بسیاری از افرادی که به دنبال درمان
هستند معتقدند که مشکل زندگی شان بازتابی از هویت آنها، یا هویت دیگران، یا بازتابی از هویت رابطه شان است.
این نوع شناخت تلاش های شان را برای درمان شکل می دهد، و متاسفانه این تلاش ها به شکل غیرقابل تغییری باعث بدتر شدن مشکل می شود. این طرز فکر، به نوبه خود، منجر به این می شود که افراد به شکلی قاطع تری باور کنند که مشکلات زندگی شان بازتاب حقایقی مسلم درباره ذات و شخصیت خودشان، یا ذات و شخصیت روابط شان است. به طور خلاصه، افراد می آیند تا باور کنند که مشکلات شان درون خود آنها یا خود دیگران است – و در واقع، خود آنها یا خود دیگران، مشکل است. و این باور فقط آنها را بیشتر درون مشکلی فرو می برد که سعی می کنند آن را حل کنند.
گفتگوهای برونی سازی می تواند با هدف قرار دادن مشکل، پادزهری برای این درک های درونی فراهم کند. این گفتگوها با هدف قرار دادن مشکل، نقطه مقابل روش های فرهنگی، که افراد را به عنوان هدف درمان معرفی می کند، قرار می گیرند. این کار به افراد اجازه می دهد تا هویتی را تجربه کنند که از مشکل جداست؛ مشکل مشکل می ماند، نه اینکه فرد تبدیل به مشکل شود. در بافت گفتگوهای برونی سازی، با کاسته شدن از شدت مشکل «حقیقت» هویت افراد پدیدار می شود، و امکان حل مساله موفقیت آمیز به ناگهان قابل مشاهده و دست یافتنی می شود.
🆔 @narrative_chista
📷https://www.instagram.com/narrative_chista
#روایت_درمانی
هستند معتقدند که مشکل زندگی شان بازتابی از هویت آنها، یا هویت دیگران، یا بازتابی از هویت رابطه شان است.
این نوع شناخت تلاش های شان را برای درمان شکل می دهد، و متاسفانه این تلاش ها به شکل غیرقابل تغییری باعث بدتر شدن مشکل می شود. این طرز فکر، به نوبه خود، منجر به این می شود که افراد به شکلی قاطع تری باور کنند که مشکلات زندگی شان بازتاب حقایقی مسلم درباره ذات و شخصیت خودشان، یا ذات و شخصیت روابط شان است. به طور خلاصه، افراد می آیند تا باور کنند که مشکلات شان درون خود آنها یا خود دیگران است – و در واقع، خود آنها یا خود دیگران، مشکل است. و این باور فقط آنها را بیشتر درون مشکلی فرو می برد که سعی می کنند آن را حل کنند.
گفتگوهای برونی سازی می تواند با هدف قرار دادن مشکل، پادزهری برای این درک های درونی فراهم کند. این گفتگوها با هدف قرار دادن مشکل، نقطه مقابل روش های فرهنگی، که افراد را به عنوان هدف درمان معرفی می کند، قرار می گیرند. این کار به افراد اجازه می دهد تا هویتی را تجربه کنند که از مشکل جداست؛ مشکل مشکل می ماند، نه اینکه فرد تبدیل به مشکل شود. در بافت گفتگوهای برونی سازی، با کاسته شدن از شدت مشکل «حقیقت» هویت افراد پدیدار می شود، و امکان حل مساله موفقیت آمیز به ناگهان قابل مشاهده و دست یافتنی می شود.
🆔 @narrative_chista
📷https://www.instagram.com/narrative_chista
#روایت_درمانی