1-ШІ БӨЛІМ
Етерсің, көркем атпен мінәжат,
Оны білмеу, мен үшін де бір азап ,
Әр есімін , әр дұғаңа қоса алсаң
Мағынасын ұғып айтсаң сол ғажап.

Білмесең, біле жүрші АЛЛАҺты¹,
Әл-'Азым өзіңсің ең ардақты,
Әл-Қаһһәр барлығынан сен үстем
Әл- Бақи, Ешкім болмас сендей тұрақты.

Әл-Ғаний, ешкімге мұқтаж емессің,
Ризықтардың артуына себепсің
Әл-Муғний, байытып бар пендеңді
Ән-Нәфи' , әлемге пайда бересің.

Ұлы Арштың Раббысы,
Мәликүл-Мүлк сен Патшам!
Аса жоғары төреші,
Қазысы сен Әл-Хакәм
Ұлылықпен...
Жомарттықтың иесі,
Зул-Джәләли уәл Икрам

Әл-Латыф, құлыңның жанын түсінесің,
Әл-Ғафур, кешіріп қайта сенесің,
Доғармай тағы, өкініп келсе сол мүмін
Әт-Тәууәб, солай, тәубесін қабыл етесің.

Ғайбат айтпа, Ей пенде!
Әс-Сәми', бәрін естуші
Жасама күнә, "ол жоқ"-деп,
Әл-Басыр бәрін көруші
Ақталма "ісім дұрыс"-деп,
Әл-Хабир бәрін білуші
Сылтауыңды, айтпа кеп
Әл-Хакәм, сол шешуші.