زری 🌕

#نیوش‌آ چالش #آهنگ‌خاص ♥️

میخام بازم بگم که صبح میشه این شب، یه روزی زندگی تاوان همه اشکامو باید بده، من اون دنیا نمیدونم جواب چشمامو چی بدم چون، ولی آره ! باز میشه این در .

نگو نگو ، پاره شدم حسابی 🤣💔

من حتی توی این دوران بود که عاشق شدم!
یه دختر بی تجربه و خام تنظیمات کارخانه‌ای بودم ، ولی خب ،شد آنچه که باید میشد !
دبیرستان همیشه گوشی میبردیم مدرسه، ما هم که شاخ مدرسه، ته کلاس، کلا فرمانروایی داشتیم .
دقیقا الان که دارم مینویسم پرت شدم به اون لحظه !
زنگ فیزیک بود ، معلم فیزیکمون یه خانوم چهل و پنج ساله غرغرو قدکوتاه فینگیلی و خیلیییییی بامزه بود ، هیچ کسم به درس دادنش توجه نمیکرد ، نشسته بودیم ، صبح بود صبح زود!
معلممون انگار پریود بود حسابی دعوامون کرده بود اولش و همه رو به اجبار میخ تخته کرده بود !
منم میخ داشتم تخته رو نگاه میکردم !
که یهو امیر پیام صبح به خیرمو جواب داد !
آقا منو میگی:) انگار به خری که تیتآپ داده باشن خندم کش اومد رفت لب گوشم !
مگه میتونستم خندمو محو کنم لامصب ، هیچ جوره هم نمیرفت که اصلا دست خودم نبود لبخندم !
چشمتون روز بد نبینه معلمه دید چشماش گرد شد یهو داد زد فلااااااااااااانی !
چرا داری میخندی جز زده ؟🧐
اومد عقب کلاس
یه نگاه به کیفم کرد فهمید یه خبری هست، گفت دره کیفتو ببند زهرا بیا جلو بشین نیشتم ببند !
اینطوری به خیر گذشت ولی خب
هر موقع که سر تایم های کلاس یا سر زنگ های تفریح بهم پیام میداد بدون اینکه خودم متوجه بشم نیشم تا بناگوش باز میشد .
یهو که سرمو میآوردم بالا میدیدم دوستام دارن نگام میکنن و لبخند میزنن، یه روز دوستم گفت
وقتی امیر پیام میده انقدر قشنگ میخندی و کاملا از فضای اطرافت خارج میشی که آدم دوس داره فقط نگات کنه !
آه، امیر عزیزم ✨

لش کردیم داریم ناشناس بازی میکنیم !
دیگه از خوردن و خوابیدن و چت کردن همچنین ویدیو کال کردن هم خسته شدیم ! 🤦🏼‍♀️

ما هفت نفر بودیم ، چهار نفرمون با هم ولی به شدت صمیمی بودیم و همچنان هستیم ، جامون همیشه آخر و ته کلاس ها بود.
من گروه و دوستی هیچ موقع شبیه خودمون توی همون مدرسه ندیدم.
واقعا هم توی مدرسه هیچ کس مثل ما نبود ما عین یه لاک قرمز میون لاک های سیاه بودیم!
همه ی معلم ها و مدیر و معاون ها از دستمون عاصی بودن ولی به شدت هم دوستمون داشتن !
جامون که کنار پنجره اخر کلاس بود حکم ویلای اختصاصی رو داشت برامون،
کنار سوفاژ یه کمد دیواری درب و داغون گذاشته بودیم و انواع وسایل آشپزخونه رو میشد توش پیدا کرد !
هر صبح صبحانه مفصل برپا میکردیم ، یکی مون مسول خرید نون بود
یکی گوجه و خیار
یکی چای با فلاسک
یکی پنیر
یکی مربا !
حس رهایی، آزادی، خنده های بی پروا برای من یاداور این دورانه ،
حسی که بعد ها توی دانشگاه یا جاهای دیگه تجربش نکردم ✨

اره واقعا تصور نشستن پشت یک گوشی مجازی و دیدن واقعیت مرگ عزیزت ! خیلی غم انگیزه 💔

امروز عموی مادرشوهر آیندم مرد به خاطر کرونا ، خاکسپاری آنلاین هم کردن ....
به همین راحتی و سردی و ترسناکی

این عمم هست😍 ساختمون دیوار به دیوارمون هستن ، هر چیزی بزاره یا بزاریم به همدیگه میدیم ، الانم که قرنطینه هست دلتنگی بیشتر فشار میاره و اینا🤣

کوزوم که فقط یدونس، اونم مال منه ، آقوو حواسم هست هی کوزوم کوزوم میگینا، خوشتون اومده ازین اسم 🤣🤣🥰
بعدشم قشنگ من کجا هنوز من قصد ندارم شوعرتون بدم 😌