کیش مهر?

⁠⁣✅ ابداعات علامه طباطبایی در کشاورزی

مهندس عبدالباقی، فرزند ارشد علامه:

🔸ایشان بسيار روشنفکر بودند. شرايط روزگاري را که در آن زندگي مي‎کردند کاملا مي‎شناختند و قبول داشتند؛ برخلاف خيلي از آقاياني که در آن زمان زندگي مي‎کردند. ايشان در کشاورزي رفتاري مدرن داشتند که آن زمان اصلا مطرح نبود.
🔸امروزه کشاورزي خیلی علمي شده، اما آن زمان ايشان کشاورزي را علمي انجام مي‎دادند. در حالي‎که زمينه‎اش وجود نداشت و معمول نبود.
کارهايي مانند رديف‎کاري درخت، برگرداندن زمين، جدا کردن سنگ از خاک، نحوه کود دهي، خيابان‎کشي باغ‎ها و استفاده از ابزارآلاتي که براي کشاورزي تهيه مي‎کردند.
🔸مثلا آن زمان فرغون وجود نداشت، اما ايشان به نجار سفارش ساخت فرغون با چوب را داده بودند.

#روایت_ناب یک
@AllameTabatabaei

⁠
⁣✅ مردی که عاقلانه زیست و عاشقانه رفت

🔻می گویند سالها بعد از این حالات استاد غریب تر شد. کم تر از همیشه حرف می زد، کم تر از همیشه غذا می خورد، بیشتر از همیشه راه می رفت و ساعت ها بدون اینکه خواب باشد چشم هایش را روی هم می گذاشت. وضو می گرفت، رو به قبله می نشست و چشم هایش را می بست. یک روز هم تمام شعر هایش و جزوه ای را که در شرح غزل های حافظ نوشته بود آورد وسط حیاط و سوزاند. کسی جرئت نکرد بپرسد چرا. آنهایی که نسخه ای، دست نویسی از اینها را میش خودشان داشتند سفت نگه داشتند و چیزی نگفتند. دلشان نمی آمد این چیزها بسوزد.
🔸چند ماه بعد، وقتی بهار شد، محمدحسین به مشهد رفت و بیست و دو روز آنجا ماند. آنجا حالش بهتر بود. دیگر نمی گفت:
"حالت خواب در چشم هام پیداست."
نمی گفت:
"چشم هام پر از خواب است، پر از خاک است."
اما چند ماه بعد دوباره حالش بد شد و در بیمارستانی در تهران بستری اش کردند. بعد هم او را به خانه ی خودش در قم آوردند. دوست ها و شاگردانش به دیدنش می آمدند و او ساکت بود. ساکت، با چشم هایی که به گوشه ای از اتاق خیره شده بود؛ چند هفته که گذشت دوباره برش گرداندند تهران. دکتر ها چیز درست و معلومی نمی گفتند و گاهی به هوش بود، گاهی نبود.
🔸یک روز یکی از دوستان قدیمی که آمده بود دیدنش، پرسید:
"آقا از اشعار حافظ چیزی در نظر دارید؟"
او نگاهش کرد. چشم هایش که توی این صورت رنگ پریده آبی تر شده بودند، برق زدند. خواند:
"صلاح کار کجا و من خراب کجا؟"
بعد سرش را توی بالش فشار داد و چشم هایش را بست.

📚 زندگی سید محمد حسین طباطبایی(ره)، حبیبه جعفریان

@AllameTabatabaei

⁠
⁣✅ داستان احضار اجنه

علامه حسن زاده:

