💠اموری در ارتباط با #ولاء_و_براء
👌شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله می گوید:
🔷«بر هر مومنی واجب است که در راه الله دوستی و دشمنی کند؛ حتی اگر مومنی باشد که به او ظلم روا داشته، بر او واجب است که او را دوست داشته باشد چراکه ظلم مانع #موالات و دوستی و #محبت_ایمانی نمی باشد. الله متعال می فرماید: ﴿وَإِن طَآئِفَتَانِ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱقۡتَتَلُواْ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَا﴾ [حجرات: 9] «و اگر دو گروه از مؤمنان با یکدیگر به جنگ بر خاستند، میان‌شان آشتی بر قرار کنید».
الله متعال این دو گروه از مسلمانان را با وجود جنگ و تجاوزی که در میان شان بوده، #برادر نامیده است و به برقراری آشتی میان آنها دستور داده است. بنابراین هر مومنی باید در این زمینه با خود بیندیشد که: هر مومنی موالات و دوستی با وی واجب است، هرچند در حق او دچار ظلم و تجاوز شده باشد؛ و در سوی مقابل دشمنی با کافر واجب است هرچند به او نیکی و احسان و بخششی کرده باشد؛ چراکه الله متعال پیامبران را فرستاده و کتاب های آسمانی را نازل کرده تا اینکه دین به تمامی از آن الله باشد و محبت با اولیای او و دشمنی با دشمنانش باشد و اکرام و ثواب و پاداش برای اولیایش و خواری و عذاب برای دشمنانش؛
⬅️ و چون در فردی خیر و شر و فرمانبرداری و نافرمانی و گناه و سنت و بدعت همزمان وجود داشته باشد، به میزان خیری که به همراه دارد، مستحق موالات و دوستی و ثواب بوده و به اندازه ای که شر و بدی در وی می باشد مستحق دشمنی و عذاب می باشد. بنابراین در یک شخص می تواند موجبات اکرام و اهانت و خواری وجود داشته باشد؛ مانند دزد که دستش به خاطر دزدی قطع می شود و از طرفی به اندازه ای که حاجت و نیازش کفایت کند از بیت المال به او داده می شود. این همان اصلی است که #اهل_سنت_و_جماعت بر آن اتفاق نظر دارند و #خوارج و #معتزله و هم مشربان شان با ایشان مخالف می باشند».
✍️ مجموع الفتاوى (28/ 209)
👌شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله می گوید:
🔷«بر هر مومنی واجب است که در راه الله دوستی و دشمنی کند؛ حتی اگر مومنی باشد که به او ظلم روا داشته، بر او واجب است که او را دوست داشته باشد چراکه ظلم مانع #موالات و دوستی و #محبت_ایمانی نمی باشد. الله متعال می فرماید: ﴿وَإِن طَآئِفَتَانِ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱقۡتَتَلُواْ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَا﴾ [حجرات: 9] «و اگر دو گروه از مؤمنان با یکدیگر به جنگ بر خاستند، میان‌شان آشتی بر قرار کنید».
الله متعال این دو گروه از مسلمانان را با وجود جنگ و تجاوزی که در میان شان بوده، #برادر نامیده است و به برقراری آشتی میان آنها دستور داده است. بنابراین هر مومنی باید در این زمینه با خود بیندیشد که: هر مومنی موالات و دوستی با وی واجب است، هرچند در حق او دچار ظلم و تجاوز شده باشد؛ و در سوی مقابل دشمنی با کافر واجب است هرچند به او نیکی و احسان و بخششی کرده باشد؛ چراکه الله متعال پیامبران را فرستاده و کتاب های آسمانی را نازل کرده تا اینکه دین به تمامی از آن الله باشد و محبت با اولیای او و دشمنی با دشمنانش باشد و اکرام و ثواب و پاداش برای اولیایش و خواری و عذاب برای دشمنانش؛
⬅️ و چون در فردی خیر و شر و فرمانبرداری و نافرمانی و گناه و سنت و بدعت همزمان وجود داشته باشد، به میزان خیری که به همراه دارد، مستحق موالات و دوستی و ثواب بوده و به اندازه ای که شر و بدی در وی می باشد مستحق دشمنی و عذاب می باشد. بنابراین در یک شخص می تواند موجبات اکرام و اهانت و خواری وجود داشته باشد؛ مانند دزد که دستش به خاطر دزدی قطع می شود و از طرفی به اندازه ای که حاجت و نیازش کفایت کند از بیت المال به او داده می شود. این همان اصلی است که #اهل_سنت_و_جماعت بر آن اتفاق نظر دارند و #خوارج و #معتزله و هم مشربان شان با ایشان مخالف می باشند».
✍️ مجموع الفتاوى (28/ 209)