مرتضی سلطانی - مرجع باور های ثروت ساز در تمامی زمینه های زندگی
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ، ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺪ زر ﻣﺎﮐﺎرون
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ، ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬار ﮔﺮوه ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﭘﮋوﻫﺸﯽ زر و ﺧﺎﻟﻖ ﺑﺮﻧﺪﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮی ﭼﻮن زر ﻣﺎﮐﺎرون اﺳﺖ.
@Teymouri_5 ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ ﯾﮑﯽ از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺜﺎﻟﯽ ﻣﺮدان ﺧﻮدﺳﺎﺧﺘﻪ اﯾﻦ ﺳﺮزﻣﯿﻦ اﺳﺖ و اﻟﺒﺘﻪ، ﺧﻄﻪ ﻣﺮﮐﺰی اﯾﺮان زﻣﯿﻦ در ﻃﻮل ﺗﺎرﯾﺦ، ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺰرگ و ﺧﻮدﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻌﺮوﻓﯽ را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮده ﮐﻪ از آن ﺟﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺎﻧﯽ ﭼﻮن اﻣﺒﯿﺮﮐﺒﯿﺮ، ﭘﺮﻓﺴﻮر ﺣﺴﺎﺑﯽ و دﮐﺘﺮ ﻗﺮﯾﺐ و دﯾﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺎن اﯾﻦ ﺳﺮزﻣﯿﻦ اﺷﺎره ﮐﺮد.
او ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ ﮐﺸﯿﺪ اﻣﺎ در داﻣﻦ ﭘﺎک ﻣﺎدری ﭘﺮورش ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ در دل آن رﻧﺞ ﻃﺎﻗﺖ ﺳﻮز، اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻣﺘﮑﯽ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ را ﭘﺮورد ﮐﻪ ﭘﻠﻪ ﻫﺎی ﺗﺮﻗﯽ را ﯾﮑﯽ ﯾﮑﯽ ﻃﯽ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ رﺳﯿﺪ.
ﺣﺎﻻ او از آن ﺳﺎل ﻫﺎی رﻧﺞ و ﺻﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﻓﺮوغ ﻧﮕﺎه ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﻧﺠﯿﺐ ﻣﺎدر ﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ در ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ او ﺻﺎﺣﺐ ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺪ ﺑﺰرگ ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻪ ﭘﺎس آن رﻧﺞ ﻫﺎ، ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺎدرش در زادﮔﺎﻫﺶ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺳﺎزد.
@Teymouri_5 اﯾﻦ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ﻣﺮوری اﺳﺖ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﻣﻪ و دﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎی ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﻤﺮغ ﺻﻨﻌﺖ اﯾﺮان ﻣﺸﻬﻮر اﺳﺖ. ﻣﺮدی ﺑﺎ اﻧﺪﯾﺸﻪ ای ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ، ﺑﻪ ﻓﻀﯿﻠﺖ ارج ﻣﯽ ﻧﻬﺪ، آدﻣﯿﺖ را در اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﻣﯽ داﻧﺪ و رو ﺑﻪ ﺳﻮی اﻓﻖ ﻫﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ دارد.
ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ، ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬار ﮔﺮوه ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﭘﮋوﻫﺸﯽ زر و ﺧﺎﻟﻖ ﺑﺮﻧﺪﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮی ﭼﻮن زر ﻣﺎﮐﺎرون… اﺳﺖ اﻣﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﻫﺴﺖ، ﻫﻨﻮز ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ اﺳﺖ. از ﮐﻮدﮐﯽ ﺷﺎن ﺷﺮوع ﮐﺮدﯾﻢ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺗﻼش آن ﺟﻮان ﮐﻢ ﺳﻦ، ﺑﻌﺪ از ﺳﺎل ﻫﺎ زﺣﻤﺖ، ﺗﺤﺼﯿﻞ و ﮐﺎر ﺑﯽ وﻗﻔﻪ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﻧﺸﺴﺖ و ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اوﻟﯿﻦ ﮔﺎم ﺧﻮد را در ﻣﺴﯿﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﺮدارد. راﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﺳﯿﺲ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﺎزی، ﻗﺎﻟﺐ ﺳﺎزی، ﻧﻮرد ﻟﻮﻟﻪ ﺳﺮد، آرد و ﻣﺎﮐﺎروﻧﯽ ﮐﻤﺎﮐﺎن اداﻣﻪ دارد.