🔻خدا رحمت كند جناب آقاى طباطبائى- رضوان الله عليه- را! كه از آقايى نقل می فرمود كه ايشان دستور العملى را از آقايى گرفته كه چله بگيرد براى احضار اشخاص و افراد و موجوداتى، و به كوهى رفت و در آنجا مشغول رياضت شد و می‏خواست اربعين را در آنجا بگذراند.
در اواخر دستورش ديد چند نفرى آمدند خيره به او نگاه كردند و در مقابلش خودشان را سان دادند. خوشبخت شده كه به نتيجه رسيد و اينها را حرف مى‏گيرد، ولى اينها ايستادند و هيچ جوابى به اين آقا نمیدهند ، آقا اينها را خواسته كه چيزى را بپرسد و سؤال كند و بفهمد، مرحوم علامه فرمود:
هرچه اينها را به حرف گرفت ديد اينها به حرف نمی آيند ، مدتى گذشت آنها غايب شدند.
بيچاره خيلى ناراحت شد. اين همه زحمت را براى اينكه اينها حرف بزنند كشيده است تا چيزى از اينها بپرسد.
كم‏كم خودش متنبه شد گفت: بار الها! اگر اين اعمال براى قربة إلى الله بود وضعم بهتر بود به همين جهت به صدق و حق برگشت و گفت:
خدايا! آمدم.
چرا تو را نخواهم و براى چه احضار اجنه كنم؟ با اين همه اجنه محشور هستم چه مطلبى نصيب من شد كه با اجنه كذايى محشور شوم! خدايا! آمدم و آمدم و به صدق گفت آمدم. اين‏بار در جايى نشسته بود، ديد آن آقايانى كه آن روز آنجا آمدند همه حاضر شدند به او می‏گويند: چه امرى دارى؟ از لج آن روز كه آنها هيچ حرف نزدند و صحبت نكردند، هرچه خواستند او را حرف بگيرند نشد؛ چه ‏كار دارد حرف بزند ، حالا به دريا و رود نيل پيوسته است. اينها مقدارى ايستادند ديدند وى به آنها اعتنايى ندارد، غايب شدند.
واقعيت است كه جناب امام صادق عليه السلام فرمود: من حاجتى داشتم به پيشگاه حق سبحانه رفتم ، چون به پيشگاه او قرار گرفتم شرمم آمد كه او را نخواهم و حاجتم را بخواهم.
همت بلند دار و تمام تار و پود و اعماق و ظاهر و باطن و وجود تو قربة إلى الله باشد.

📚 شرح فارسی اسفار، جلد اول

@AllameTabatabaei

yon.ir/mf8bh
✅ خاطره آیت الله سبحانی درباره یادداشت علامه برای کنگره مبارزه با #مشروبات_الکی

🔻در سال: 1338، یا 1339- تردید از من است - پدر من برای کاری در قم آمده بود، مرحوم بروجردی از ایشان دیدن کرد، قرار شد که ما هم باز دید را پس بدهیم، ما رفتیم که باز دید پس بدهیم، در آنجا نشسته بودیم، یک مرتبه دیدیم که حاج احمد (خادم آقای بروجردی) آمد و گفت پسر عموی آیة الله سید ابوالحسن اصفهانی (ایشان پزشک روانی بود) با یک دانشمند سوئدی (که دبیر کل مبارزه با مواد الکلی است) آمده‌اند و اینها امسال کنگره‌ای در ترکیه (آنکارا) دارند و می‌خواهد نظر اسلام را در باره مواد الکلی بفهمد، اجازه می‌دهید که بیایند؟

🔸 آقا فرمود: تشریف بیاورند، بنده و پدرم نشسته بودیم، اتفاقاً مرحوم علامه طباطبائی هم با آقای قاضی آنجا آمده بودند، اینها وارد شدند، ما همگی روی زمین نشسته بودیم، مغربی‌ها و غربی‌ها محال است روی زمین بنشینند، یعنی نمی‌توانند، این سوئدی هم هر طرف نگاه که شاید صندلی باشد که روی آن بنشیند، دید خبری از صندلی نیست، او هم نشست، منتها نه مثل ما، بلکه متجافیاً نشست، چند‌تا سوال کرد، که یکی از آنها این بود که چرا اسلام خمر را حرام کرده، من یک مرتبه در ذهنم رسید که خدای نکرده آقای بروجردی شروع کند مضرّات بهداشتی خمر را بگوید، چون خود سوئدی استاد این فن است، ولی ایشان (آیة الله برجردی) یک نکته‌ای را گفت که برای من خیلی اعجاب آور بود، گفت امتیاز انسان با حیوان در عقل است و الکل دشمن عقل است، این جمله خیلی طرف را گرفت، یعنی من وقتی به قیافه او(سوئدی) نگاه کردم، دیدم خیلی گرفت، سوال های کرد، بعد این نکته را سوال کرد که به درس ما مربوط است، گفت موقعی عقل را زایل می‌کند که انسان زیاد بخورد.

🔸ایشان در جواب فرمود: انسان زیاده خواه و زیاده طلب است، فلذا اگر امروز یک قاشق را بخورد، فردا یک قاشق او، دو قاشق می‌شود. کم کم یک بطری را سر می‌کشد، همه اینها را او ضبط می‌کرد، بعد گفت: شما ممکن است یک بیانیه بنویسید که ما در کنگره خود در آنکارا بخوانیم، آقا یک نگاهی به مجلس کرد و دید که آقای طباطبائی در آنجا نشسته است، گفت سید محمد حسین طباطبائی تبریزی از علمای اسلام است، تفسیری دارند، ایشان می‌توانند از طرف من چیزی بنویسند و بفرستند، علامه طباطبائی هم واقعاً نوشتند و فرستادند تهران و ترجمه به انگلیسی کرد و در آن کنگره خوانده شد.

🔹جهت مطالعه یادداشت علامه، دکمه نمایش فوری (INSTANT VIEW ) را لمس کنید.

🆔 @AllameTabatabaei