غــــــــــــزل

قلم وولیکه غزل کی دی تل مـینه میـنه
ده خواگه یار سره منزل کی دی تل مینه مینه

خفه یی نکری تل ده زړه په وینو ساته یارمی
ماشا الله ګله پل په پل کی دی تل مینه مـینه

ده قلم وال او ده شاعر خبری شی وساته
تل یاده وه دزره تسل کی دی تل مینه مینه

سر یی چی لاس کی وونیولی‌داسی زوان ولیکه
هغه طالب ده فکړی ول کی ده تل مینه مینه

چی خپله ته ورته حیران شی داسی سوک دی یادکری
ده شاعرانو په محفل کی ده تل مینه مینه

محمدرضامالیارته زړه یی او درمل ای جانانه
ته چی یی ستا په درمل کی دی تل مینه مینه

محمد رضا مالیار