشغول شد. در ۱۹۰۲ ریاست مدرسه زبان‌های شرقی به او محول شد و اندکی بعد اداره امور علمی انتشارات اوقاف گیب نیز به او سپرده شد.

در اوایل قرن بیستم که حرکت‌های آزادی‌خواهانه و مشروطه‌خواهی در ایران جریان داشت، براون با گروهی از ایرانیانی مقیم اروپا، انجمنی به نام «کمیته ایران» تأسیس کرد و با مقالات و سخنرانی‌های خود، به انتقاد از تجاوزات و اقدامات ستمگرانه روس‌ها و تقبیح روش سازشکارانه انگلستان پرداخت.

کوشش‌های براون و یاران و همفکران او برای دخالت در امور ملت ایران در مشروطه‌خواهان تأثیراتی داشت. آثار براون در موضوعات و مسائل سیاسی و اجتماعی ایران دارای اهمیت تاریخی بسیار است و از اسناد و منابع مهم تحقیقی این دوره از تاریخ ایران به شمار می‌رود.

برخی از آثار وی که برای شناساندن ایران جدید و اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی آن نوشته‌است، عبارت است از: انقلاب ۱۹۰۵–۱۹۰۹ ایران، مطبوعات و شعر جدید در ایران، حکومت وحشت در تبریز و نهضت مشروطه ایران.

او در کنار این فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی مشغول تحقیقات و تألیفات در زمینه تاریخ ادبیات و نظم و نثر فارسی و تصحیح و نشر متون کهن به روش علمی و انتقادی جدید بود. تاریخ ادبی ایران در چهار جلد، مفصل‌ترین و جامع‌ترین تألیف در این زمینه به زبان‌های اروپایی است.

براون به موضوعات دینی و اجتماعی و جریان‌های فکری و اعتقادی توجه خاص داشت. از همان آغاز مطالعات ایرانی و اسلامی خود، چندین مقاله درباره باطنیه، حروفیه و شیخیه در جراید علمی اروپا منتشر ساخت و چندی بعد نظرش به سوی بابیه، ازلیه و بهائیه جلب شد. او طی چند سفر به استانبول و قبرس و فلسطین، و ملاقات با سران این فرقه‌ها به گردآوری و نشر نوشته‌های آنان پرداخت.

براون در ۵ ژانویه ۱۹۲۶، در ۶۴ سالگی در نزدیکی کمبریج درگذشت و کتاب‌های او به کتابخانه دانشگاه کمبریج منتقل شد.


یادکرد ادوارد براون در سالگرد درگذشتش

Показано 20 последних публикаций.

5 199

подписчиков
Статистика канала