𝘝𝘐𝘐𝘐𝘟

اینجا خیلی خوبه، همین تعداد کم احساس صمیمیت بهم منتقل میکنن؛ بعد اون یکی چنلم که قدیمی‌تره حتی نصف تعدادش هم سین نمیزنن و اصلا ناشناس نمیان حرف بزنیم

• Yona
• anime: Akatsuki no Yona
@princess_princeam

• Ash
• anime: banana fish
@KintsukuroiCheoleom

• Reki
• anime: SK8 the Infinity
@BBHWhoresClub

• Akame
• anime: akame ga kill
@SelenophillaLikeLove

• Denji
• anime: Chainsaw man
@quimaim

• Sherlock Holmes
• anime: Moriarty the Patriot
@darkgravity

ایگنور شد.

این حرکت زشته، کثیفه، مستحجنه
چرا جوین نمیشید، هر روز قراره صبح بخیر بگم براتون قهوه بیارم.

40: فور کنید با توجه به وایب چنلتون شمارو به یه کرکتر انیمه‌‌ای نسبت میدم

خمار میشوم و چنگ به خیابان که میکشم، ساقی‌ام دستهایم را، عطر جا مانده دست هایت را، دفتر شعرهایم را، عطر پیراهن بلندت را، دلم را، تمام خاطرات پیچ و تاب تنت را، منو تو و جنونم را، به آتش میکشند. میکِشم و میکُشم و نبودنت به باد میرود.
شب به دایره المعارف تنهایی، زبان مشترک تمام آدم‌های جهان میشود.
نم نم وطنم را از خیابان خانه‌ی خواب آدمها به خانه میبرم.
به خوابیده خودم نگاه میکنم، به تو لبخند میزند.

گرچه دیر، اما گمانم دیگر آموخته‌ام کسی را دوست داشتن، یعنی از آرامش او مراقبت کردن. یعنی تلاشی تمام‌نشدنی برای بهتر و بیشتر شناختن او، و خود، و ارتقای کیفیت مای متشکل از این دو عنصر ناهمگون.
یعنی مکالمه‌ی مستمر بدون تحکم، از یاد نبردن شوق ابتدای وصل، و تبدیل کردن هیجان اولیه به اشتیاقی دائمی. یعنی شناختن، و شناختن، و شناختن. یعنی پذیرش همزمانی مسئولیتها و مزایا. یعنی استقرار علاقه در محلی امن، بدون بدل کردنش به زنجیری دور پا، یا گردن، یا کلمه. یعنی محترم‌شمردن تفاوتهایی که ریشه محبت را خشک نمی‌کند.
کسی را دوست‌داشتن یعنی از یاد نبردن نوازش کلامی، و از یاد نبردن نوازش جاری در رفتار حامیانه. یعنی آغوش را به امن‌ترین نقطه‌ی دنیا بدل کردن. یعنی حفظ تازگی حس، و عمیق کردن لذت. یعنی ترکیبی همگون از مراقبت، حمایت، و مستقل دانستن یار.
و بله، چنان که آقای دوباتن می‌گوید "عشق یک روند طولانی است و زیاد ربطی به شوق اولین ملاقات ندارد، یک پروسه دائمی از یادگیری مهارتهاست." و چنان که حسین پناهی می‌گوید اغلب ما برای عشق آماده نیستیم. و چنان که جان تنهای من و مردم اطرافم می‌گوید ما شفابخشی محبت را از یاد برده‌ایم، و تاریکی را برگزیده‌ایم به جای زیستن در گرمای خواستنی خورشید.
آموخته‌ام کسی را دوست‌داشتن، یعنی پناهش بودن، و به او پناه‌بردن.