📝
لیلایِ من چشم مجنونت خیره به راهِ توست...
کمی دور از این جاده ها
کمی دور از این شهر ها
کمی دور از آدم ها
در میان شنزاری،کنار بوته خشکی نفس میکشد.
در نهایت قصه،چشمانی که بر روی شن های سوزان افتاده...
تا چشم بستنی و نیامدنی...
نفسی که خلاصی نمیابد...
کجایی اِی گم کرده
کجایی اِی صاحب این گم شده
کجایی...
چشم انتظار تو خیال بسته شدن ندارد.
✏ #مهدی_محمدی_ارشد
@S_H_F_ARSHADInstagram.com/mahdi.arshad.poem