تاکتیک جنگی علی بن ابیطالب به عمر در حمله تازیان مسلمان به ایران:
در سال‌های ۲۰ هجری، قبل از وقوع نبرد نهاوند، عمر بن خطاب شنید که نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر ایرانی در نزدیکی نهاوند گرد هم آمده‌اند، و به همین خاطر نمی‌خواست که خودش به تنهایی مسئولیت صدور فرمان لشکرکشی به یک منطقه ناشناخته کوهستانی را صادر کند که فرجامش معلوم نبود؛ او در مسجد پیامبر که کنار خانه‌اش بود، جلسه مشورتی تشکیل داد و از اصحاب پیامبر نظر خواهی کرد و گفت که در نظر دارد به عراق برود و جهادگران را به پیکار ایرانیان گسیل کند و خودش ناظر بر امور باشد. عثمان بن غفان، (خلیفه سوم بعدی) به او پیشنهاد داد که مردان مدینه بردارد و به جهادگران شام و بصره فرمان بفرستد که به او بپیوندند و به نیروی همه مسلمین با مشرکین (ایرانی‌ها) روبه‌رو شود. طلحه و عباس با عثمان موافقت نمودند لیکن علی ابی طالب نظری دیگر داشت که موافق نیت قلبی عمر بود. علی برخواسته چنین گفت: " یا امیر المومنین! اگر تو از اینجا دور شوی، عرب‌ها از همه جا برخواهند خواست و رشته‌ها از هم گسیخته خواهد شد و کار به جایی خواهد رسید که خطری که در پشت سرت پدید خواهد آمد، بیش از خطری است که در جلو داری. پیروزی و ناکامی به انبوهی آدم ها بستگی ندارد، زیرا این دین الله است و خود او آنها را با فرشتگانش تقویت کرده و به اینجا رسانده است که اینجاست. ما از الله وعده پیروزی داریم و او وعده‌اش را به فرجام خواهد رسانید و سپاه خودش را یاری خواهد کرد. جایگاه تو در این امت همچون جایگاه رشته‌ای است که دانه‌های مهر را به هم پیوند میدهد. و اگر این رشته از هم بدرد دانه‌های مهر از هم خواهد پاشید. اگر تو بروی و برایت حادثه‌ای به پیش آید، دیگر هیچگاه اعراب این گونه در کنار هم جمع نخواهند شد. و آنگهی ایرانیان اگر چشمانشان به تو بیفتد، خواهند گفت که این سر و بن همه عرب هاست و آنگاه برای نابود کردن تو بر همتشان خواهند افزود. اعراب امروز اگرچه اندک‌اند ولی اسلام به آنها فرادستی داده است. تو همینجا در مدینه بمان و به مردم کوفه بنویس تا یک سومشان در کوفه بمانند و دو سومشان [به جنگ با ایرانیان ] گسیل شوند. و به مردم بصره بنویس تا با گسیل کردن یک سوم از نیرو هایشان به مردم کوفه مدد برسانند..."
((علی ابیطالب به جایی اینکه مانع حمله‌ی اعراب شود برای اعراب و خلفیه‌‌ی خونخوار نقشه‌ای بهتر طرح می‌کند تا ایرانیان راحت تر مغلوب شوند. همان خلیفه‌هایی که همسر علی را کشتند و شیعه را سرکوب کردند. با واقعیت داشتن این موضوع علی بن ابیطالب نه تنها در جنگ مسلمانان با ایرانی‌ها بی‌طرفی نکرد بلکه نفرت خود را با کمک به طرح هجوم اعراب به ایران نشان داد.))
سرچشمه:
تاریخ #طبری، جلد ۴، ص۱۲۴ تا ص۱۳۳/ این سخن علی بن ابیطالب در منابع شیعی مانند #نهج‌البلاغه نیز آمده است. !!!
