Oʻzini aldayotgan va oʻz yolg'onlarini oʻzi tinglayotgan odam shungacha borib yetadiki, endi na oʻzining va na boshqalarning haqiqatini anglab yetadi, demak oʻzini ham, boshqalarni ham hurmat qilmay qo'yadi. Hech kimni hurmat qilmagach, sevolmaydi, sevgisini yo'qotgach, oʻzini mashg'ul qilish hamda ermak topish uchun hirsga va badnafs shahvatga beriladi va oxiri hayvondan farqi qolmaydi, bular hammasi oʻz- oʻziga, ham oʻzgalarga tinmay yolg'on gapirishning oqibati.

© Fyodor Dostoyevskiy, "Aka-uka Karamazovlar"

@Fyodor_Dostoyevskiy_Iqtiboslar