دل‌تنگی با تو
مشغول خشونت خانگی است هر روز
هر روز که اخبار صبح پریشانت می‌کند و
می ترسی از فقر که دارد کوچه به کوچه
شهر را فتح میکند
نکند حالا پشت در خانه رسیده باشد
پس تو و زن‌هایی که در خودت
حبس خانگی‌شان کرده‌ای
جمعیتی نگران می‌شوید

اخبار نیم‌روزی مژده می‌دهد به تو:
نصف امروز تمام شد
با نصف دیگر هم
مدارا کن
مثلا عکس بگیر از ناهار تنهایی
به اشتراک بگذار در شبکه‌های اجتماعی
یا به زن‌هایی فکر کن که با خودت
در خانه حصرشان کرده‌ای
زنی در سرت
دوست دارد گناه‌کار باشد
خیابان را مستقیماً به گناه بیندازد
زنی در لب‌هایت
ذکر می‌خواند و استغفار می‌کند
و زنی در قلبت
به اعترافات زن‌های دیگر گوش می‌‌دهد

عصر برو به آشپزخانه
نگاه کن به چاقوها
که با صراحت تمام چاقو هستند
به قاشق و چنگال‌ها
که با تمام وجود قاشق و چنگال هستند
به چوب کبریت ها
که بی ادعا چوب کبریت هستند
و یا چیزهای دیگر
که صادقانه خودشان هستند
اما آدمی هرگز
صریح و دقیق و کامل
آدمی نبوده است

اخبار شام‌گاهی خسته‌ترت می‌کند
دلت می‌خواهد بگویی خسته‌ای
اما خودت هم می‌دانی
انسان خسته
هرگز سفره شام را جمع نمی‌کند.

برای تکمیل این شعر
نیاز دارم به دقت زنانه‌ات
نیاز دارم دقت کنی و به من بگویی
وقتی اشک روی رنده می‌چکد
آیا رنده می‌شود؟
‌
#حسن_آذری
‌@Aaavakh