#تحلیل_ایران_داخ
#آلمان
واکنش آلمان به پیشنهاد انگلیسی
بازتاب رسانه ای و تحلیلی کوتاه
(بخش سوم/پایانی)
⬅ تحلیل کوتاه:
🔺 اگرچه سهم تأمین انرژی این کشورها از طریق انتقال از تنگه هرمز در مقایسه ناچیز به نظر می رسد، ثبات قیمت جهانی نفت و بازارهای جهانی وابسته به انتقال انرژی از این منطقه اما بی شک برای آنها بسیار مهم تلقی می شود. از شواهد پیداست، یک همگرایی آمریکایی-اروپائی در قبال تحولات خلیج فارس صورت نخواهد پذیرفت، چراکه آلمان و فرانسه به گفته خود نمی خواهند خود را درگیر مأموریتی به رهبری آمریکا با سیاست فشار حداکثری علیه ایران کنند. اما ایجاد ائتلافی اروپائی بویژه میان سه کشور آلمان، انگلیس و فرانسه محتمل است، ائتلافی که از سویی بر طبل دیپلماسی می کوبد و از سوی دیگر بدون در نظر گرفتن واکنش های انتقادی ایران نسبت به این موضوع رنگ و لعاب نظامی می گیرد.
🔻 سیاست راهبردی اروپا بویژه در گفتمان استقلال بیشتر از ایالات متحده در حوزه سیاسی-امنیتی اقتضا می کند که زمین به اصطلاح تنها به آمریکا واگذار نشود. نقش آفرینی در جلوگیری از تنش بیشتر میان ایران و آمریکا بهانه ای است در مسیر پیشبرد این سیاست. در این بین می توان متصور شد که برای اروپائی ها برون رفت مسالمت آمیز از بحران برگزیت با کمترین امتیاز نیز در محاسبات آنها در خصوص خلیج فارس بی تأثیر نباشد. تلاش انگلیس برای درگیرکردن شرکای دیگر اروپائی در موضوع نفت کش ها، چه از روی استیصال ناشی از واکنش مقتدرانه ایران و چه به بهانه حفاظت از کشتی رانی تجاری آزاد، تا کنون به نتیجه ملموسی نرسیده است.
🔺 اما آنچه بیشتر مشخص است اختلاف نظر بالا میان خود این شرکای اروپایی است و تلاش آنها برای سرپوش گذاشتن و علنی نشدن آن. بنابراین، ایجاد هرگونه ائتلافی اروپائی در خلیج فارس را می توان تنها به شکل راه حلی توافقی همراه با اهدافی نمادین متصور شد. در این بین نباید از نظر دور داشت که بگفته کارشناسان نه انگلستان و نه آلمان از نیروی دریایی خوبی برخوردار نیستند.
🔻 اما آنچه مربوط به آلمان می شود، می توان گفت شاهد سیاستی مبهم از سوی این کشور مبتنی بر تأکید بر راه حل سیاسی و دیپلماتیک از سویی و متأثر از تلاش برای نمایش همگرایی با دیگر شرکای اروپائی در رابطه با مشارکت میدانی (و آن هم در ابعاد شناسایی و اطلاعاتی)، از سوی دیگر، هستیم. برخی این تحولات را برای آلمان همانند دوران گذاری تلقی می کنند که در آن تابوی انزوای آلمان به عنوان قدرتی سیاسی-نظامی بیش از هرزمانی شکننده شده است.
⬅ورود به کانال ایران-داخ:
👇👇👇👇👇👇
🆔@IranDachGesellschaft
#آلمان
واکنش آلمان به پیشنهاد انگلیسی
بازتاب رسانه ای و تحلیلی کوتاه
(بخش سوم/پایانی)
⬅ تحلیل کوتاه:
🔺 اگرچه سهم تأمین انرژی این کشورها از طریق انتقال از تنگه هرمز در مقایسه ناچیز به نظر می رسد، ثبات قیمت جهانی نفت و بازارهای جهانی وابسته به انتقال انرژی از این منطقه اما بی شک برای آنها بسیار مهم تلقی می شود. از شواهد پیداست، یک همگرایی آمریکایی-اروپائی در قبال تحولات خلیج فارس صورت نخواهد پذیرفت، چراکه آلمان و فرانسه به گفته خود نمی خواهند خود را درگیر مأموریتی به رهبری آمریکا با سیاست فشار حداکثری علیه ایران کنند. اما ایجاد ائتلافی اروپائی بویژه میان سه کشور آلمان، انگلیس و فرانسه محتمل است، ائتلافی که از سویی بر طبل دیپلماسی می کوبد و از سوی دیگر بدون در نظر گرفتن واکنش های انتقادی ایران نسبت به این موضوع رنگ و لعاب نظامی می گیرد.
🔻 سیاست راهبردی اروپا بویژه در گفتمان استقلال بیشتر از ایالات متحده در حوزه سیاسی-امنیتی اقتضا می کند که زمین به اصطلاح تنها به آمریکا واگذار نشود. نقش آفرینی در جلوگیری از تنش بیشتر میان ایران و آمریکا بهانه ای است در مسیر پیشبرد این سیاست. در این بین می توان متصور شد که برای اروپائی ها برون رفت مسالمت آمیز از بحران برگزیت با کمترین امتیاز نیز در محاسبات آنها در خصوص خلیج فارس بی تأثیر نباشد. تلاش انگلیس برای درگیرکردن شرکای دیگر اروپائی در موضوع نفت کش ها، چه از روی استیصال ناشی از واکنش مقتدرانه ایران و چه به بهانه حفاظت از کشتی رانی تجاری آزاد، تا کنون به نتیجه ملموسی نرسیده است.
🔺 اما آنچه بیشتر مشخص است اختلاف نظر بالا میان خود این شرکای اروپایی است و تلاش آنها برای سرپوش گذاشتن و علنی نشدن آن. بنابراین، ایجاد هرگونه ائتلافی اروپائی در خلیج فارس را می توان تنها به شکل راه حلی توافقی همراه با اهدافی نمادین متصور شد. در این بین نباید از نظر دور داشت که بگفته کارشناسان نه انگلستان و نه آلمان از نیروی دریایی خوبی برخوردار نیستند.
🔻 اما آنچه مربوط به آلمان می شود، می توان گفت شاهد سیاستی مبهم از سوی این کشور مبتنی بر تأکید بر راه حل سیاسی و دیپلماتیک از سویی و متأثر از تلاش برای نمایش همگرایی با دیگر شرکای اروپائی در رابطه با مشارکت میدانی (و آن هم در ابعاد شناسایی و اطلاعاتی)، از سوی دیگر، هستیم. برخی این تحولات را برای آلمان همانند دوران گذاری تلقی می کنند که در آن تابوی انزوای آلمان به عنوان قدرتی سیاسی-نظامی بیش از هرزمانی شکننده شده است.
⬅ورود به کانال ایران-داخ:
👇👇👇👇👇👇
🆔@IranDachGesellschaft