🔴🔴🔴
ШАБҲО; МУДДАТИ ТУЛОНИ БО ДИГАРҲО ГУФТУГУЙ НАКУН; ТО ҲАҚИ ҲАМСАРАТРО ЗОЕЪ НАМОИ
- Паёмбар ﷺ мефармояд:
"إن لزوجك عليك حقا"
Яъне: Ҳамоно ҳамсари шумо бар шумо ҳақ дорад.
📔[متفق عليه].
Бале ин ҳадис дар асл дар бораи Абдуллоҳ ибн амр ки вақте аз ҳамсараш эъроз кард гуфта шудааст:
Ва паёмбар с а в) барояш гуфтанд:
إن لنفسك عليك حقًا، ولأهلك عليك حقًا، ولضيفك عليك حقًا، فأعط كل ذي حق حقه
Ҳамоно нафсат бар ту ҳақ дорад ва аҳлат бар ту ҳақ дорад ва меҳмонат бар ту ҳақ дорад пас бидеҳ ҳар соҳиб ҳақро ҳаққашро.
Ва ҳамчунин Насиҳати Салмон (Р) ба Абу дардо, ки вақте Салмон (Р) Абу дардоро зиёрат карданд ва диданд ки шабҳоро қиём медораду рузҳоро Руза ва ҳеҷ таваҷҷуҳе надорад ба чизи дигар, ҳамсараш гуфт, ки ҳеҷ ҳоҷате барои у дар дунё нест, Салмон (Р) аз каломи ҳамсараш фаҳмид ки Абу Дардо ба ҳамсараш онтавре ки шоиста аст, таваҷҷуҳ намекунад,пас уро насиҳат кард, ва дастураш дод,ки ба назди аҳлаш биравад,ва охири шаб шабро қиём кунад, ва як руз руза бигирад, ва як руз бихурад,ва барояш гуфт,ҳамоно нафсат бар болои ту ҳақ дорад,ва аҳлат бар болои ту ҳақ дорад, ва меҳмонат бар болои ту ҳақ дорад, пас бидеҳ ҳар соҳиб ҳақро ҳаққашро ‼
Сипас Салмон (Р) ба суи Паёмбар (с а в) рафтанд,ва аз ин моҷарое,ки бо Абу дардо гузашт, уро хабар доданд,Паёмбар (с а в) фармуданд: Рост гуфт Салмон,Рост гуфт Салмон.
🔴Танбеҳ:
Субҳаналлоҳ ин Абу Дардо (Р) коре накарда буд, ҷуз ин,ки ба ъибодат машғул шуда буд, ва аммо бозҳам дастур дода шуд ки барои ҳар кас,ва ҳар чизе ҳаққе аст,пас бидеҳ ҳар соҳиб ҳақро ҳаққашро,
пас воӣ бар ҳоли касоне ки ҳақҳои ҳасаронашронро зоеъ,мекунанду дар кучаву хиёбонҳо, аз пушти корҳои ҳароманд, ва шабҳоро ба маъсият,ва гуноҳ мегузаронанд,ва илова бар ин ҳуқуқи ҳамсаронашонро зоеъ менамоянд.
Пас воҷиб аст, бар ту аӣ шавҳар ки аз Аллоҳ битарсиву ба ҳамсарат таваҷҷуҳ дошта боши, ва дар мавриди он бепарвои нанамои,
Ва ба хуби муъошират,ва зиндаги намои бо ҳамсарат,ва агар кор мекуни пас коркун дар ҳамон вақте,ки барои кор кардан ҳадду андоза гузошта шудааст,ва боз фавран биё ба тарафи ҳамсарат ба он суҳбат кун,ва ба ниёзҳояш расидаги кун, то қалби ҳамсарат оромиш паӣдо намояд,ва то ин ки улуффат ва унс миёни якдигар эҷод гардад,бидуни шак Ҳамсар як оромише барои шавҳар аст,
чуноне,ки Аллоҳи Ъазаваҷал мефармояд:
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا [الروم:21]
ва аз аломат ва нишонаҳои бузургии Аллоҳ таъала ин аст,ки аз худи шумо занонро офарид,то ба онҳо ором гиред.
(Сураи Рум ояти 21)
пас эӣ бародар, аз Аллоҳ битарс,ва бо ҳамсаратхуб муъомила дошта бош,нарм бош ва бо чеҳраи боз бо у бар хурд бикун, ва аз нуқсон ва кутоҳиоят,дар ҳаққи он,аз у ъавф ва бахшиш бихоҳ, ва дур бош аз суханони қабеҳ,ва аз бад гуфториву бад кирдори, ва инро бидон,ки ҳамсарат бар болои ту ҳақ дорад.
ва турам аӣ хоҳар сабр дошта бош ва бо саханони хуб, бо шавҳарат суҳбат бикун, Ин Ша Аллоҳ ба зуди Аллоҳ таъала бароят,беҳтарин фарохи дар зиндагият насибат мегардонад.