منابع دیگر: فروپاشی ساسانیان، #امیرحسین_خنجی
دو قرن سکوت، #عبدالحسین_زرین‌کوب
🏛@SUMKA_CHANNEL🏛
در سال‌های ۲۰ هجری، قبل از وقوع نبرد نهاوند، عمر بن خطاب شنید که نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر ایرانی در نزدیکی نهاوند گرد هم آمده‌اند، و به همین خاطر نمی‌خواست که خودش به تنهایی مسئولیت صدور فرمان لشکرکشی به یک منطقه ناشناخته کوهستانی را صادر کند که فرجامش معلوم نبود؛ او در مسجد پیامبر که کنار خانه‌اش بود، جلسه مشورتی تشکیل داد و از اصحاب پیامبر نظر خواهی کرد و گفت که در نظر دارد به عراق برود و جهادگران را به پیکار ایرانیان گسیل کند و خودش ناظر بر امور باشد. عثمان بن غفان، (خلیفه سوم بعدی) به او پیشنهاد داد که مردان مدینه بردارد و به جهادگران شام و بصره فرمان بفرستد که به او بپیوندند و به نیروی همه مسلمین با مشرکین (ایرانی‌ها) روبه‌رو شود. طلحه و عباس با عثمان موافقت نمودند لیکن علی ابی طالب نظری دیگر داشت که موافق نیت قلبی عمر بود. علی برخواسته چنین گفت: " یا امیر المومنین! اگر تو از اینجا دور شوی، عرب‌ها از همه جا برخواهند خواست و رشته‌ها از هم گسیخته خواهد شد و کار به جایی خواهد رسید که خطری که در پشت سرت پدید خواهد آمد، بیش از خطری است که در جلو داری. پیروزی و ناکامی به انبوهی آدم ها بستگی ندارد، زیرا این دین الله است و خود او آنها را با فرشتگانش تقویت کرده و به اینجا رسانده است که اینجاست. ما از الله وعده پیروزی داریم و او وعده‌اش را به فرجام خواهد رسانید و سپاه خودش را یاری خواهد کرد. جایگاه تو در این امت همچون جایگاه رشته‌ای است که دانه‌های مهر را به هم پیوند میدهد. و اگر این رشته از هم بدرد دانه‌های مهر از هم خواهد پاشید. اگر تو بروی و برایت حادثه‌ای به پیش آید، دیگر هیچگاه اعراب این گونه در کنار هم جمع نخواهند شد. و آنگهی ایرانیان اگر چشمانشان به تو بیفتد، خواهند گفت که این سر و بن همه عرب هاست و آنگاه برای نابود کردن تو بر همتشان خواهند افزود. اعراب امروز اگرچه اندک‌اند ولی اسلام به آنها فرادستی داده است. تو همینجا در مدینه بمان و به مردم کوفه بنویس تا یک سومشان در کوفه بمانند و دو سومشان [به جنگ با ایرانیان ] گسیل شوند. و به مردم بصره بنویس تا با گسیل کردن یک سوم از نیرو هایشان به مردم کوفه مدد برسانند..."
((علی ابیطالب به جایی اینکه مانع حمله‌ی اعراب شود برای اعراب و خلفیه‌‌ی خونخوار نقشه‌ای بهتر طرح می‌کند تا ایرانیان راحت تر مغلوب شوند. همان خلیفه‌هایی که همسر علی را کشتند و شیعه را سرکوب کردند. با واقعیت داشتن این موضوع علی بن ابیطالب نه تنها در جنگ مسلمانان با ایرانی‌ها بی‌طرفی نکرد بلکه نفرت خود را با کمک به طرح هجوم اعراب به ایران نشان داد.))
سرچشمه:
تاریخ #طبری، جلد ۴، ص۱۲۴ تا ص۱۳۳/ این سخن علی بن ابیطالب در منابع شیعی مانند #نهج‌البلاغه نیز آمده است. !!!
منابع دیگر: فروپاشی ساسانیان، #امیرحسین_خنجی
دو قرن سکوت، #عبدالحسین_زرین‌کوب
🏛@SUMKA_CHANNEL🏛