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ، اﻣﺮوز، ﯾﮏ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ ﻣﻄﺮح، ﯾﮏ ﺻﻨﻌﺘﮕﺮ ﻣﻮﻓﻖ، ﯾﮏ ﺻﺎدرﮐﻨﻨﺪه ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﯾﮏ ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺮﺗﺮ اﺳﺖ. او ﻣﺘﻮاﺿﻌﺎﻧﻪ ﺧﻮد را ﺳﺮﺑﺎز ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺮزﻣﯿﻨﺶ ﻣﯽ داﻧﺪ.
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ اﻟﻤﺎس ﮔﻮﻧﻪ، ﺑﺸﺎش و ﻧﺎﻓﺬ دارد ﮐﻪ از ﻋﻤﻖ ﻧﮕﺎﻫﺶ، ﺻﻼﺑﺖ و اﯾﺴﺘﺎدﮔﯽ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﻈﺎره ﮐﺮد. ﺑﻪ دﯾﺪارش رﻓﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﯿﻢ داﺳﺘﺎن ﻓﺮﻫﯿﺨﺘﮕﯽ اﯾﻦ اﻟﻤﺎس ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮده و او از ﮐﺠﺎ آﻣﺪه و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ؟
*ﺟﻨﺎب آﻗﺎی ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ. ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺳﺘﺎن زﻧﺪﮔﯽ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ. ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﭼﻪ ﺳﺎﻟﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ و زﻣﺎن ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟
ﻣﻦ در ﺳﺎل ۱۳۴۰ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪم. ﻣﺎدرم، ﻫﻤﺴﺮ دوم ﭘﺪر ﺑﻮد. ﭘﺪر از ﻫﻤﺴﺮی دﯾﮕﺮ ۸ ﻓﺮزﻧﺪ اﺷﺖ و ﻣﺎدرم ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻓﻮت ﻫﻤﺴﺮ اول ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﺎ ﭘﺪر ازدواج ﮐﺮده ﺑﻮد، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎر زﻧﺪﮔﯽ و ﺗﺮﺑﯿﺖ ۳ ﻓﺮزﻧﺪ ﯾﺘﯿﻢ دﯾﮕﺮش را ﻫﻢ ﺑﻪ دوش ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ .آﻏﺎز ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﻦ، در ﻣﺤﺮوﻣﯿﺖ از ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺳﭙﺮی ﺷﺪ. اﻣﺎ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﺒﻮد، ﺗﻘﺪﯾﺮ، ﻣﺤﺒﺖ واﻗﻌﯽ ﭘﺪر را ﻧﯿﺰ از ﻣﻦ ﺳﻠﺐ ﮐﺮد و ﺣﺘﯽ ﻣﺮا ﻣﺠﺒﻮر ﺳﺎﺧﺖ در ﻫﻤﺎن دوره ﮐﻮدﮐﯽ، زﻣﺎﻧﯽ را از ﻣﻬﺮ ﻣﺎدری دور ﺑﺎﺷﻢ. ﺳﺮﻣﺎ، ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ، ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺑﯽ ﻣﺤﺒﺘﯽ، ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در آن دوران، ﻫﻤﺮاه ﻣﻦ ﺑﻮدﻧﺪ …
*ﺧﯿﻠﯽ از ﻣﺮدان ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﭘﻠﻪ ﻫﺎی ﺗﺮﻗﯽ را ﻃﯽ ﮐﺮدﻧﺪ، در ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ ﮐﻪ در ﮐﻮدﮐﯽ داﺷﺘﯿﺪ، ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻣﺮوزﺗﺎن دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ.
ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ اﻓﺘﺨﺎر ﺗﻤﺎم از روزﻫﺎی ﺳﯿﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ام ﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﭼﻮن ﻣﻌﺘﻘﺪم اﮔﺮ ﺑﺘﻮان در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺘﯽ، ﺷﺮاﻓﺖ و ﻋﺰت ﻧﻔﺲ را ﺣﻔﻆ ﮐﺮده و ﺑﺎ ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺑﯽ رﺣﻢ زﻧﺪﮔﯽ، ﺧﻮد را ﺑﺮای آﯾﻨﺪه ای درﺧﺸﺎن آﻣﺎده ﮐﺮد، ﭘﺲ ﻣﯽ ﺗﻮان آن دوران را ﺑﺎ اﺣﺴﺎس اﻓﺘﺨﺎر ﯾﺎد ﮐﺮد.
ﻣﻦ ﮐﻮدک دل ﺷﮑﺴﺘﻪ و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺮای زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪن ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﺮدم. ﺗﻼﺷﯽ ﺳﺨﺖ و ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ… روزﻫﺎی ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ و ﺟﻤﻌﻪ ﺑﻪ ﮔﻮرﺳﺘﺎن ﻣﯽ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺷﺴﺘﻦ ﻗﺒﺮﻫﺎ، اﻧﺪک درآﻣﺪی ﺑﻪ دﺳﺖ آورم و ﮐﻤﮏ ﺧﺮﺟﯽ ﺑﺮای ﻣﺎدر ﺑﺎﺷﻢ ﺑﺎ ﭘﺎی ﺑﺮﻫﻨﻪ در ﺧﺎک و ﮔﻞ ﻣﯽ دوﯾﺪم و ﺑﺎ ﺳﻄﻠﯽ ﭘﺮ از آب در دﺳﺘﻢ، ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮﻫﺎ را ﻣﯽ ﺷﺴﺘﻢ…
آب از روی ﺳﻨﮓ ﺗﺎ روی ﺧﺎک ﻫﺎی ﺟﻠﻮی ﭘﺎﯾﻢ ﺳﺮ رﯾﺰ ﺷﺪ. ﮔﻞ ﻻی اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎﯾﻢ ﻟﻐﺰﯾﺪ و ﭼﺸﻢ ﺑﻪ دﺳﺘﺎن ﭘﯿﺮﻣﺮدی داﺷﺘﻢ ﮐﻪ آرام آرام، ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ ﻋﺰﯾﺰ از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ اش را ﻧﻮازش ﻣﯽ ﮐﺮد. ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدم ﭘﻮﻟﻢ را ﺑﺪﻫﺪ ﺗﺎ ﺑﺮوم و ﻗﺒﺮ دﯾﮕﺮی را ﺑﺸﻮﯾﻢ.
ﭼﺸﻤﺎن آن ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ دوﺧﺘﻪ ﺷﺪ… و ﻣﻦ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ را ﻣﺤﮑﻢ ﺗﺮ در ﺧﺎک ﻓﺮو ﮐﺮدم… و او ﺑﺎ ﺗﺎﺳﻔﯽ ﻋﻤﯿﻖ، زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد: وای ﺑﺮ ﻣﻦ، وای ﺑﺮ ﻣﺎ…
آن ﻣﺮد ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﺮا ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮد و ﮐﻔﺸﯽ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﺧﺮﯾﺪ. ﻫﺪﯾﻪ ای ارزﺷﻤﻨﺪ ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﻨﻬﺎ، … اﯾﻦ ﮐﻔﺶ ﻫﺎ ﻫﻨﻮز از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮات و ارزﺷﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ داراﯾﯽ ﻫﺎی ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
*ﺑﺴﯿﺎر ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﻮد. ﮔﻮﯾﺎ ﮐﻮدﮐﯽ ﺷﻤﺎ ﺳﺮﺷﺎر از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻼﻟﺖ ﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮان آﻧﻬﺎ را ﻓﻘﻂ در داﺳﺘﺎن ﻫﺎ و ﮐﺘﺎب ﻫﺎ ﺟﺴﺖ و ﺟﻮ ﮐﺮد. درﺳﺖ ﻣﺜﻞ داﺳﺘﺎن ﻫﺎ. ﭘﺮ از ﺗﻠﺨﯽ و رﻧﺞ.
