Як вынішчалі сядзібна-паркавы комплекс О’Руркаў ва Уселюбе Навагрудскага раёна.
Парк былой сядзібы быў узяты пад ахову яшчэ ў савецкія часы і ўнесены ў Збор помнікаў гісторыі і культуры. Не страціў гэты статус ён і ў незалежнай Беларусі. Вось толькі ахоўваць яго сталі даволі спецыфічны. На спадарожнікавых здымках 2007 года комплекс амаль не зведаў страт, амаль усе будынкі, акрамя руін млына, захоўвалі крыццё. Усё рэзка змянілася напрыканцы 2000-х. Ужо на здымках за сакавік 2010 заўважныя значныя страты на поўначы комплексу, дзе былі пад нуль знесены гаспадарчыя пабудовы, якія фарміравалі перыметр гаспадарчага двара. Таксама нешта адбываецца з млынам, бо далей яго абрысы на здымках зусім невыразныя, а фотаздымкі адсутнічаюць увогуле (знеслі руіны?). У 2011 годзе зацвярджаецца праект зон аховы, які вызначае што можна рабіць, а што нельга ў межах гісторыка-культурнай каштоўнасці і вакол яе. Адначасова на гаспадарчым двары яшчэ ад дзвюх пабудоў застаюцца толькі контуры, што бачна на здымках за май 2012 года. Пры гэтым на схеме зон аховы адзін з іх фігуруе як страчаны, а другі - як гістарычная забудова, знос якой забаронены рэгламентамі праекта. Проста спадарыня-распрацоўшчыца ахоўных зон патрапіла паміж зносамі))) У тым жа 2012 годзе згарае дашчэнту і перабудаваны сядзібны дом. Супадзенне ці заканамернасць? На гэтым зачыстка не сканчаецца. Ужо з прынятамі зонамі аховы ў перыяд з 2012 па 2018 год знішчаюцца яшчэ два будынкі, што размяшчаліся насупраць двухпавярховай пабудовы, якая цяпер застаецца адзін цікавым для наведвання аб'ектам на тэрыторыі комплексу.
Гісторыка-культурная каштоўнасць. Ахоўваецца дзяржавай. Прычыненне шкоды караецца па законе
Парк былой сядзібы быў узяты пад ахову яшчэ ў савецкія часы і ўнесены ў Збор помнікаў гісторыі і культуры. Не страціў гэты статус ён і ў незалежнай Беларусі. Вось толькі ахоўваць яго сталі даволі спецыфічны. На спадарожнікавых здымках 2007 года комплекс амаль не зведаў страт, амаль усе будынкі, акрамя руін млына, захоўвалі крыццё. Усё рэзка змянілася напрыканцы 2000-х. Ужо на здымках за сакавік 2010 заўважныя значныя страты на поўначы комплексу, дзе былі пад нуль знесены гаспадарчыя пабудовы, якія фарміравалі перыметр гаспадарчага двара. Таксама нешта адбываецца з млынам, бо далей яго абрысы на здымках зусім невыразныя, а фотаздымкі адсутнічаюць увогуле (знеслі руіны?). У 2011 годзе зацвярджаецца праект зон аховы, які вызначае што можна рабіць, а што нельга ў межах гісторыка-культурнай каштоўнасці і вакол яе. Адначасова на гаспадарчым двары яшчэ ад дзвюх пабудоў застаюцца толькі контуры, што бачна на здымках за май 2012 года. Пры гэтым на схеме зон аховы адзін з іх фігуруе як страчаны, а другі - як гістарычная забудова, знос якой забаронены рэгламентамі праекта. Проста спадарыня-распрацоўшчыца ахоўных зон патрапіла паміж зносамі))) У тым жа 2012 годзе згарае дашчэнту і перабудаваны сядзібны дом. Супадзенне ці заканамернасць? На гэтым зачыстка не сканчаецца. Ужо з прынятамі зонамі аховы ў перыяд з 2012 па 2018 год знішчаюцца яшчэ два будынкі, што размяшчаліся насупраць двухпавярховай пабудовы, якая цяпер застаецца адзін цікавым для наведвання аб'ектам на тэрыторыі комплексу.
Гісторыка-культурная каштоўнасць. Ахоўваецца дзяржавай. Прычыненне шкоды караецца па законе