از حرف های اتفاقات آشفته گذشته و خاطرات تلخ و زهرآگین درونت ماری هفت سر نساز!
چون وقتی که آن مار زخمی و گرسنه از بند حرف ها و راز های مگو رهایی یابد طلب جانت را میکند و بعد دور خود میپیچد و گردابی میسازد حتی اثری از جسم بی جانِ روحت باقی نمیگذارد...
بگذار جانت مانند پروانه ای باشد
آزاد...
رها...
سبک...
گاهی اوقات لازم است دربرابر خود بخشنده باشی و خود را از زندان ذهنت آزاد کنی!