اگر عشق را از جریان عادی زندگی جدا كنیم– از نان برشته‌ی داغ، چای بهاره‌ی خوش عطر ، قوطی كبریت، دستگیره‌های گلدار و ماهی تازه – عشق همان تخیلات باطل گذرا خواهد بود.
تنها اعتقاد به اینکه سعادت، دور از دسترس ماست، سعادت را دور از دسترس ما نگه می‌دارد.
هیچ چیز همچون اراده به پرواز، پریدن را آسان نمی‌کند.
هیچ قله‌ای، آخرین قله نیست.
رسیدن غم‌انگیز است، راه بهتر از منزلگاه است. برویم بی‌آنکه به رسیدن بیندیشیم، اما واقعا برویم.
حافظه برای عتیقه کردن عشق نیست. برای زنده نگه داشتن عشق است.

#نادر_ابراهیمی
@Sogholme