Beste volksgenoten,

Het is weer zaterdag poëziedag, elke zaterdag delen wij een gedicht van Dietse bodem. Vandaag een naamloos gedicht van Albert Besnard.


Diep in de branding van de stemmen daar benêe
Gaan hun verlangens die gedoemd vervulling wachten;
Ze zingen argeloos in de oeraccoorden mee
De menschen die 't verliefde woord als eigen dachten
Diep in de branding van de stemmen daar benêe.

Het duistert met de weelde van een mild geweld
De naarstige stad ligt in oneindigheid verzonken
Luid dwaalt de menigte die zich haar droom vertelt
Nu de ijle zielen van de donkre weemoed dronken.
Het duistert met de weelde van een mild geweld.

De nacht is als een transparanter oceaan
Men ademt met de lucht de wenschen van de vrouwen
De nacht is liefde waarin dwaas lantaarnen staan,
En trots, als metrische gedachten de gebouwen
De nacht is als een transparanter oceaan.

In dezen nacht waarin alleen de bloesem waakt
Waarin de bloemen in de donkre lanen bloeien
Voelt zich het meisje in haar kleeren zwak en naakt
En tengre jongens aadmen diep en willen stoeien
In dezen nacht waarin alleen de bloesem waakt.

@Dietsland